Als je kind uit huis wordt geplaatst, moet je kind verplicht ergens anders wonen. Jullie gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming kan een uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter. Dat doen ze als ze vinden dat het bij jullie thuis niet veilig of stabiel genoeg is voor je kind. De rechter neemt het besluit.
Is de situatie voor uw kind thuis onveilig en is uw kind in direct gevaar? Dan kan de Raad voor de Kinderbescherming de rechter vragen om uw kind snel uit huis te plaatsen. Dit heet een crisisplaatsing of spoeduithuisplaatsing. De toestemming van de rechter is maximaal 4 weken geldig.
Als ouders besluiten om hun meerderjarige kind uit huis te zetten, moeten ze doorgaans eerst langs de vrederechter. Hoewel een uithuiszetting ook zonder tussenkomst van de rechter kan plaatsvinden, moeten beide partijen in dat geval wel akkoord gaan.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Waar gaat uw kind tijdelijk wonen? De aanvrager van een uithuisplaatsing – meestal de Raad voor de Kinderbescherming of een jeugdbeschermingsorganisatie (gecertificeerde instelling) – stelt een soort plek voor waar het kind tijdelijk gaat wonen.
De Raad voor de Kinderbescherming toetst het besluit. Dit geldt zowel bij een besluit om de uithuisplaatsing niet te verlengen als bij een besluit om de uithuisplaatsing eerder te stoppen.
Een kind wordt pas weggehaald door Jeugdzorg, als de kinderrechter daartoe beslist heeft. Er bestaat een Richtlijn Uithuisplaatsing die gaat over kinderen of jongeren die gedwongen of vrijwillig uit huis worden geplaatst. Hoe je als ouder omgaat met deze uithuisplaatsing verschilt van persoon tot persoon.
Parentale burn-out is een steeds vaker voorkomende term. Het beschrijft chronische vermoeidheid, stress en uitputting veroorzaakt door de intensieve verantwoordelijkheid van het opvoeden van kinderen. Opgelet: dit is een ernstige medische diagnose en geen “labeltje”.
Ouders, kinderen of jeugdzorg kunnen steeds de hulp inroepen van een familierechter. Die probeert het conflict op te lossen of besluit – als het niet anders kan- het kind in een pleeggezin of instelling te plaatsen. Maar zo'n beslissing gebeurt enkel en alleen in het belang van de minderjarige.
Gedwongen uithuisplaatsing
Verwaarlozing of mishandeling. Ernstige ziekte bij de ouders waardoor zij hun kind niet kunnen verzorgen. Veel ruzie tussen ouder(s), of tussen ouders en het kind. Te zware zorg vanwege een handicap of ernstige gedragsproblematiek bij het kind.
Ouders hebben die plicht voor hun kinderen tot 21 jaar.
Wettelijke Basis voor Uitzetting
In Nederland kunnen ouders hun volwassen kinderen niet zomaar uit huis zetten zonder een geldige reden of zonder juridische procedures te volgen. Wettelijk gezien wordt een meerderjarige persoon die bij zijn ouders woont, beschouwd als een huurder, zelfs als er geen huurcontract is.
Afhankelijk van je leeftijd kunnen ouders hun kinderen wel of niet uit huis plaatsen. Kinderen onder de 18 kunnen niet zomaar uit huis worden geplaatst. Bij kinderen vanaf 18 jaar verloopt dit anders, omdat je ouders niet meer het gezag over je hebben.
Aanvraag van een urgentieverklaring
U vraagt een urgentieverklaring aan bij uw gemeente. In sommige gemeenten kunt u direct bij de woningcorporatie terecht. De gemeente of woningcorporatie beslist of u een voorrang krijgt. U gaat zelf op zoek naar een woning bij een woningcorporatie.
In 2020 is er een nieuwe wet gekomen die bepaalt dat iemand verplicht kan worden opgenomen als op z'n minst één van deze situaties het geval is: De persoon zichzelf of anderen in levensgevaar brengt, psychische schade doet, zichzelf ernstig verwaarloost, eigen ontwikkeling of die van een ander ernstig verstoort.
Jullie gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming kan een uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter. Dat doen ze als ze vinden dat het bij jullie thuis niet veilig of stabiel genoeg is voor je kind. De rechter neemt het besluit. Alleen hij kan bepalen of jouw kind uit huis wordt geplaatst.
Is het heel duidelijk dat uw naaste of zijn vertegenwoordiger geen opname wil? Dan kunt u direct een rechterlijke machtiging aanvragen. Wij raden u aan om dit samen met een zorgprofessional te doen. Is het nog niet helemaal duidelijk of uw naaste of zijn of haar vertegenwoordiger tegen een opname is?
Bij een vrijwillige uithuisplaatsing kun je als ouder zelf beslissen wanneer dat gebeurt. Bij een gedwongen uithuisplaatsing besluit de kinderrechter dat een kind tijdelijk ergens anders gaat wonen. Dat besluit geldt maximaal één jaar.
Als de rechter een ondertoezichtstelling uitspreekt, krijgt u een gezinsvoogd toegewezen vanuit een gecertificeerde instelling. De gezinsvoogd begeleidt uw kind en helpt u bij het oplossen van de problemen. U moet de hulp en ondersteuning van een gezinsvoogd bij de opvoeding van uw kind accepteren.
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor het beschikbaar stellen van alle vormen van jeugdhulp. Bijvoorbeeld hulp aan huis bij problemen in het gezin, maar ook bij psychische en gedragsproblemen van kinderen en jongeren. Gemeenten hebben de plicht om jeugdhulp en ondersteuning te bieden.
Als je nog geen 18 bent, kun je tegen je wil of tegen de wil van je ouders worden opgenomen. Een gedwongen opname van kinderen onder de 12 jaar is zeldzaam. Meestal gaat het om jongeren van 12 jaar of ouder.
Je kunt een boos kind helpen kalmeren door zijn gevoelens te valideren en actief te luisteren om te begrijpen wat hem van streek maakt . Je aandacht is je krachtigste instrument, dus het helpt om je kind veel positieve aandacht te geven zodra hij iets doet om te kalmeren: "Ik vind het fijn dat je diep ademhaalde!"