Bij een bacteriële infectie, een blindedarmontsteking of reuma zijn de bloedwaarden van CRP sterk verhoogd, doorgaans meer dan 100 mg/liter. Maar bij een chronisch licht verhoogde waarde (tussen 1 en 3 mg/liter) is het risico op hart- en vaatziekten al wat verhoogd en boven de 3 mg/liter is dat risico sterk verhoogd.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Uw huisarts kan zo bepalen of de 'CRP-waarde' (een eiwit) in uw bloed verhoogd is, wat kan wijzen op een ontsteking. Bij gezonde mensen (zonder ontstekingen) is de CRP-waarde in het bloed meestal lager dan 5 mg/l.
De twee belangrijkste bloedonderzoeken om vast te stellen of er ontstekingen zijn en hoe hevig de ontstekingen zijn, zijn het onderzoek op de snelheid van de bloedbezinking en het onderzoek op de aanwezigheid van het zogeheten C-reactieve proteïne (CRP).
CRP is een eiwit dat in het serum snel stijgt bij inflammatie, weefselschade (o.a. postoperatief), recente infecties: meestal bij bacteriële, minder bij virale.
Denk aan te weinig beweging, overgewicht, een ongezond voedingspatroon met te veel snelle suikers en transvetten en een hoge bloeddruk. Een leefstijlinterventie naar gezonde, onbewerkte voeding met langzame koolhydraten gecombineerd met voldoende beweging is hierbij geadviseerd.
CRP is een eiwit dat na een stimulans (trauma, infectie, ontsteking) verhoogd is. Het CRP kent een breed bereik van 0-500 mg/l. De CRP reageert snel: de waarde kan binnen 6 tot 8 uur verdubbelen. De halfwaardetijd van de CRP is ook 6 tot 8 uur.
De normale bezinkingssnelheid is afhankelijk van de leeftijd. Ze neemt in de loop van de jaren geleidelijk toe, van 1 mm bij de geboorte tot maximaal 35 mm bij ouderen.
Hoe lang duurt een ontsteking? Een acute ontsteking is een immuunrespons die meestal slechts enkele dagen duurt en die het genezingsproces normaal gesproken ten goede komt. Het gaat vaak wel gepaard met onaangename sensaties zoals jeuk of een pijnlijk gevoel.
Hoewel er verschillende oorzaken zijn voor een ontsteking, zijn de verschijnselen vaak hetzelfde: roodheid, pijn, zwelling en temperatuursverhoging. Soms onttrekt een ontsteking vocht uit het lichaam, waardoor je meer behoefte hebt om te drinken.
Bij patiënten met een geregistreerde diagnose pneumonie is de uitslag van de CRP test in bijna een derde van de gevallen meer dan 100 mg/l. Voor alle aandoeningen geldt dat antibiotica het meest wordt voorgeschreven bij patiënten met een CRP van meer dan 100 mg/l.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bij een bacteriële infectie treden er al snel symptomen op zoals: Misselijkheid. Braken. Bloed, pus of slijm in de ontlasting.
Als u een sepsis heeft, wordt u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gebracht voor een behandeling. U moet snel vocht via een infuus krijgen. In het ziekenhuis krijgt u verschillende onderzoeken om erachter te komen wat de oorzaak is van de sepsis. Zoals bloedonderzoek en een longfoto.
Ontstekingen: stress kan het lichaam ertoe aanzetten om een overdaad aan eiwitten (cytokines) te produceren die tot zware ontstekingen kunnen leiden.
Een verhoogde bezinking is helemaal niet specifiek. Een hoge bezinking zegt eigenlijk alleen dat er iets aan de hand kan zijn, maar niet wat. Afwijkende uitslagen moeten daarom altijd in samenhang met de klachten van de patient en overige uitslagen worden bekeken. Een normale waarde sluit een ziekte niet uit.
Wanneer er een ontsteking in het lichaam zit, zijn voornamelijk de witte bloedcellen (leukocyten) en het CRP verhoogd, dit is waarneembaar door middel van een bloedonderzoek.
Langdurige infecties of ontstekingen en kanker
Of het risico op kanker groter maken. Een paar voorbeelden: Langdurig bestaande infecties met hepatitis B en C kunnen leiden tot leverkanker. Het humaan papillomavirus (HPV) kan zorgen voor veranderingen in cellen van de baarmoederhals.
In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen.
Veel alcohol en sterke drank, suiker in eten en in drankjes zoals frisdrank en energydrank, fastfood zoals hamburgers met patat, mayonaise, veel dierlijke producten, en bewerkt eten zijn niet gezond en zorgen voor bacteriën die ontstekingen juist aanmoedigen.
CRP stijgt en daalt snel na een ontsteking, terwijl de BSE trager reageert. De BSE kan beïnvloed worden door fysiologische factoren, de CRP in mindere mate. In 4 van de 10 publicaties wordt de CRP genoemd als accuraatste bepaling bij vermoeden van infecties en/of inflammatoire ziekten.
Dit kan leiden tot een laag aantal normale witte bloedcellen (wat een verhoogde kans op infecties geeft), een laag aantal rode bloedcellen (wat leidt tot vermoeidheid) en/of een laag aantal bloedplaatjes (wat zorgt voor een verhoogde kans op bloedingen of onverklaarbare blauwe plekken).
Als je te weinig bloedplaatjes hebt, ontstaan er problemen met de bloedstolling. Hierdoor heb je een groter risico op bloedingen. Bij een waarde van 20 tot 30 miljard bloedplaatjes per liter kan er al bij klein letsel een bloeding ontstaan.
Bloedsuikerwaarde - niet nuchter geprikt (zo'n anderhalf tot twee uur na een maaltijd, op het moment dat er het meeste bloedsuiker in het bloed zit): Onder de 7,8 mmol/l - geen diabetes. Tussen de 7,8 en 11 mmol/l - geen oordeel mogelijk. Boven de 11 mmol/l - diabetes.
Belangrijke bloedwaarden bij reuma. In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen. Als een bloedonderzoek een 'positieve' uitslag heeft, betekent het dus dat je misschien een vorm van reuma hebt. De uitkomsten van alle onderzoeken bij elkaar vormen de uiteindelijke diagnose.
Met een BSE- of CRP test stelt de reumatoloog vast of er ontstekingen in je lichaam aanwezig zijn. Deze bloedtests kunnen niet aantonen dat je axiale spondylartritis heeft, maar kunnen de diagnose wel ondersteunen. De tests kunnen daarnaast helpen om het verloop van de ziekte te volgen.