De eerste keer ontlasting maken na de bevalling kan moeilijk zijn. De knip is vaak pijnlijk, de schaamstreek is gevoelig en u bent bang voor nog meer pijn. Hierdoor kunt u geneigd zijn om de ontlasting uit te stellen. Hou echter uw ontlasting niet op.
Tips voor poepen en plassen na de bevalling
Lauw water en een kiwi in de ochtend: door je dag hiermee te starten zou je toiletbezoek soepeler moeten verlopen. Warm washandje: een warm washandje tussen je vagina en anus kan de pijn verlichten wanneer je naar het toilet gaat.
Vaak komt je ontlasting pas na een aantal dagen (3e dag: kraamtranendag) weer een beetje op gang. Dat komt omdat je darmen tijdens de bevalling zijn leeg geduwd en het even duurt voordat de darmbewegingen (peristaltiek) weer op gang komt.
Soms poept de baby al voordat hij of zij geboren is in het vruchtwater. Wanneer je vliezen breken kun je zien of het vruchtwater groen is. De baby kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder je zwangerschap, hoe groter de kans dat de baby in het vruchtwater poept.
Tijdens het persen gebruik je dezelfde spieren als tijdens het poepen. Gedurende het persen zet je zoveel mogelijk druk op deze spieren. De kans is daarom aanwezig dat je – naast je baby – ook een beetje ontlasting naar buiten perst. Voor jou is het misschien vervelend, maar voor de verloskundige is het een goed teken.
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Hebt u na drie dagen nog geen ontlasting gemaakt? Drink veel water en eet groenten, fruit en bruin brood. Beweeg voldoende. Meld dit aan de vroedvrouw of arts.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Molenaar noemt tien dagen het maximum: "Daarna moet je opgenomen worden, want dan loop je de kans dat de endeldarm scheurt. De ontlasting kan dan in je buik komen en dat is levensgevaarlijk. Als je niet binnen vierentwintig uur behandeld wordt, is het afgelopen."
Ook de spieren daaronder zijn slapper geworden. Als je buik na je bevalling ineens een stuk leger is, veert je huid niet gelijk terug. Daardoor hebben de meeste bevallen vrouwen een lossere buikhuid. Je buik voelt slap aan, is rimpelig en rekt makkelijk mee als je hem vastpakt.
Naweeën zorgen ervoor dat je baarmoeder krimpt en na anderhalf of twee maanden weer haar normale omvang heeft. Je kraamverzorgende controleert elke dag de stand en grootte van je baarmoeder. Aan het eind van de kraamweek is je baarmoeder al flink gekrompen. Je kunt een paar dagen naweeën hebben.
Hoewel de baby en al het vruchtwater eruit zijn, moet de baarmoeder weer naar zijn natuurlijke formaat slinken. Je buik kan ook wat beurs aanvoelen of gevoelig zijn. Alle organen moeten weer op zoek naar hun oude plek.
Na de bevalling mag u gewoon douchen. Zolang u nog bloedverlies heeft, mag u niet in bad. Ook mag u zolang u vloeit geen gebruik maken van tampons. Om infectie te voorkomen is het belangrijk om na het plassen even af te spoelen of te vegen met een nat washandje.
Wissel in de eerste dagen na de bevalling het liggen of hangen in bed of op de bank, af met zitten op een harde stoel. Dat klinkt onaangenaam, en dat is het ook, maar het is wel nodig om de zwellingen tegen te gaan.
Zit de kraamperiode erop, dan kun je met al jouw vragen terecht bij het consultatiebureau of bij je huisarts.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Ademhalen tijdens de bevalling
Bij scherpe weeën en wanneer je nog niet mag persen, start je met puffen (roosademhaling). Je ademt in één keer goed in door de neus en in twee keer uit door de mond, gevolgd door één lange uitademing waarmee je je longen leegmaakt.
Een wijd T-shirt of hemd is makkelijk om aan te trekken en zit comfortabel. Als je borstvoeding geeft, kan je ook voor een voedingsshirt kiezen. Zo kan je je baby discreet voeden, zonder je eerst te moeten uitkleden. TIP: bij kouder weer komt ook een trui of cardigan goed van pas.
De meeste kinderen werden midden in de week geboren, vooral op dinsdag. Op een gemiddelde dinsdag werden 601 kinderen ter wereld gebracht in 2002. Op woensdag en donderdag werden ook relatief veel kinderen geboren. In het weekend werden de minste kinderen geboren.
En als je ergens geen controle over kan hebben, dan is het de bevalling. Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Voorweeën voelen meer aan als een kleine wee. Ze zijn vaak wat onregelmatig en duren kort. Je moet ze soms licht wegzuchten en na een tijdje zakken ze weer weg. Vaak maken ze de baarmoedermond al wat zacht, en kunnen soms zelfs al voor een klein beetje ontsluiting zorgen.
Je kunt tot ongeveer 6 weken na de bevalling nog bloedverlies hebben. Meestal heb je in het begin kraamverbanden nodig. Vaak kan je na 2 weken weer maandverband gebruiken.
De organen en de baarmoeder zullen na een bevalling even de tijd nodig hebben om weer op hun plek te komen. Soms kan dit een aantal weken duren. Daardoor kan buikpijn ontstaan. Klachten over buikpijn zijn soms ook het gevolg van niet goed functionerende darmen; er kan sprake zijn van verstopping of juist van diarree.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.