Er is een goede verklaring voor het veranderen van je tepels tijdens de zwangerschap. Tijdens de zwangerschap maakt je lichaam het hormoon hCG aan. Dit hormoon zorgt ervoor dat je tepelhof groter en donkerder wordt.
Onder invloed van hormonen worden de tepels en het tepelhof donkerder. Ze worden groter en steviger. Dit komt omdat er meer klierweefsel en melkkliertjes bijkomen en je meer vocht vasthoudt.
Groter, donkerder en bultjes
Het hormoon dat ervoor zorgt dat je tepels veranderen, is hCG. Hierdoor wordt het gebied rondom je tepel, je tepelhof, groter. Ook kleuren deze donkerder en kunnen er bultjes zichtbaar worden. Deze bultjes zijn de klieren van Montgomery.
Bleekroze, baksteenrood of donkerbruin: de kleur van je tepel heeft te maken met je etnische achtergrond en met de tint van de rest van je huid. Net zoals de tepelgrootte kan veranderen als je borstvoeding geeft, kan je tepelpigment ook verkleuren.
Tepels kunnen alle kleuren van de regenboog hebben, van hele donkere tinten bruin tot lichtroze. Tijdens de zwangerschap wordt die kleur donkerder, op die manier kan de pasgeborene met zijn beperkt zicht, toch snel de tepel lokaliseren. Na je zwangerschap kan die donkere kleur blijven.
Tijdens de zwangerschap maakt je lichaam het hormoon hCG aan. Dit hormoon zorgt ervoor dat je tepelhof groter en donkerder wordt. De bultjes die je wellicht zult zien zijn de klieren van Montgomery, wat een heel normaal verschijnsel is.
Deze bobbeltjes zijn de melkklieren. Zij zijn over het algemeen vrij zacht en voelen in beide borsten hetzelfde aan. Samen vormen de melkklieren het borstklierweefsel. Om de melkklieren heen ligt vet- en bindweefsel, ook wel steunweefsel genoemd.
De tepels zelf veranderen vaak niet van kleur, maar het ronde gedeelte van de huid rond elke tepel, dat bekend staat als de tepelhof, kan wel veranderen. Meestal zijn kleurveranderingen in de tepelhof goedaardig. Er zijn echter gevallen waarbij een verandering in de kleur van de tepels medische aandacht vereist.
Wat kleur betreft: alle kleuren zijn normaal. Krijgen je tepels ineens een andere kleur of zijn ze gebarsten of rood door irritatie, ga dan naar je huisarts. Er gebeurt nogal veel bij je tepels. Bijvoorbeeld die kleine bobbeltjes die eruitzien als kippenvel en bijna alle vrouwen hebben.
Tepels bevatten wel melanine en kunnen dan ook bruiner worden onder invloed van UV.
Je hebt de meeste kans om zwanger te worden als je een paar keer vrijt in de 6 dagen voor je eisprong. De eisprong is 2 weken voordat je ongesteld wordt. De meeste vrouwen die dit doen zijn dan in 1 jaar zwanger. Ga naar je huisarts als je na een jaar nog niet zwanger bent.
Naast deze symptomen, kunnen ook andere symptomen duiden op een zwangerschap. Deze symptomen zijn vaak minder bekend, maar kunnen zeker voorkomen. Denk hierbij aan droge ogen, brandend maagzuur, veel boeren, vreemde smaak in je mond, steken in je buik, lage rugpijn en meer vaginale afscheiding.
Die innesteling vindt ongeveer 8 dagen ná de bevruchting plaats en sommige vrouwen ervaren hierbij een innestelingsbloeding. Vanaf dit moment kan je ook een zwangerschapstest doen omdat deze het zwangerschapshormoon meet dat vanaf het moment van innesteling wordt aangemaakt.
Met name tepelkloven en ingetrokken tepels kunnen ongemakken veroorzaken. De eerste keren dat je borstvoeding geeft, kunnen je tepels erg gevoelig zijn. Ze moeten wennen aan de zuigkracht van je kindje en dat is niet niks! De pijn aan je tepels verdwijnt normaal gesproken na ongeveer twee weken.
Een extra tepel kan eruit zien als een roze/bruin verheven plekje of als een echt tepeltje, maar dan vaak kleiner en zonder tepelhof (het donkere randje om de tepel heen). De extra tepel zit meestal net onder de borst maar ze kunnen langs de hele 'melklijn' voorkomen.
Een tepelhof varieert per vrouw in grootte en kleur. Dat is heel normaal. Ook is het normaal dat tepelhoven in de loop van de tijd in grootte en kleur veranderen onder invloed van factoren zoals zwangerschap, borstvoeding geven en menstruatie. Tijdens de menstruatie kunnen ze extra gevoelig of pijnlijk worden.
Door de snelle toename van hormonen en een verandering in de borststructuur kunnen je tepels en borsten al vanaf drie tot vier weken gevoelig en pijnlijk zijn. Sommige moeders in spe hebben tijdens de hele zwangerschap pijnlijke borsten, maar bij de meesten verdwijnt de pijn na het eerste trimester.
Bij vaatkramp ziet je tepel er normaal uit als die uit het mondje van je baby komt na de voeding. Maar binnen enkele tientallen seconden wordt je tepel wit, en voel je een stekende, tintelende pijn. Daarna kan je tepel blauw of rood verkleuren.
Als er melk uit de tepel stroomt zonder dat er sprake is van een recente zwangerschap of wanneer het geven van borstvoeding langer geleden is dan 6 maanden, dan is er sprake van galactorroe. De oorzaak hiervan is een verhoogd prolactinegehalte in het bloed. Dit leidt tot afscheiding van melk uit de borsten.
Dan gaat het vaak om een onschuldig kwaaltje. Maar als het blijft doorzetten, dan kan er sprake zijn van eczeem, een schimmelinfectie of een borstontsteking. Als je dus voelt dat het niet helemaal in orde is na de zwangerschap, neem dan contact op met je huisarts.
Vervellen of schilferen van de tepel – Als je ziet dat je tepel vervelt of schilfert, maak dan een afspraak met je dokter. Vervellen of schilferen van de tepel kan duiden op een ziekte genaamd Ziekte van Paget van de tepel.
De groei van een bevruchte eicel tot een voldragen kind duurt 38 weken. Door de eerste dag van je laatste menstruatie te nemen en hier 40 weken bij op te tellen, kun je uitrekenen wanneer je kind ongeveer zal komen. Het is natuurlijk maar een schatting.
Kan ik voelen of ik zwanger ben? Helaas kan je aan de baarmoedermond niet voelen of je ook daadwerkelijk zwanger bent geworden. Hiervoor zal je toch echt een zwangerschapstest moeten aanschaffen. Maar het is toch wel erg leuk om zélf te kunnen inschatten wanneer je vruchtbaar bent door de baarmoedermond te voelen!
Vaak gaat het om een zeurende pijn in de onderbuik, meestal meer naar links of rechts, richting je liezen. Ook ervaren zwangeren soms een kortdurende stekende pijn in dat gebied, bijvoorbeeld bij snel opstaan, hoesten of niezen. Wat vaak voldoende helpt tegen bandenpijn is warmte (kruik, douche/bad) en rust.