De gevolgen voor het individu variëren aanzienlijk, van demotivatie en minder voldoening van het werk, tot stress en schade aan de lichamelijke en/of geestelijke gezondheid. Er kunnen zich posttraumatische symptomen zoals angst, fobieën en slaapproblemen voordoen.
De verwerking van een schokkende gebeurtenis verloopt bij iedereen ongeveer hetzelfde, er zijn drie fasen te onderscheiden: ontlading, doorwerking en herstel. De heftigheid en tijdsduur van deze fasen lopen sterk uiteen. Als een klant zich agressief heeft gedragen, zijn daar sancties aan verbonden.
Van agressie en geweld is sprake wanneer een werknemer verbaal of fysiek wordt lastiggevallen, bedreigd of aangevallen. Dit kan veroorzaakt worden door mensen binnen de organisatie (collega's, leidinggevenden), maar ook door derden (klanten, cliënten, patiënten).
Voorbeelden hiervan zijn automutilatie (zichzelf verwonden), zoals krassen en snijden, tegen muren slaan of met het hoofd tegen muren en deuren aan bonken. Er wordt ook wel onderscheid gemaakt tussen verbale agressie (agressie met woorden) en fysieke agressie, bijvoorbeeld vechten, stompen en slaan.
Er zijn 3 vormen van agressief gedrag: verbale, psychische en fysieke agressie.
Agressief gedrag kan verschillende oorzaken hebben. Het kan te maken hebben met het karakter van je kind, maar ook met de vrienden met wie je kind omgaat. De oorzaak kan ook liggen in spanningen en stress. Het is ook mogelijk dat je kind moeite heeft om emoties te beheersen.
De gevolgen voor het individu variëren aanzienlijk, van demotivatie en minder voldoening van het werk, tot stress en schade aan de lichamelijke en/of geestelijke gezondheid. Er kunnen zich posttraumatische symptomen zoals angst, fobieën en slaapproblemen voordoen.
Fysiek geweld valt ook onder het Wetboek van Strafrecht, want dit is een strafbaar feit. Als je betrokken bent bij fysiek geweld is het noodzakelijk zijn om hier aangifte van te doen bij de politie.
Schelden, bedreigen en soms zelfs fysiek geweld: het komt in de zorg helaas steeds vaker voor. Inmiddels ervaart een groot deel van de zorgverleners agressie op de werkvloer. Soms is dat door eigen collega's, maar steeds vaker door patiënten, hun naasten en bezoekers.
Frustratie-agressie
begrip tonen en een gevoelsreflectie geven. vragen stellen en doorvragen naar de oorzaken van de frustraties. samenvatten om te controleren of je de ander goed hebt begrepen. het gesprek afronden met een aanbod dat je waar kunt maken en dat voor de ander acceptabel is.
Onrust komt naar buiten: onrust neemt zichtbare vormen aan (bijvoorbeeld heen en weer lopen). Verminderde zelfcontrole (wisselingen in gedrag, ambivalentie). Verbale dreigingen: uitingen van onmacht, kleinerende opmerkingen. Gewelddadige gebaren: beschadigen van voorwerpen (hard op de tafel slaan).
Lichamelijke reacties
Direct na een gewelddadige gebeurtenis ontstaan vaak reacties als trillen, slappe knieën, transpireren en hartkloppingen. Alles lijkt vreemd en onwerkelijk. Helder denken is moeilijk, net als praten over de schokkende gebeurtenis.
Agressie kan verschillende oorzaken hebben. Frustratie bijvoorbeeld, als iemand zijn zieke moeder niet mag bezoeken door corona. Iemand vindt dat hij recht heeft op bepaalde zorg. Of iemand is verward of heeft een stoornis en verliest daardoor de controle.
Net zoals trillen een fysiek signaal van irritatie is, kunnen andere bewegingen ook indicatief zijn voor opkomende agressieve uitingen. Voorbeelden hiervan zijn het schudden met een vinger of het hoofd, het ballen van een vuist, of rusteloos schuifelen met een voet.
Wat is passief agressief gedrag? Passief agressief betekent eigenlijk 'vermomde vijandigheid'. Bij een passief-agressieve houding uit je jouw gevoelens op een manier die vervelend is voor de ander. Een ruzie kap je af door bijvoorbeeld te zeggen: 'laat nu maar zitten!
Onder verbale agressie wordt verstaan het verbaal of schriftelijk bedreigen, discrimineren, intimideren, ernstig beledigen of uitschelden van een persoon. We spreken van verbale agressie wanneer één of meerdere personen langdurig verbaal (mondeling) agressief gedrag uitoefenen tegen een andere persoon.
Je kunt samen met de politie een plan maken om de stalker te laten stoppen. De politie kan helpen om te bepalen hoe groot de risico's zijn dat het stalken erger wordt. De politie kan voor je in gesprek gaan met de stalker. Dit heet een stopgesprek.
Als u aangifte doet bij de politie, dan stellen we samen met u de aangifte op. Wij stellen u vragen over het misdrijf en we vertellen wat uw rechten als slachtoffer zijn. Tijdens het aangifte doen of als klacht meldt, legt u een officiële verklaring af.
De gevolgen van huiselijk geweld
Slachtoffers raken vaak in een isolement. Ze verliezen hun weerbaarheid en zelfvertrouwen, en kunnen een negatief zelfbeeld ontwikkelen. Hierbij spelen gevoelens van schuld en schaamte doorgaans een grote rol. Dit kan leiden tot depressies, stressklachten en lichamelijke klachten.
Kinderen die partnergeweld meemaken, groeien op in een onveilige situatie, zowel fysiek als psychisch. Ze kunnen bij geweldsincidenten zelf gewond raken, bijvoorbeeld doordat ze bij een ouder op schoot zitten, of tussenbeide proberen te komen. Geweld tussen ouders roept bij kinderen vaak heftige emoties op.
Er zijn verschillende risicofactoren voor partnergeweld, zoals een machtsverschil tussen de partners, een ongelijke man-vrouwverhouding, met een relationele afhankelijkheid, een economische afhankelijkheid of een zorgafhankelijkheid van de een naar de ander, of een combinatie daarvan.
Hierbij kun je denken aan het bederven van de sfeer, iemand een schuldgevoel geven, pesten, irriteren, mensen tegen elkaar uitspelen of onder druk zetten. Maar ook mensen uitsluiten, roddels verspreiden of op iemand neerkijken.
De periodieke explosieve stoornis is een psychische aandoening. Wie aan deze aandoening lijdt, kan zijn woede of drift niet beheersen en vertoont buitensporig gewelddadig gedrag. In het DSM-V is de aandoening ingedeeld bij de stoornissen van de impulsbeheersing.