Bij een punctie prikt de arts in alle vergrote lymfeklieren met een holle naald. Via een naald zuigt de arts de cellen op uit de lymfeklieren. Dit kan pijnlijk zijn.
De radioloog ontsmet de plek van de prik en neemt met een naald wat cellen of vocht weg. Dit gebeurt maximaal 3 keer, om zo voldoende materiaal te hebben voor een goede diagnose. De punctie kan even pijnlijk zijn. Na de punctie drukt de radioloog het wondje dicht en plakt het af met een pleister.
Een punctie duurt ongeveer 30 minuten. Hoelang het precies is, hangt af van de plek waar we prikken. U krijgt de uitslag van het onderzoek van uw arts, telefonisch of tijdens een vervolgafspraak.
Uw behandelend arts maakt een afspraak met u om de onderzoeksresultaten te bespreken. Voor sommige wetenschappelijke studies kan het enkele weken duren voordat de uitslag bekend is. Bij elke punctie is er kans op een bloeding.
Een punctie en biopt is niet hetzelfde. Bij een punctie worden er cellen en vocht uit uw lichaam opgezogen met behulp van een dunne naald. Een biopt (biopsie) is de afname van een klein stukje weefsel uit een orgaan met behulp van een dikke naald. Beide onderzoeken worden gedaan op de afdeling Radiologie.
Het is belangrijk dat u tijdens het onderzoek stil ligt en de instructies goed opvolgt. Anders bestaat de kans dat de punctie/biopsie mislukt. De arts verdooft de huid en het steektraject. Dit kan even pijnlijk zijn.
De biopsie gaat vrij snel en is niet pijnlijk. Dit onderzoek duurt ongeveer een uur. Na het onderzoek plakt de radioloog een pleister op de wond en brengt een drukverband aan.
De opgezogen cellen gaan naar het laboratorium voor onderzoek. De patholoog bepaalt of er uitzaaiingen in de lymfeklieren zitten. Een echografie met punctie is alleen nodig als na de andere onderzoeken nog niet duidelijk is of er uitzaaiingen in de halsklieren zitten.
Symptomen van lymfeklierkanker (lymfoom)
Patiënten hebben niet altijd symptomen. De meest voorkomend symptomen zijn echter: gezwollen lymfeklieren, gewichtsverlies, eetlustverlies, koorts, nachtelijk zweten en hardnekkige jeuk.
Lymfeklieren in uw hals kunnen opzwellen bij een ontsteking van keel, neus, oor, kaak of huid. Ze zorgen ervoor dat de ontsteking niet verder gaat naar de rest van uw lichaam. Een vergrote lymfeklier in de hals kan meestal geen kwaad. Deze verdwijnt vanzelf zodra de ontsteking voorbij is.
Bij een punctie prikt de arts in de schildklier met een dunne, holle naald en zuigt hij of zij wat cellen uit de schildklier weg. Het is belangrijk dat een gespecialiseerde arts de punctie uitvoert. De punctie wordt gedaan tijdens een echo van de hals. Door de echo kan de arts goed zien waar hij of zij moet prikken.
Een punctie is een onderzoek waarbij de arts met een holle naald cellen van bloed of vocht uit het lichaam haalt. De weggenomen cellen noemen we een punctaat. Meestal voert de radioloog samen met een laborant de punctie uit.
Wij adviseren u de rest van de dag rustig aan te doen en veel water te drinken. Bij pijn mag u paracetamol gebruiken (3-4x per dag 1000mg). Als dat niet voldoende is, mag u eenmalig een diclofenac erbij nemen. Vanaf de dag na de punctie mag u alleen nog paracetamol gebruiken indien nodig.
Bij de behandeling is het de bedoeling ongeveer 10 eiblaasjes (follikels) te kunnen aanprikken uit de eierstok (ovarium), met als doel zo'n 8-10 eicellen (oocyten) te verkrijgen. Hiervoor is het nodig extra hormonen toe te dienen om zoveel mogelijk eiblaasjes te laten groeien.
Tijdens een biopsie haalt een arts een stukje weefsel uit het lichaam van een patiënt voor onderzoek. Dat heeft zijn beperkingen. De kans op fouten is reëel en het duurt lang, gemiddeld één week, voor de uitslag binnen is.
Wanneer lymfeklieren opzetten, komt dit door ontstekingen. Van stress is bewezen dat dit het immuunsysteem kan aantasten. Omdat je immuunsysteem en lymfeklieren sterk met elkaar in verband staan, kan stress ervoor zorgen dat die klieren opspelen.
Een lymfeklier met een uitzaaiing doet geen pijn, voelt aan als een harde knikker. U kunt de uitzaaiing voelen als deze ongeveer een centimeter groot is. Een lymfeklier wordt ook groter bij een infectie. Het verschil: dan is de klier wel pijnlijk en slinkt meestal na enkele weken.
Hoe gaat het verder bij uitzaaiingen in de lymfeklieren? De kans om beter te worden is anders bij elk stadium van een melanoom. Ongeveer 70 van de 100 mensen met melanoom stadium 3 leven nog na 5 jaar.
Met behulp van deze echo krijgen we een goed beeld van uw (bij)schildklier en de lymfeklieren, die in het halsgebied liggen.
Wanneer kankercellen in een lymfeklier uitzaaien spreken we van een lymfekliermetastase. Uitzaaiingen (metastasen) ontstaan doordat kankercellen losraken van de tumor en zich verplaatsen via de lymfebanen.
U voelt ze voorin de hals, in de nek of achter een oor. U voelt ze aan één kant of aan beide kanten in uw hals. Soms voelt u maar één klier, soms zijn er meerdere. Halsklieren kunnen snel groter worden, maar ook weer snel kleiner als de ontsteking voorbij is.
In dat geval kunt u contact opnemen met de polikliniek Huidziekten (tel. 071-526 26 30). Eventuele napijn zal over het algemeen slechts enkele uren duren. In geval van pijn kunt u het best Paracetamol 500 mg innemen.
Soms geeft een punctie onvoldoende duidelijkheid over de aard van de aandoening. In dat geval moeten er biopten (stukjes weefsel) uit de lymfeklier genomen worden. Hiermee kan de aard van de afwijking goed worden bepaald. Zowel een punctie als een biopsie kunnen gedaan worden op de afdeling Radiologie of Chirurgie.
Als iemand een knobbel (nodus) in de schildklier heeft, wordt soms een schildklier punctie (biopsie) gedaan. Met dit onderzoek is te zien of er mogelijk sprake is van schildklierkanker. Gelukkig komt schildklierkanker heel weinig voor. Met een dunne naald (FNA) wordt wat weefsel uit de schildkliernodus gehaald.