Een afweermechanisme is een (onbewuste) wijze van beschermen tegen te heftige emoties. Vanuit de psychodynamische benadering is het een bescherming voor het Ik tegen de angst die impulsen, wensen, verboden en eisen voortkomend uit het Es, Uberich en realiteit oproepen.
Sublimering wordt gezien als een psychologisch afweermechanisme, omdat het zich overgeven aan oerdriften als bedreigend wordt ervaren voor het sociaal functioneren. Sublimering speelt dus een belangrijke rol in het welzijn en de geestelijke balans.
De term 'coping' is afkomstig uit de sociale psychologie en kan in het Nederlands vertaald worden met 'het hoofd bieden aan'. In tegenstelling tot de afweermechanismen die grotendeels onbewust zijn zouden coping-strategieën bewust toegepast worden.
Een afweermechanisme in de psychologie is een techniek of trucje die de geest onwillekeurig gebruikt om bepaalde driftmatige strevingen en verlangens en waarheden (realiteiten) die te veel angst of verdriet oproepen, uit het bewustzijn weg te houden.
Enkele handvaten voor zowel degene die splitst als de naasten zijn: leer omgaan met de triggers, communiceer open en eerlijk, stel duidelijke grenzen, blijf goed voor jezelf zorgen, verdiep je in de onderliggende oorzaak en/of over de aandoening die het splitsen aanwakkert, wees empathisch en probeer je reactie te ...
Een belangrijke oorzakelijke factor voor de soms heftige emoties bij de hulpverleners is de neiging van patiënten tot splitsen. Dit splitsen wordt vaak opgevat als manipulatie of als een poging mensen tegen elkaar uit te spelen.
Er zijn 7 copingstijlen ingedeeld in probleemgerichte coping en emotiegerichte coping. Bij probleemgerichte coping probeer je het probleem op te lossen, bij emotiegerichte coping probeer je de gevoelens die het probleem veroorzaakt te veranderen.
De officiële betekenis van 'acting out' luidt: gedrag waarbij de patiënt agressief en destructief handelt, zonder rekening te houden met de negatieve gevolgen. Met andere woorden: de 'normale' remmen die ons voor dergelijk destructief gedrag behoeden, werken niet meer.
Vermijding wordt het best overwonnen door zo snel mogelijk, bij voorkeur meteen, in beweging te komen. Zet de eerste stap om de klus af te handelen. Meestal ontstaat momentum: weten dat je begonnen bent, geeft het zelfvertrouwen om ook de volgende stappen te zetten. Voor je het weet is het klaar.
Vervluchtigen of sublimatie is de directe faseovergang van een stof uit de vaste fase naar een gasvormige fase (zie echter onder Zuiveringsmethode). Zo kan bijvoorbeeld ijs in strenge winters, bij erg droog weer, vervluchtigen tot damp, waarbij de vloeibare fase wordt overgeslagen.
Een afweermechanisme in de psychologie is een techniek of trucje die de geest onwillekeurig gebruikt om bepaalde driftmatige strevingen en verlangens en waarheden (realiteiten) die te veel angst of verdriet oproepen, uit het bewustzijn weg te houden.
Een psychische structuur/trek die tegengesteld is aan een verdrongen wens, vooral voorkomend bij de dwangneurose (1916-17a; 7: 529). Hoe sterker de verdrongen wens, hoe sterker de reactie moet zijn. Bijvoorbeeld, iemand met neiging tot slordigheid kan buitengewoon precies worden.
Van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders. De klassieke opvatting en uitleg van projectie is dat het een afweermechanisme is tegen negatieve emoties.
Van projectie is sprake wanneer je eigenschappen of emoties van jezelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze aan iets of iemand anders toe te schrijven. Projectie gebeurt vaak onbewust. Projectie is dan ook een afweermechanisme tegen negatieve emoties.
Volgens Young (2005) kan je spreken van 3 groepen dysfunctionele copingstijlen of coping-modi: (1) zij die zich onderwerpen of zich overgeven aan het schema, (2) zij die vermijden en ten slotte (3) diegenen die gaan overcompenseren. Gebruikt als coping-stijl inschikkelijkheid en afstandelijkheid.
Er bestaan twee mogelijke copingstrategieën: probleemgerichte coping, waarbij u de oorzaak van een probleem aanpakt; emotiegerichte coping: waarbij u leert omgaan met de negatieve emoties die bij mentale problemen komen kijken.
Manipulatie wordt gebruikt om toch haar/zijn zin te krijgen. Een voorbeeld daarvan is het verwijt: 'Als je dit niet voor me over hebt (of kunt doen), wat stelt onze vriendschap dan nog voor?' Die manipulatie en wisselende stemmingen zijn er vaak de oorzaak van dat relaties niet lang standhouden.
Mensen met borderline hebben een vaak grote behoefte aan intieme relaties, maar zijn daar tegelijkertijd bang voor. Ze zijn extreem bang om in de steek gelaten te worden. Ze stellen mensen daarom voortdurend op de proef. Zo testen ze als het ware of en wanneer iemand hen in de steek laat.
Devaluatie. Nadat de idealiseringsfase is afgelopen, devalueert de narcist zijn partner op subtiele manieren. De slachtoffers van de narcist kunnen voelen dat er iets mis is of een knagend gevoel ervaren dat er iets niet helemaal klopt, maar het is moeilijk om de vinger op het probleem te leggen.
Mensen met borderline zijn vaak vrolijk en spontaan en kunnen ook nog eens heel charmant zijn. Meestal zijn mensen met deze stoornis intelligenter dan je denkt. Heb je een relatie met iemand met borderline of ben je zelf een borderliner met een relatie, dan vliegen de vonken ervan af.