In Azië zijn het vooral Myanmar, Cambodja, Noordoost-China, Noord- en Zuid-Korea, Indonesië, Libanon en Vietnam waar honden als voedsel gebruikt worden. In China worden er 180 miljoen honden per jaar gegeten aanvankelijk gebruikt om pakhuizen te bewaken.
Jaarlijks worden er in Italië naar schatting 7000 katten gegeten. Ze worden gebraden of belanden in een stoofpot en worden veelal opgediend met een “polenta” (maisbrij).
Het slachten van honden en katten is in Nederland verboden. Maar het eten is officieel niet verboden. Als je wil, kun je je eigen hond opeten. Toch zit een hondenhapje buiten de deur eten, er in ons land niet in.
China is een van de weinige landen waar levende dieren nog steeds in het geheim worden gegeten. Niet alleen apenhersenen maar ook levende kikkers, vissen en slangen worden hier gegeten. De dieren worden net voor het eten gedood. Ondanks deze 'bereiding' betekent dit dat de zenuwen tijdens het eten nog steeds bewegen.
Het consumeren van honden en katten is een oude traditie in Vietnam. Vroeger was dat uit armoede, tegenwoordig vooral omdat de bijgelovige Vietnamezen denken dat het eten van deze dieren hun levensgeluk bevordert. De Vietnamese overheid zit dat allemaal niet lekker en probeert de consumptie aan banden te leggen.
Hondenvlees wordt over het algemeen gedroogd gegeten en, aldus prins Henri de Laborde de Monpezat van Denemarken, smaakt als konijn, gedroogde babygeit, of misschien als het vlees van een kalf, maar dan droger.
Het vlees van dit kleine knaagdier is een echte delicatesse. Het schijnt veel proteïne te bevatten en weinig vet. Cuy, zoals cavia hier wordt genoemd, staat niet alleen in Ecuador op het menu. Ook in andere Andes-landen, zoals Peru en Bolivia, is het beestje populair.
In het land zijn ze niet erg goed voorbereid op vegetariërs en soms kan er raar op gereageerd worden. Het is vaak handiger om te zeggen dat u Boeddhist bent en daarom geen vlees eet. Ook Halal eten wordt niet vaak gedaan want een basisproduct in veel gerechten is varkensvlees.
De Koreaanse keuken is gebaseerd op rijst, groenten, vis, zeewier en tofoe (dubu in het Koreaans). Typische Koreaanse maaltijden staan bekend om het grote aantal bijgerechten (banchan) die rijst, soep en kimchi (gefermenteerde groenten) vergezellen.
Niet zelf slachten
Het eten ervan mag dus. Maar je krijgt het niet zomaar legaal op je bord. Nagtegaal: 'Het is per 1 juli 2014 verboden om je eigen hond of kat te doden.
Héél erg zoet. KORTEMARKErzatskoffie en kunstboter, gebakken kippenbloed, aardappelwafeltjes en bosduivensoep.
Dat wij geen honden eten, heeft alles te maken met onze cultuur. Volgens voedingspsychologen eten wij geen dieren waar we van houden. En honden zijn als huisdier toch onderdeel van het gezin.
In Japan wordt paardenvlees wel als sashimi gegeten: rauw en dun gesneden met sojasaus. In de centraal Aziatische landen zoals Mongolië, Kazachstan en Kirgizië, waar het paard tot het dagelijks leven behoort, is het eten van paardenvlees niet ongewoon.
Leguanen smaken naar kip
Leeft in het wild op de Antillen. Op Curaçao maken de inwoners soep van deze dieren. Ze schijnen naar kip te smaken.
Tot de bekendere Oost-Aziatische rassen behoren de chowchow, de Chinese shar-pei en de Tibetaanse mastiff. Deze rassen hadden 20.000 jaar geleden vermoedelijk allemaal één gemeenschappelijke Oost-Aziatische voorouder, legt John Bradshaw, expert in diergedrag aan de University of Bristol, in een e-mail uit.
Koreaans ontbijt
Ontbijt is één van de belangrijkste maaltijden in Korea. Meestal bestaat een typisch Koreaans ontbijt uit rijst, soep en kimshi aangevuld met enkele (bij)gerechtjes zoals gedroogde zeewierbladeren, glasnoedels, vis, pittige groenten of vlees.
Voor het ontbijt in China zijn er verschillende stijlen in verschillende steden. Het meest voorkomende ontbijt is sojamelk, gefrituurde deegsticks, pap, gestoomde gevulde broodjes (wij kennen deze als bapao) of noedels.
Officieel mogen Chinese werknemers maximaal 44 uur per week werken, maar bij veel internet- en technologiebedrijven is zes werkdagen van twaalf uur al jaren de norm.
Een typisch Nederlands ontbijt bestaat uit brood, al dan niet geroosterd, met kaas, vlees, boter en zoet beleg, zoals chocoladepasta, hagelslag en vlokken. Naast een belegde boterham eten Hollanders ook dikwijls beschuit, ontbijtkoek, krentenbrood of een bordje pap.
Peru staat niet bekend om haar vegetarische gerechten, er wordt vooral veel vis en vlees gegeten. Vanzelfsprekend vind je aan de westkust van Peru veel verse vis, vanwege de Stille Oceaan. In de binnenlanden worden veel voorkomende dieren gegeten, zoals lama, alpaca en cavia.
Hoewel wij ons misschien niet zoveel voor kunnen stellen bij een cavia in de pan, is het in andere delen van de wereld heel normaal. Zo eten mensen in Zuid-Amerika (met name in Peru) regelmatig cavia's. De smaak is te vergelijken met varkensvlees, donker kippenvlees en konijn.
Cuy (cavia)
In Peru worden cavia's niet gezien als huisdier, maar ze worden gefokt om te eten. Het wordt gezien als een ware delicatesse. In de meeste gevallen wordt het dier in z'n geheel gebakken of gefrituurd en direct uit de pan op het bord gelegd en geserveerd.