In de Griekse mythologie is Achilles een beroemde held uit de Oorlog tegen Troje. (Door Homerus in de Ilias beschreven) Om hem onkwetsbaar te maken had zijn moeder, de zeenimf Thetis, hem in de rivier de Styx gedompeld. Ze hield hem hierbij vast aan zijn hiel, zodat deze niet in aanraking was geweest met het water.
Hermes (in de hoedanigheid van psychopompos) begeleidde de doden tot de mythische rivier de Styx, waar ze met een veerboot naar het aan de overkant liggende dodenrijk werden gebracht. Charon was de veerman. Hij werd voorgesteld als een oude man, lijdend onder de taak die hij tot in de eeuwigheid vervult.
Een andere traditie (Stesichoros e.a.) wil dat niet Helena zelf, maar een op haar gelijkende schim door Paris wordt ontvoerd. De echte Helena wordt door Hermes uit Sparta ontvoerd en naar Egypte gebracht. De Trojaanse Oorlog (gevoerd omwille van een schim) zou daarmee volstrekt zinloos zijn geweest.
De Styx is een van de vijf rivieren in de onderwereld, de andere zijn de Phlegeton, de Acheron, de Cocytus en de Lethe. Deze rivieren komen bij elkaar in het centrum van de onderwereld in een groot moeras, dat soms ook met Styx aangeduid wordt.
Ook dekte men de ogen van de overledene af met munten. Dit om te voorkomen dat de overledene, de nabestaanden mee de dood in kon trekken via de ogen. Deze rituelen behoren tot het verleden en worden dus nu zelden meer uitgevoerd.
De onderwereld was in de regel alleen toegankelijk voor doden. Slechts enkele helden, zoals Odysseus, Aeneas, Herakles en Orpheus kwamen er levend weer uit. De god van de onderwereld (of dodenrijk) was Hades. De Psychopompos geleidde de zielen naar de overkant.
De priester bewierookt de kist en het graf en spreekt een liturgische tekst. Hij maakt met een kruisbeeld een kruis boven de kist, waarna hij het 'Onze Vader' bidt. Tot slot strooit hij aarde over de kist met de woorden 'Gij bent van stof en tot stof zult gij wederkeren'.
Onderwereld (mythologie)
De onderwereld of het schimmenrijk is de plaats waar men volgens de Griekse mythologie naar toe ging nadat men dood ging. Hij wordt bewaakt door Cerberos, een driekoppige hond. De god van de onderwereld is Hades. Wanneer men stierf ging je, begeleid door Hermes, naar de Styx.
De eerst bekende opgetekende Griekse verhalen over het ontstaan van hemel en aarde komen voor in de 8e eeuw v. Chr. en zijn geschreven door Hesiodos. De Griekse mythen en sagen zijn verzameld en doorgegeven door Homerus, die leefde in de 8e of 9e eeuw v.
Cerberus en Charon
Cerberus Op beelden wordt Hades vaak vergezeld door de hellehond Cerberus die drie koppen heeft en waakt over de toegang tot de onderwereld. Een andere dienaar van de god van de onderwereld is de veerman Charon. Met zijn boot zet hij de zielen van overledenen de rivier de Styx over.
Het verlies van zijn vriend Patroclus die door de Trojaanse krijger Hector was gedood bracht Achilles ertoe zich opnieuw te mengen in de strijd van de Trojaanse oorlog en zijn kameraad te wreken. In een tweegevecht doodde hij Hector. Het gevecht tussen Grieken en Trojanen bereikte hiermee een hoogtepunt.
Tijdens de afwezigheid van haar man, vertrok Helena op een dag met Paris, de zoon van de laatste Trojaanse koning: Priamus. Toen deze Paris de godin Aphrodite eerder tijdens de bekende twist om de appel als mooiste godin had verkozen, had zij hem als dank de mooiste vrouw ter wereld beloofd.
Het archeologische complex van Troje heeft 4000 jaar aan geschiedenis. Schliemann begon zijn opgraving in 1870, dit kan worden gezien als het begin van de moderne archeologie. Onderzoek heeft uitgewezen dat in het gebied al 8000 jaar geleden mensen aanwezig waren. Troye was vanaf 2500 v.
De zielen van de overledenen passeren deze rivier met behulp van een veerman, Charon. Om de veerman te betalen worden er munten op de ogen van de overledene gelegd. De vraag in de titel verwijst dus naar betrokkenheid van iemand bij de dood van een ander.
Wat betekent Charon
De oude Grieken geloofden dat Charon, de veerman, overledenen begeleidde op hun laatste reis over de rivier Styx. Wij denken dat de overledene en nabestaanden er wel bij varen wanneer de overledene liefdevol wordt begeleid door de nabestaanden.
Pontvoerder = veerman. Iemand die met een (veer)pont mensen, dieren en goederen overvaart van de ene zijde van een rivier of kanaal.
Losbandige oppergod
Zeus was de machtigste god van het oude Griekenland. Veel van de Griekse stadstaten werden democratisch bestuurd, maar er was geen democratie op de Olympus, waar Zeus als koning over de Griekse goden heerste.
Thor gold namelijk ook als de sterkste vechter onder de goden, die Asgaard beschermde tegen de aanvallende reuzen. Deze god was vrij populair onder de Germanen en Vikingen.
Zeus. Zeus is de machtigste van alle goden op Olympus. Maar ook de bekendste god. Als je de machtigste god bent ben je een oppergod.
In de Noorse en Germaanse mythologie is Thor de dondergod. Wij noemen hem ook wel Donar en onze donderdag is naar hem genoemd! Hij was de zoon van Odin (de oppergod) en Fjörgyn. Als kind was het al een lastig kereltje, dus Odin schakelde twee bliksemgeesten in bij de opvoeding.
Verschillende helden als Herakles, Orpheus en Odysseus namen het op tegen Hades. Hades werd door de Grieken niet vereerd, maar gevreesd. De Grieken waren bang voor de dood en voor "de hel" die Hades ze zou brengen. Hierdoor had Hades ook geen tempels.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Bij cryomatie wordt je lichaam bevroren en het overschot begraven. Je kan het zo gek niet bedenken. Hoewel Jezus begraven was, en dit een gebruikelijke uitvaartmethode was in de bijbel, keurt de bijbel cremeren niet af. Er zijn geen regels over de manier waarop je je lichaam al dan niet laat bewaren na je overlijden.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.