Werkgever of werknemer: wie betaalt de werkkleding? Werkkleding is kleding die je nodig hebt voor je werk. In je vrije tijd heb je er normaal gesproken weinig aan, want daar is het niet geschikt voor. Dat betekent dat de kosten voor de werkkleding voor rekening van de werkgever zijn.
Wanneer je de werknemer zelf kleding of schoenen laat kopen, dan ben je als werkgever dit niet verplicht. Maar er zijn ook uitzonderingen. Bijvoorbeeld wanneer er afwijkende afspraken staan in de arbeidsovereenkomst of het gebruikelijk is in de branche om de werknemer te laten betalen.
De werkgever zal voor deze kleding moeten zorgen, tenzij het arbeidscontract anders bepaalt of tenzij het in de bedrijfstak gebruikelijk is dat de medewerker zelf voor deze kleding zorgt (4.1.10.4.).
De werkgever is in beginsel gerechtigd voorschriften te geven met betrekking tot de uiterlijke verzorging van het personeel en de tijdens het werk te dragen kleding. Deze bevoegdheid is aan de grenzen van de redelijkheid en de billijkheid gebonden.
De werkgever moet altijd de werkschoenen betalen als dit verplicht is. De werkgever moet werkschoenen betalen die voldoen aan de gestelde veiligheidseisen voor het werk dat u uitvoert. Bent u eigen baas? Ook u moet dan werkschoenen dragen als dit verplicht is voor het werk wat u uitvoert.
Voor het verstrekken van werkkleding geldt een nihilwaardering. Dit betekent dat u werkkleding onbelast aan uw werknemers kunt geven. Dit geldt niet voor het vergoeden van werkkleding. Een vergoeding aan uw medewerkers vormt loon waarover zij loonheffing moeten betalen.
Via de werkkostenregeling (WKR) kunt u als werkgever onbelaste vergoedingen aan uw werknemers geven. U mag ook zaken vergoeden waar een werknemer privé voordeel van kan hebben. Denk aan gereedschap, tablets, sportabonnementen of kerstpakketten.
Vergoeding van de kosten medewerker
Vaak zijn dat kosten die de medewerker maakt om zijn werk goed te kunnen vervullen, hierbij moet men denken aan maaltijdvergoeding, lunchvergoedingen, overnachtingen etc. Deze vergoedingen kunnen in beginsel door de werkgever vergoed worden zonder dat dit wordt belast.
De werkgever verantwoordelijk is voor het verzorgen van gecertificeerde veiligheidsschoenen. Het dragen van veiligheidsschoenen met steunzolen alleen mag als de schoenen én steunzolen zijn gecertificeerd. Er meestal een vergoeding mogelijk is via het UWV.
Voor de vergoeding van orthopedische schoenen geldt een wettelijke eigen bijdrage van 138 euro per paar. Voor kinderen tot 16 jaar is geldt er een wettelijke eigen bijdrage van 69 euro. Als je maar één orthopedische schoen nodig hebt, betaal je de helft van de wettelijke eigen bijdrage.
In bepaalde sectoren is de lange broek een persoonlijk beschermingsmiddel (PBM). Dat is het geval in de horeca, zorg- en bouwsector. In dat geval moeten de wettelijke (kleding)voorschriften worden nageleefd en kan een short sowieso niet.
Wanneer douchen en omkleden verplicht is voor de werknemer, bijvoorbeeld omdat het noodzakelijk is in het kader van goed arbobeleid – de werknemer werkt bijvoorbeeld met gevaarlijke stoffen – dan zal douchen en omkleden tot de arbeidstijd horen.
Ook moet je reservekleding op de werkplek hebben. Daarnaast is het belangrijk dat je de kleding gesloten draagt. Zorgprofessionals met open jas zijn niet bepaald hygiënisch bezig.
Veroorzaakt u schade tijdens uw werk? Dan is meestal uw werkgever aansprakelijk voor de schade. Uw werkgever is verantwoordelijk voor zijn werknemers. Hij moet ervoor zorgen dat u op een goede en veilige manier uw werk kunt doen.
Een set bedrijfskleding gaat een jaar mee. Voor een fulltime kracht worden doorgaans 3 sets aangeschaft. Hiermee wordt 3 tot 4 jaar gedaan. Wanneer je meer sets per personeelslid aanschaft, dan doe je er langer mee.
Werkkleding is kleding die u (bijna) uitsluitend kunt dragen in het kader van uw onderneming. Dit moet blijken uit de uiterlijke kenmerken van de kleding, bijvoorbeeld: een uniform of overall.
Medewerkers zelf hun werkkledij laten wassen – al dan niet in ruil voor een vergoeding – is verboden. Toch komt dit in de praktijk regelmatig voor. Maar enkel als de cao in uw sector dit expliciet toelaat, mogen werknemers hun beroepsplunje wassen. Dat is onder andere het geval in de bouw.
Een gedragscode is een beschrijving van het gewenste gedrag binnen je bedrijf. Je gebruikt het om eventuele problemen te voorkomen. In een gedragscode leg je vast hoe je verwacht dat medewerkers omgaan met collega's, klanten en eigendommen van het bedrijf. Sommige ondernemers vinden dat betuttelend.
Goedkope bedrijfskleding beschadigt je imago
Dit straalt slecht af op het (professionele) imago van je bedrijf. Maak je de investering, doe het dan goed. Vermijd ook als mogelijk unisex bedrijfskleding; dit staat bij vrouwen vaak erg lelijk en dat is ook niet goed voor je imago.
Steunzolen worden normaal gesproken vergoed vanuit de aanvullende verzekering. De vergoedingen zijn per zorgverzekering verschillend. Raadpleeg je verzekeraar voor meer informatie. Om voor vergoeding in aanmerking te komen heb je géén verwijsbrief van huisarts of specialist nodig.
Steun- of inlegzolen ondersteunen de gewrichten, banden en kapsels van de voet. Ze worden niet vergoed uit de basisverzekering, maar je kunt je er wel aanvullend voor verzekeren. Je krijgt dan een vergoeding voor het aanmeten, de aanschaf en de reparatie van de steunzolen tot een maximum bedrag per jaar.
Om in aanmerking te komen voor een vergoeding door de basisverzekering is veelal een verwijzing van een medisch specialist nodig. Orthopedische schoenen kosten ongeveer € 1.050,- en semi-orthopedische schoenen ongeveer € 550,-.
U mag een gedeelte van uw totale fiscale loonsom besteden aan onbelaste vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen voor uw werknemers. We noemen dit de vrije ruimte. In 2022 is de vrije ruimte 1,7% van uw fiscale loon tot en met € 400.000.
Vanaf 1 juli 2020 zal de tussenkomst van de werkgever ook verplicht zijn wanneer de verplaatsingen woon-werkverkeer minder dan 5 kilometer bedragen.