Staar ontstaat als gevolg van veroudering van de ooglens: nagenoeg iedereen krijgt in de loop van de jaren een minder heldere lens. Bij sommige mensen is het aangeboren. Andere oorzaken kunnen zijn: Stofwisselingsziekten (zoals diabetes)
De enige behandeling voor staar is een staaroperatie, ook wel een cataractoperatie genoemd. Tijdens de operatie vervangt de oogarts de troebele lens door een heldere kunstlens. Een staaroperatie gebeurt altijd maar aan één oog.
In het algemeen ontwikkelt staar zich heel geleidelijk en het kan jaren duren voordat u hier iets van merkt. Soms gaat het proces sneller en treedt er binnen enkele maanden al een merkbare verslechtering van het zicht op.
Een goede opticien herkent staar bij het opmeten van uw oog. Soms is de staar al zo sterk dat een goede meting van het oog niet eens meer mogelijk is. De opticien stuurt u dan door naar een oogarts. Voor het krijgen van een vergoeding van een behandeling van staar, moet u wel een verwijsbrief van uw huisarts vragen.
De operatie doet geen pijn. Artsen kunnen de staaroperatie ook met een laser doen. Onderzoek heeft laten zien dat dit meestal niet beter is dan een gewone operatie. Na de operatie krijgt u meestal een plastic doorzichtig oogkapje op uw oog.
Of u het merkt, hangt af van de plek in de ooglens waar de troebeling zich ontwikkelt en hoe groot die troebeling is. Als de troebele plek in het midden van de lens of daar vlakbij zit, dan krijgt u al snel klachten zoals: Wazig of dubbelzien, mogelijk met één oog. U ziet kleuren doffer.
Staar heeft verschillende symptomen: Wazig zien > Het beeld dat u ziet wordt waziger. Het is alsof u door een beslagen ruit kijkt. Dit geldt zowel voor dichtbij als veraf.
Ook zijn corticosteroïden medicijnen die de patiënt soms gebruikt als vervanging van het bijnierschorshormoon wanneer de patiënt dit zelf niet aanmaakt. Wanneer de patiënt deze geneesmiddelen gedurende langere tijd inneemt, leidt dit tot chronisch open-hoek glaucoom en staar: troebele ooglens).
Staar: deze ziekte ontwikkelt zich over tijd en kan uiteindelijk leiden tot slecht zicht. Maar in vroege stadia mag je vaak nog autorijden. De juiste behandeling kan het rijvermogen ook in een later stadium (weer) verbeteren.
De gemiddelde leeftijd bij een staaroperatie bedraagt 70-75 jaar (maar kan ook op jonge leeftijd voorkomen). Als iemand aan één oog geopereerd is, dan is de kans redelijk groot dat het andere oog ook een keer volgt (in ongeveer 50% van de gevallen).
De dag na de staaroperatie kan het zicht nog wazig of verminderd zijn. Dit kan komen door een tijdelijke zwelling van het oog. Dit herstelt zich meestal vanzelf de eerste week na de operatie. Het kan ook veroorzaakt worden door de brilsterkte die veranderd is.
Veel mensen die last hebben van staar, hebben dit aan beide ogen. Patiënten met staar worden behandeld met een staaroperatie, waarbij de troebele lens wordt vervangen door een kunstlens.
In de volksmond wordt de oogaandoening glaucoom nog vaak 'groene staar' genoemd. Deze term is verouderd en wordt in de medische wereld echter niet meer gebruikt. Glaucoom is namelijk een ziekte waarbij de oogzenuw aangetast is. Dit wordt meestal veroorzaakt door een verhoogde druk in de oogbol.
Vitamine B (vooral vitamine B1, B2, B6, B12 en foliumzuur) helpen oogziekten voorkomen. Ook ondersteunt vitamine B de werking van de oogspieren. Een tekort aan vitamine B kan zorgen voor gevoeligheid voor licht, oogontsteking en in het ergste geval een verhoogd risico op verlamming van de oogspieren.
De oogdruk is opeens heel hoog. Dit geeft heftige klachten, zoals hoofdpijn, misselijkheid en braken, een rood en pijnlijk oog en wazig zien.
Staar ontstaat als gevolg van veroudering van de ooglens: nagenoeg iedereen krijgt in de loop van de jaren een minder heldere lens. Bij sommige mensen is staar aangeboren. Verder kan staar ook het gevolg zijn van: Stofwisselingsziekten (zoals diabetes).
Plotseling wazig zien kan ontstaan door een netvliesloslating, een bloeding in het glasvocht of een afsluiting van een bloedvat in het oog (een oogader of een oogslagader). Inwendige oogontsteking > Ook bij een inwendige oogontsteking (uveïtis) kunt u wazig gaan zien.
De wettelijke eisen
Uw patiënt moet een minimale visus van 0,5 met één of twee ogen hebben om te mogen rijden. Dit mag ook met bril of lenzen zijn. Verder mogen er geen ernstige afwijkingen zijn in het centrale deel van iemands gezichtsveld.
Kiest u een implantlens om dichtbij scherp te kunnen zien en had u voor de operatie ook een bril nodig om veraf goed te kunnen zien? Dan heeft u ná uw staaroperatie ook geen leesbril meer nodig, maar nog wel een bril of contactlenzen voor veraf.
Wanneer u geopereerd bent aan staar dan heeft u een controle-afspraak drie/vier weken na de operatie. Tijdens deze controle krijgt u van de assistent(e) of de oogarts een nieuw brilrecept mee. De opticien meet deze brilsterkte nog na voor u, ongeveer zes weken na de operatie.