Vitamines B en D lijken in belangrijke mate zowel het regeneratieproces van zenuwbanen, alsook het functioneel herstel van het eindorgaan te versterken. Vitamines C en E vertonen een belangrijk antinociceptief effect.
B-vitamines (met name B1, B6, B11/foliumzuur en B12) helpen bij de aanmaak van de signaalstoffen tussen de zenuwcellen en ze houden de myelineschede (vettige omhulsel rond de zenuwcellen) in stand. Je kunt je dan ook voorstellen dat bij een ernstig tekort aan B-vitamines problemen kunnen ontstaan met het zenuwstelsel.
Lichamelijke inspanning blijkt bijvoorbeeld de neurogenese te stimuleren. Bij proeven met muizen bleek dat actieve muizen in vergelijking met luie muizen na een maand 2,5 keer zoveel nieuwe zenuwcellen in de hersenen hadden. Beweging bevordert dus de aanmaak van nieuwe zenuwcellen.
'Zenuwpijn aanpakken met vitamines en supplementen is goed mogelijk. ' Een van die natuurlijke stoffen is een lichaamseigen stof Palmitoylethanolamide (PEA). Dat is een pijnstillend supplement met hoge pijnstillende werking.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Binnen vier tot zes weken is 92 tot 97 procent van de zenuwbeschadiging door de regionale anesthesie zelf hersteld. Blijvende zenuwbeschadiging komt zelden voor.
Herstel. Nadat de zenuw is gehecht moeten de zenuwvezels vanaf de verwonding opnieuw gaan groeien tot het einde van de zenuw in de huid of in de spieren. Dit is een zeer langzaam proces en gaat met een snelheid van ongeveer 1 millimeter per dag.
Bij een lichte ontsteking van de zenuw kan deze zich soms herstellen en hoeft er geen wortelkanaalbehandeling gedaan te worden. Soms kan de zenuw ook ontstoken zijn geraakt of zelfs afsterven zonder tand/kiespijn veroorzaakt te hebben, in deze gevallen zal ook een wortelkanaalbehandeling moeten worden uitgevoerd.
Bij aanhoudende angstklachten raden we je ten eerste aan om met je huisarts en/of een psycholoog te spreken. Daarnaast kunnen meditatie (bijvoorbeeld mindfulness, een bodyscan of shikantaza-meditatie) en yoga je helpen te ontspannen. En gelukkig is er in de keuken genoeg te vinden om je geest en lichaam te kalmeren.
Zenuwbeschadiging geneest vrijwel nooit vanzelf. Het is belangrijk dat je neuropathische pijn op tijd behandelt, dit vergroot de kans op goed resultaat. Je kunt neuropathische pijn op verschillende manieren behandelen, bijvoorbeeld met medicijnen en neuromodulatie.
Een gebrek aan vitamine B12 kan je zenuwcellen verslechteren, wat tot tintelingen in je voeten en handen leidt. Ook een brandend gevoel of zenuwpijn kunnen op een tekort wijzen. Zonder de bescherming van vitamine B12, kunnen de zenuwen in je ruggenmerg verdoofd raken waardoor je je duizelig voelt en begint te wankelen.
In de meeste gevallen is de zenuwschade tijdelijk en geneest dit binnen drie maanden. Blijvende last is zeldzaam. Ernstige zenuwschade kan hevige pijn en verlamming geven.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Vandaar dat we bij de behandeling van neuropathische aandoeningen groene thee eventueel met gember aanraden. Daarbij is het belangrijk om groene thee van een goede kwaliteit te drinken, geen theezakjes! We bevelen altijd een speciale soort groene thee aan. En natuurlijk is een kopje per dag niet genoeg!
Neuropathie kan dus worden veroorzaakt door een te veel aan bepaalde stoffen, maar ook door te weinig. Denk b.v. aan een tekort van vitamines, zoals vitamine B12. Dat is een vitamine die de werkzaamheid van de zenuwen ondersteunt. Als die zenuwen niet goed functioneren ontstaan allerlei vervelende symptomen.
Strek- en draaibewegingen verergeren vaak de klachten, net als lang zitten, staan en slenteren. Een andere oorzaak kan verkleving en/of littekenweefsel rondom een zenuwwortel zijn. Deze rugpijn zorgt voor uitstralende pijn naar het been.
Gunstig effect magnesium
Wout zegt hierover: “Hoogstwaarschijnlijk doet magnesium ook veel positiefs bij typische diabetescomplicaties zoals slecht zien, nierproblemen en neuropathie (pijn, tintelingen, gevoelloosheid in handen en voeten).
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.