Hoewel de eerste geperforeerde rollen toiletpapier vermoedelijk werden ontwikkeld door de Amerikaanse broers Edward en Clarence Scott van de Scott Paper Company in Philadelphia, nam de New Yorkse zakenman Seth Wheeler er in 1871 als eerste een patent op.
Het wc-papier of toiletpapier is een uitvinding van de Amerikaan Joseph Gayetty. Hij produceerde het papier vanaf 1857 onder de naam 'Gayetty's Medicated Paper'. De eerste verpakkingen werden verkocht in een pak van 500 losse vellen. Daarvoor moest ongeveer 50 dollarcent betaald worden.
Hij bracht in 1857 wc-papier op de markt als een medisch product ter voorkoming van aambeien. Het was een soort ´vochtig doekje´.
Waar de Romeinen hun achterwerk twee millennia terug al schrobden met een tersorium (een spons op een stok die door toiletgangers werd gedeeld), gebruikten mensen in de rest van Europa alles wat ze konden vinden. Was er water in de buurt, dan maakten mensen hun vingers nat en boenden daarmee hun achterwerk schoon.
Voor een grondige reiniging kun je je billen wassen met zeep en water. Gebruik hier wel een erg milde zeep voor. Spoel je billen af en droog ze goed af. Een bidet of douchetoilet.
Natuurlijk werden geen aardappelen gegeten, en ook niet tomaten, koffie en thee of chocolade. Wel aten de Romeinen hert, ezel, ooievaar en kraanvogel.
Niet alleen wandelaars ergeren zich aan deze sporen, de natuur heeft er ook last van. Het duurt een maand voordat wc-papier of een zakdoekje verteerd is. Biologisch afbreekbare doekjes doen er twee keer zolang over. Om nog maar te zwijgen van de reguliere vochtige doekjes; daar zit zelfs plastic in.
De oudste toiletten en rioleringen waar we vanaf weten zijn van 2500 jaar voor Christus. Archeologen hebben huizen gevonden waar speciaal hokje gebouwd was met een opening boven het water. 2000 jaar later bouwden de Romeinen openbare toiletten.
Het wordt mogelijk steeds moeilijker om wc-papier te produceren. Onder meer omdat Rusland een verbod heeft ingesteld op de uitvoer van berkenhout - wat wordt gebruikt om toiletpapier te maken. Hierdoor wordt het papier schaars, maar ook duurder en dunner.
Voor het lagere hof personeel waren er latrines, dat was een ruimte waar meerdere personen tegelijk hun behoefte konden doen, net als bij de romeinen, bestaande uit een flinke plank met gaten waarop je gezamenlijk kon zitten en waar de poep in een goot, gat of sloot viel.
Om het papier voor consumenten aantrekkelijker te maken, bewerken fabrieken hun product. In de meeste landen, waaronder Nederland, betekent dat bleken, waardoor het papier wit wordt. In Frankrijk had een fabrikant een ander plan: een kloddertje roze verf moest het product enige aantrekkelijkheid geven.
Maar waar komt die specifieke Franse voorkeur nu vandaan? Caroline Delhaye, marketingmanager Benelux bij Georgia Pacific, weet het antwoord: „Fransen passen de kleur van hun toiletpapier aan aan de kleur van de badkamer of het toilet.” En die is vaak kleuriger dan het gangbare witte sanitair in Nederland.
Bij de rioolwaterzuivering wordt het wc-papier uit het rioolwater gefilterd.Daarna wordt het papier schoongemaakt en de cellulose eruit gehaald. Cellulose zijn de vezels die nodig zijn om het bindmiddel te maken. Vroeger werd wc-papier uit het rioolwater gehaald en verbrand.
Papier schuurt immers en kan daardoor ook infecties veroorzaken.Het warme water reinigt zonder schuren! Dat is voor mensen met aambeien, maar ook voor andere aandoeningen aan het onderlichaam een zeer aanzienlijke verlichting!
Hoe langer de vezels, hoe meer lucht tussen de vezels en hoe zachter het papier. Daarom wordt vaak wit gebruikt papier ingezet. Dit papier bevat namelijk vaak lange vezels. Maar dit papier is eerder wel ergens kunstmatig wit gemaakt, de vezel van een boom is niet wit van zichzelf.
In de Middeleeuwen deden de edelen hun behoefte in een apart, aan de kasteelmuur bevestigd kamertje.Hun uitwerpselen belandden in het gunstigste geval in de slotgracht of ravijn. Hygiënisch was dat in het geheel niet, want vaak werd het slotwater als was- of drinkwater gebruikt.
De meeste huizen kregen pas aan het einde van de negentiende of begin twintigste eeuw een toilet in huis. Voor die tijd deden we onze behoefte nog in een emmer, op een po of in een soort openbaar toilet ergens in de buurt van je huis. Dat was in de meeste gevallen niet meer dan een gammel hokje boven een beerput.
Iedereen kent het hartje in de deur van de wc van vroeger. Dit hartensymbool is ook te vinden in de deur van het vroegere varkenshok, op traditionele makelaars en in oud metselwerk. Tegenwoordig associëren we het hart met de liefde, maar het is oorspronkelijk een teken van vruchtbaarheid.
Wildpoepen betreft het poepen in de openbare ruimte, in plaats van op het hiervoor bedoelde toilet. Wildpoepen en wildplassen worden gezien als een verstoring van de openbare orde, maar zijn in Nederland alleen strafbaar op plaatsen waar dat bij Plaatselijke Verordening is bepaald.
Je kent het vast van je vakantie naar Frankrijk of Spanje: je wc-papier mag niet in de pot verdwijnen, maar moet weggegooid in een aparte bak. Blech! Toch wordt het onfrisser als je het papier wél doortrekt. De pijpleidingen in deze landen zijn vaak erg smal waardoor ze snel verstoppen en de pot overstroomt.
Welke doekjes zorgen voor problemen? Stichting Rioned raadt aan alle doekjes in een prullenbakje te doen en niet door de wc te spoelen. Ook de vochtige doekjes waar op staat dat ze door de wc mogen, aangegeven met een etiket op de verpakking. Staat er een plaatje van een open wc, dan mag het doorgespoeld worden.
Ontbijt, lunch & avondeten
Hun ontbijt bestond uit brood en olijven, voor de rijke Romeinen dan. Arme mensen aten vaak pap dat met granen in melk werd gekookt. Tijdens de lunch aten de mensen brood met eieren of geitenkaas.
Als ontbijt aten ze pap, pannenkoek, aardappel of brood met reuzel, stroop en af en toe jam. Als hoofdmaaltijd aten ze meestal een stamppot met veel aardappelen of een gerecht van peulvruchten, zoals bruine bonen en erwtensoep. Rijke mensen konden vaker vlees, vis en zuivel kopen.
Voor kinderen of mensen die liever geen alcohol drinken kun je druivensap gebruiken. Wijn was de meest gangbare drank in het Romeinse rijk. Door het hele rijk, met uitzondering van Brittannië en het noorden van Gallië, werden druiven geteeld. Er kon koud of warm water gebruikt worden.