Voor het oliën kun je speciale snijplankolie gebruiken, maar arachideolie, druivenpitolie, lijnzaadolie en walnootolie werken ook prima. Let met die laatste olie wel op bij een notenallergie. Olijfolie is niet aan te raden, dan blijft de houten plank te vettig.
Laat je houten planken/lepels nooit in water weken, zet ze niet in de vaatwasser en droog het goed af. Dit zorgt ervoor dat je hout niet splijt en dat de haartjes van het hout niet omhoog gaan staan. Als je het echt wilt desinfecteren, na gebruik van rauw vlees bijvoorbeeld, gebruik dan een beetje (pure) azijn.
Smeer de plank in met citroensap of witte azijn. Strooi hier bovenop (zee)zout en pak een stuk keukenpapier of een schone vaatdoek. Wrijf hiermee het zout en het sap of de azijn over de plank en laat het een kwartiertje intrekken. Zo wordt de snijplank brandschoon.
Teken met een potlood een cirkel aan het ene uiteinde van het hout. Zorg ervoor dat de afstand van de cirkel tot de rand ongeveer een centimeter is. Als je een lepel met twee schepgedeelten maakt, doe je hetzelfde aan het andere uiteinde en verbind je beide cirkels met een tekening van wat de steel gaat worden.
Lepelmessen heb je in links- en rechtshandige versies. Is je budget beperkt, ga dan altijd voor het mes van je voorkeurshand. Schrijf je met rechts, dan kies je een rechtshandig mes en vice versa. Het kan (zeker in het begin) fijn zijn om ook met het linkshandige mes te werken (als je rechtshandig bent).
Even in de honingpot dopen en de honinglepel al draaiend naar je brood of beker transporteren en zonder problemen en plakboel is de honing waar ie wezen moet. Omdat de steel rond is kan je de lepel makkelijk draaien.
Naast het schoonmaken van de plank na gebruik, moet je de snijplank ook om de 2 à 3 maanden opnieuw oliën.
Leg de snijplank op een vlakke ondergrond en giet er ongeveer 100ml olie op. Strijk deze uit met een keukenpapier, kwast of met de hand. Vergeet ook niet de randen mee te nemen. Wanneer de olie ietwat is ingetrokken herhaal je de stap aan de onderzijde van de plank.
Gebruik nooit harde borstels, krassende materialen, soda houdende, desinfecterende of agressieve middelen voor het reinigen. Een sopje van warm water en een klein beetje afwasmiddel is voldoende om de plank na gebruik weer mooi schoon te krijgen.
Er is zowel een mechanische als een chemische reden waarom het gebruik van een houten lepel wordt aanbevolen. Door de afgeronde vorm is een houten lepel zachter voor de ingrediënten, pannen en kommen dan metalen lepels. Gebruik ze om risotto, sausen en pudding te bereiden.
Desinfecteer met waterstofperoxide.
Leg de houten lepel in een bak, pan of gootsteen. Giet waterstofperoxide eroverheen. Was de lepel ermee met je handen of met een schone spons. Laat hem een paar minuten liggen zodat het waterstofperoxide kan bruisen, intrekken en ziektekiemen kan doden.
Pollepel zou van 'potlepel' komen, dus een lepel waarmee je in een pot roert. Omdat de 't' van pot moeilijk uit te spreken was in combinatie met de 'l' van lepel, werd het al snel pollepel.
Hout. Ook hout kan weer stralen na een opfrisbeurt met olijfolie. Meng de olie met wat (appel)azijn of citroensap. Houd de volgende verhouding aan: twee kopjes olijfolie en een kopje citroensap of azijn.
Lijnzaadolie (of kortweg lijnolie) wordt veel gebruikt voor het behandelen van ongeverfd hout. Door de diepbruine kleur van de olie krijgt de houten plank een warme uitstraling. In de loop van de tijd wordt de houtkleur donkerder, vooral als het hout vaak blootstaat aan zonlicht.
Lijnzaadolie is een beproefd middel voor het impregneren en behandelen van hout. De eigenschappen van de olie zorgen voor een duurzame bescherming tegen weersinvloeden, zoals vocht. Behandeling met lijnzaadolie zorgt ervoor dat hout niet gaat rotten.
Gekookte lijnzaadolie is uitstekend geschikt voor het impregneren van hout om dit te conserveren maar kan daarnaast ook prima gebruikt worden voor het bewaren van kwasten, het oliën van ladders en dergelijke. Lijnzaadolie kan desgewenst verdund worden met Terpentijnolie.
Walnootolie en lijnzaadolie
Deze oliesoorten worden al eeuwen gebruikt. Ze leveren een duurzame beschermlaag op voor de houten snijplank en geven ook nog een mooie natuurlijke tint. Lijnzaadolie (of kortweg lijnolie) wordt veel gebruikt voor het conserveren van ongeverfd hout.
Rauwe Lijnolie is geheel voedselveilig en wordt zelfs ook in de keuken gebruikt. Dit product kent echter een droogtijd van circa 6 maanden en is dus weliswaar voedselveilig maar door die droogtijd minder geschikt voor het afwerken van snijplanken en dergelijke.
Het antwoord is: nee. Een houten snijplank kan niet in de vaatwasser want het hout kan door de vochtigheid en temperatuurverschillen uitzetten, krimpen of scheuren.
Schaf een goede houten snijplank aan voor het snijden van groenten met een goed mes, en daarnaast een plastic variant voor als je snel iets moet snijden of bang bent dat bacteriën uit rauw vlees en vis in het hout trekken.
Omdat honing een zuur is zou de honing in theorie reageren met metaal, m.u.v. edelmetalen zoals goud. Daardoor zou de honing inderdaad enkele te verwaarlozen metaal ionen kunnen opnemen. Het metaal zal de de smaak niet beïnvloeden en ook zal de honinglepel niet oxyderen omdat deze van hoogwaardig RVS/inox is gemaakt.
De lepel wordt gebruikt om honing te doseren. De lepel bestaat uit een steel met aan het uiteinde een bol met gleuven. Daardoor kan de honing in de lepel worden gerold en in of over een drank of maaltijd worden verdeeld.
Als beginnende houtsnijder kun je er moeite mee hebben om rondom deze natuurlijke structuren te snijden. Begin daarom met zo egaal mogelijk hout en bewaar het lastige spul voor later. Oefening baart kunst. Scherpe messen maken niet alleen je werk gemakkelijker maar zijn ook veiliger.