Aambeien zijn opgezwollen en uitgezakte zwellichamen in de endeldarm. Deze zwellichamen zijn belangrijk bij het afsluiten van de anus; ze zorgen ervoor dat er geen ontlasting uit de anus lekt. Wanneer de zwellichamen in de anus te veel opzwellen en uitzakken, spreken we van inwendige aambeien.
Aambeien kunnen de volgende verschijnselen geven: verlies van wat bloed en/of slijm bij de ontlasting. pijn. een drukkend gevoel door het naar buiten zakken van een aambei.
Aambeien genezen vaak vanzelf. Hoelang dat duurt verschilt bij iedereen. Van een paar dagen tot enkele maanden. Het hangt van de grootte van de aambeien af, hoeveel klachten u heeft en wat u zelf doet.
Raadpleeg uw huisarts in de volgende gevallen:
Bij een uitpuilende aambei en zeer hevig pijn doet. Bij een verandering in het stoelgangpatroon, plotseling of geleidelijk. Als u buikpijn, een opgeblazen gevoel en braken bemerkt. Bij een drukkend gevoel in de anus of bij aandrang zonder dat er ontlasting komt.
Uitwendige aambeien herkent u als een zacht, pijnlijk bultje of uitstulping aan de buitenkant van de anus. Een naar buiten gezakte aambei gaat aanvankelijk vanzelf weer terug. In een later stadium moet u hem naar binnen terugduwen.
Tandpasta. Een mogelijke gouden tip: er is veel anekdotisch bewijs dat tandpasta zou helpen bij het verschrompelen van de aambei. Je verlaagt daarmee de druk en pijn. Let op: deze methode is niet wetenschappelijk onderzocht.
De aambei moet vervolgens zelf genezen. Bij jeuk en irritatie kunt u zinksulfaatvaselinecrème rond de anus smeren. Heeft u vooral veel last van pijn dan kunt u beter lidocaïne-vaselinecrème gebruiken. De crème vormt een verzachtend laagje op de huid rond de anus.
pijn aan de anus. jeuk aan de anus. branderig gevoel rondom de anus. drukkend gevoel rondom de anus.
Probeer de anus slap te laten en de billen te ontspannen; richt de druk op de anus. Komt de ontlasting echt niet, terwijl u wel aandrang heeft, dan is het aan te raden van het toilet af te gaan en ongeveer tien minuten intensief te bewegen (wandelen, huishoudelijke taken).
In de meeste gevallen is dit een goedaardig gezwel. Een poliep kan tijdens de ontlasting naar buiten komen. Dit zorgt ervoor dat het op een aambei lijkt. Een anale poliep blijft aan de binnenkant zitten terwijl een aambei aan de buitenkant van de anus blijft zitten als deze eenmaal aan de buitenkant zit.
Aambeienzalf of -crème tegen jeuk en pijn
Kies dan voor een crème of zalf met de werkzame stof Zinkoxide. Zinkoxide zorgt ervoor dat de huidirritatie vermindert en de aambei verschrompeld. Het is belangrijk dat je de zalf of crème na elke ontlasting aanbrengt rondom de anus.
Sudocrème: sommige mensen zeggen dat dit goed werkt tegen aambeien. In de praktijk blijkt dit echter slechts voor een enkeling te gelden. De zalf is hier ook zeker niet voor ontwikkeld.
De getromboseerde aambei voelt hard aan en de zwelling is meestal niet terug naar binnen te duwen. De pijn is vaak het hevigst in de eerste week nadat het is ontstaan en vooral tijdens het ontlasten, bij afvegen en bij zitten.
Aambeien kunnen bloedverlies, jeuk, pijn of een branderig gevoel aan de anus veroorzaken. Als aambeien naar buiten zakken, kan dit een drukkend en pijnlijk gevoel geven. Het kan dan aanvoelen alsof er iets uit jouw anus komt en je kunt moeite hebben met het afvegen na het poepen.
Meestal zijn aambeien de oorzaak van het bloedverlies. Aambeien zijn uitstulpingen van het darmslijmvlies die uit de anus naar buiten kunnen puilen. Ze ontstaan door veel persen, harde ontlasting en bijvoorbeeld door veel hoesten. Het bloedverlies komt ook vaak door kleine scheurtjes in de anus (fissuur).
bij constipatie, harde stoelgang, een bevalling of bij langdurig hoesten. Aambeien zijn onschuldig, maar kunnen vervelende symptomen veroorzaken. Vaak verdwijnen ze vanzelf, maar keren de symptomen ook weer terug. In sommige gevallen vormt zich een bloedklonter in de aambei en krijgt deze geen bloed meer.
Wat is het? Aambeien, anuskloofjes (fissuren), abcessen en fistels zijn veel voorkomende aandoeningen bij de anus. Dit kunnen vervelende aandoeningen zijn. Je kunt hierbij bloed of vocht verliezen uit je anus.
Blijft u last houden van aambeien, dan zijn de volgende behandelingen mogelijk: Kleine ingreep tijdens een protoscopie (onderzoek) Barron ligation (behandeling) Laserbehandeling (Laser Haemorrhoid Plastiek LHP) (behandeling)
Afscheiding van vocht uit de anus, lekkage of soiling, zoals dit in de Angelsaksische literatuur wordt genoemd, is een hinderlijke klacht. In tegenstelling tot incontinentie van faeces, waarbij ongewild verlies van ontlasting optreedt, vindt bij soiling uitsluitend afscheiding van vocht uit de anus plaats.
Speen (aambeien of hemorrhoiden) ontstaat door abnormale zwellingen van bloedvaten aan de anus of in het laatste deel van de darm (het anaal kanaal). Vaak volstaat een inspuiting in het opgezette bloedvat om het te doen verschrompelen of een rubberen ringetje om het bloedvat om het te doen ontzwellen.
U kunt een vette vaselinecrème gebruiken of zinksulfaatvaselinecrème. Na elke ontlasting brengt u de crème, op en in de anus aan met een vingercondoom of met een speciaal buisje (canule). Deze crèmes vormen een verzachtend, beschermend laagje. Ze mogen worden gebruikt als de aambeien steeds bloeden.
Raadpleeg altijd je huisarts als je anale bloedingen hebt. Ze kunnen namelijk ook een andere oorzaak hebben (bv. kloof, fistel, maag-darmbloeding, darmkanker). Een correcte diagnose bij bloedverlies is daarom belangrijk.
Water drinken
Water versoepelt de ontlasting en vergemakkelijkt de stoelgang. Je hoeft niet of minder te persen, waardoor de kans op irritatie of op het ontstaan van aambeien kleiner is.
Een dagelijkse hoeveelheid van 25 tot 30 gram is te adviseren. Behalve peren zijn andere uitstekende bronnen van vezels: peulvruchten zoals spliterwten, linzen, zwarte bonen en lima bonen; groenten zoals artisjokken, doperwten, broccoli en spruiten en fruit zoals frambozen, appelen en bananen.
Vermijd zeep en vochtig toiletpapier waar alcohol of parfum in zit, omdat dit jeuk en irritatie verergert. Soms kan de pijn verminderen door uitgezakte hemorroïden voorzichtig naar binnen te duwen.