De zenuw die de m.rectus lateralis innerveert, dit is de oogspier die het oog naar lateraal (naar buiten) laat bewegen oftewel abduceert. De zenuw is voor een deel sensibel omdat hij tevens de propriosensoriek van de laterale extrinsieke oogspier verzorgt.
Oorzaak oogbewegingsstoornis. Elk oog heeft zes uitwendige spieren, die ervoor zorgen dat het oog in alle mogelijke richtingen kan bewegen. De oogspieren worden aangestuurd vanuit de hersenen door drie verschillende hersenzenuwen: de derde hersenzenuw, de vierde hersenzenuw en de zesde hersenzenuw.
We hebben 12 hersenzenuwen. De 7e, die aan de achterkant van ons hoofd ontspringt in de hersenstam, zorgt voor de aansturing van de spieren die verantwoordelijk zijn voor de uitdrukkingen van ons gezicht, dus ook van de oogleden, de wangen en de mondhoeken.
De nervus oculomotorius, in het Nederlands ook wel oogbewegingszenuw, is de derde van de twaalf hersenzenuwen. De zenuw is verantwoordelijk voor het aansturen van de musculus levator palpebrae superioris en alle uitwendige oogspieren met uitzondering van de musculus obliquus superior en de musculus rectus lateralis.
De nervus vagus stuurt signalen in de richting van de verschillende organen van het lichaam, maar meer nog geleidt hij informatie over de toestand van de organen naar het centrale zenuwstelsel. 80-90% van de zenuwvezels in de nervus vagus zijn afferente of sensorische zenuwcellen.
De nervus vagus is de 'tiende hersenzenuw'. Het is de belangrijkste parasympathische zenuw van ons autonome zenuwstelsel en de zenuw speelt een belangrijke rol bij ontspannen en herstellen. Zo vormt deze zenuw een belangrijke schakel in de connectie tussen lichaam en geest, waarover hieronder meer.
De nervus vagus is een zenuw die uit de hersenen komt en naar organen in de borstkas en buik gaat. De mens heeft een linker en een rechter nervus vagus, onder elk sleutelbeen. Ze geven allebei vooral informatie door in de richting van het lichaam naar de hersenen.
Belichting van een oog zorgt voor een zenuwprikkeling vanaf het netvlies via de oogzenuw naar de nucleus praetectalis in het mesencephalon. Vanaf daar loopt de prikkel via interneuronen naar de kernen van Edinger-Westphal (nuclei accessorii nervi oculomotorii) beiderzijds, wat de consensuele pupilreflex verklaart.
De 3e hersenzenuw heet in medische termen de 'nervus oculomotorius'. Deze zenuw stuurt per oog maar liefst 7 spieren aan, namelijk: 1 spier die het bovenooglid aanstuurt. 2 spieren die de pupil aansturen.
Er zijn 12 paar hersenzenuwen die rechtstreeks uit de onderkant van de hersenen komen en 31 paar ruggenmergzenuwen. De hersenzenuwen verbinden de hersenen vooral met de hoofd en nekstreek. De ruggenmergzenuwen splitsen zich steeds verder op in vertakkingen door het hele lichaam.
Neem voldoende rust. Dit betekent: ga op tijd naar bed en geef de ogen af en toe rust tijdens het lezen of het kijken naar een beeldscherm. Probeer stress te verminderen of te voorkomen. Soms kan het helpen uw ooglid zacht te masseren.
De achtste hersenzenuw brengt normaal signalen uit het gehoors- en evenwichtsorgaan, dat ligt in het rotsbeen, over naar het gehoors- en evenwichtscentrum in de hersenen. De meest voorkomende beginklachten zijn dan ook eenzijdige gehoorsdaling en oorsuizen.
Neuritis optica komt bij mensen met MS meestal maar in één oog voor, maar het kan de ogen ook tegelijkertijd of beide oogzenuwen na elkaar aantasten. De meeste mensen met neuritis optica zeggen dat het pijnlijk is als ze hun ogen bewegen, maar dat de pijn hen niet uit de slaap houdt.
De nervus trochlearis, in het Nederlands katrolzenuw, is de vierde van de twaalf hersenzenuwen. De nervus trochlearis stuurt de bovenste schuine oogspier, de katrolspier, een van de uitwendige oogspieren, aan. Deze spier werkt via een mechanisme dat vergelijkbaar is met dat van een katrol.
De 6e hersenzenuw zorgt ervoor dat de buitenste rechte oogspier kan bewegen. Deze oogspier zorgt ervoor dat het oog richting de slaap kan draaien. De medische naam van deze hersenzenuw is nervus abducens. Een verlamming van de 6e hersenzenuw kan voorkomen op elke leeftijd.
Neuroanatomie van de pupilreflex
De pupilreactie op licht verloopt via het autonome zenuwstelsel en is in principe bilateraal en symmetrisch. Het afferente deel loopt via het sensorische zenuwstelsel, het efferente (cholinergic) Page 2 deel via het autonome, parasympatische zenuwstelsel.
Beschadiging van de oogzenuw heeft meestal tot gevolg dat het aantal vezels vermindert en dat de doorbloeding van de oogzenuw verslechtert. Daardoor wordt de oogzenuw dunner en verandert de roze kleur van de papil in bleekroze of wit. Wanneer de oogzenuw beschadigd raakt, wordt het zien slechter.
De nervus facialis zorgt er voor dat de spieren in het gezicht kunnen aanspannen en bewegen. De kern van de nervus facialis ligt in de pons. De nervus facialis draait eerst om de kern van de abducens heen en treedt dan uit de pons.
De Nervus Vagus daalt via de hals af naar beneden, daar heeft hij takken die het strottenhoofd, de slokdarm en de luchtpijp bezenuwen. Verder naar beneden loopt de zenuw naar de borst en vertakt daar richting het hart en longen.
Die balans is mogelijk te herstellen door een zenuw te stimuleren die het hartritme vertraagt. Vooral een bepaalde zenuw lijkt hiervoor geschikt. Die heet de nervus vagus. Deze zenuw vertakt naar verschillende delen van het lichaam, waaronder je oor én je hart."
Het sympatisch zenuwstelsel wordt geactiveerd tijdens stressvolle en gevaarlijke situaties en het parasympatisch zenuwstelsel wordt vervolgens geactiveerd zodat we weer kunnen ontspannen en herstellen. Ter verduidelijking: bij stimulatie van de nervus vagus vertraagt de hartslag.
De nervus vagus, ook wel de zwervende zenuw genoemd, is een lange zenuw die vanuit je hersenstam een connectie heeft met verschillende gebieden in jouw lichaam, zoals jouw hart, keel, maag en darmen.
De nummering van de hersenzenuwen is gebaseerd op de volgorde waarin zij ontspringen uit de hersenstam, van voor naar achter. De nervus terminalis, de nervus olfactorius (N. I) en de nervus opticus (N. II) ontspringen uit het cerebellum of voorhersenen.
De 'Polyvagal theory', in het Nederlands: 'Polyvagaal theorie' beschrijft hoe dat werkt. De Polyvagaal theorie gaat ervan uit dat er evolutionair drie delen van het autonome zenuwstelsel zijn, die de respons op acute stress regelen. Het oudste systeem heeft als overlevingsstrategie om te doen alsof je dood bent.