Meestal begeleidt een praktijkondersteuner (poh-ggz) of de huisarts u bij het herstellen van een burn-out. Soms is het nodig om u te verwijzen naar een psycholoog voor een passende behandeling. Behandeling van een burn-out door een psycholoog wordt niet vergoed.
Symptomen van chronische stress zijn slecht slapen, prikkelbaarheid, gespannenheid, de neiging om je terug te trekken, verminderde eetlust of net meer zin in zoet, humeurigheid en vermoeidheid. Ook ben je gevoeliger voor pijn.
Je spieren spannen zich constant aan, je bent vermoeid, kunt je moeilijk concentreren of heb last van veel (spannings)hoofdpijn. Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen en andere psychische klachten zoals een burn-out, angststoornis en depressie.
Raadpleeg je huisarts bij symptomen van burn-out. Die zal je bevragen over je werkomstandigheden, je lichamelijke klachten en je gemoedstoestand. Op basis van je verhaal zal je huisarts je behandelen en/of verwijzen. De behandeling kan bestaan uit stressmanagement, medicatie of psychotherapie.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Ons afweersysteem houdt de bacteriën prima onder controle, totdat stress-hormonen de afweer onderdrukken – en daarvoor is hard bewijs. Stress kan dus een duw richting ziekte geven. En dan niet alleen richting psychische klachten zoals overspannenheid of burn-out, maar bijvoorbeeld ook de oogziekte serosa.
Stress kan leiden tot psychische klachten zoals slaapproblemen en moeheid, somberheid en psychose. Ook kan je last krijgen van lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, een gejaagd gevoel, een hoge bloeddruk en veel zweten. Dit zijn signalen dat de stress te veel wordt of te lang duurt.
Je spieren spannen zich aan, vooral bij de nek- en schouders, voorhoofd, kaken en onderrug. Je ademhaling wordt sneller en de adembeweging komt vooral vanuit de borst. (Waardoor er druk op de borst kan ontstaan). De spijsvertering wordt stil gelegd, je lichaam gebruikt je energie vooral om te overleven.
Een stresscardiomyopathie of takotsubo cardiomyopathie kan ontstaan na hevige stress. De klachten lijken op een hartinfarct. Mogelijk zorgen stresshormonen voor een soort tijdelijke verlamming van een deel van de hartspier. Hierdoor trekt deze minder goed samen.
Spanningshoofdpijn voelt aan als een lichte tot matige hoofdpijn die vaak begint aan de zijkanten van het hoofd en is eerder zeurend en dof. Sommige mensen ervaren ook een druk op het voorhoofd door stress. Spanningshoofdpijn veroorzaakt inderdaad eerder een drukkende pijn, die aanvoelt als een soort band om het hoofd.
Als gevolg van langdurig véél te veel stress is het lijf uitgeput en zijn regelprocessen in de hersenen veranderd. Dát is de oorzaak van deze malaise. Om te herstellen moet het ontregelde brein weer normaal gaan functioneren. Dat gaat niet vanzelf en het heeft veel tijd nodig.
Hoe langer je blijft piekeren over iets wat je dwarszit, hoe groter en overweldigender je het maakt. Deze negatieve gedachten en gevoelens, hebben een grote invloed op jouw gemoedstoestand. Maar wanneer je minder tijd en aandacht aan je zorgen besteedt, krijgen deze je minder in hun greep.
“Een gevoel dat ontstaat in ons hoofd of ons lijf, vertaalt zich in chemische verbindingen die ergens vrijkomen. Organen, weefsel, huid, spieren en klieren: ze hebben allemaal eiwit-receptoren en hebben toegang tot en de mogelijkheid om emotionele informatie op te slaan.” Ja, dat lees je goed.
Zowel mannen als vrouwen die een dosis paracetamol hadden ingenomen, vertoonden minder stress toen ze lazen over iemand die fysieke of emotionele pijn leed en ze voelden ook minder medelijden met die persoon in kwestie.
Valeriaan (Valeriana officinalis radix)
De plant waarmee we beginnen is gelijk het meest bekende kruid om de zenuwen te kalmeren. Het is een algemene rustgever bij stress en heeft een gunstige invloed op het zenuwstelsel en het bevorderen van de slaap.
Uw huisarts of de praktijkondersteuner (poh-ggz) begeleidt u bij uw herstel. U komt één keer in de 2 tot 4 weken op het spreekuur. U kijkt samen welke problemen u kunt oplossen. U kijkt ook naar de manier waarop u met spanning (stress) omgaat.
Wanneer het je opvalt dat iemand zich anders gedraagt, kunnen de volgende verschijnselen een signaal zijn van een burn-out: verslonzing van zichzelf of van het werk. gebrek aan humor, creativiteit, solidariteit en flexibiliteit. contact via de mail in plaats van fysiek of telefonisch te laat komen en vroeg weggaan.
Het verschil tussen overspannen zijn en een burn-out hebben, is dat overspannenheid omkeerbaar is. Dat betekent dat als je de oorzaak van de stress wegneemt, je snel weer herstelt. Dit geldt niet voor een burn-out. Iemand met een burn-out moet doorgaans een lange tijd stoppen met werken om volledig te herstellen.
De eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je dus al snel 12 tot 15 weken bezig om te herstellen. Belangrijk om op te merken is dat de totale herstelduur per persoon sterk kan verschillen.