Uit een onderzoek van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gebleken dat niet Nederland maar Spanje het land is waar de meeste drop wordt gemaakt. Spanje heeft daarmee Nederland van de eerste plaats geschopt. In Nederland eten we er dus het meeste van, maar de productie komt uit een ander land.
In Scandinavië – Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken – is drop net zo populair als in Nederland.
Nergens ter wereld is drop zo populair als in Nederland . Er zijn andere plekken waar ze drop lekker vinden: in Scandinavië eten ze het graag; in Engeland houden ze van Liquorice Allsorts; en de Italianen genieten van puur dropwortelextract. Maar Nederland is de kampioen.
Dat land is Nederland ! Dat klopt, dit Europese land heeft de hoogste dropconsumptie per hoofd van de bevolking ter wereld. Elk van haar burgers eet naar verluidt meer dan 4 pond drop per jaar!
Hoewel de oorsprong van drop in Italië ligt, wordt het tegenwoordig toch gezien als typisch Nederlands. Dat komt doordat Nederlanders meer drop eten dan welk ander land ook.
Drop wordt niet alleen in Nederland gegeten. Drop is namelijk ook populair in andere Europese landen, zoals Duitsland, Engeland en Scandinavië, maar ook in Portugal houdt men van soortgelijke snoep. De drop consumptie ligt in de landen echter wel lager dan in Nederland.
Het eten van meer dan anderhalf ons drop per dag isvooral riskant voor mensen met een trage stoelgang. Zij hebbenvolgens de Utrechtse toxicoloog Bart Ploeger een relatief grotekans om last te krijgen van vochtophoping, hoge bloeddruk en optermijn ook van hart- en vaatziekten.
In Nederland won drop vooral aan populariteit eind 19e eeuw, toen er een griepepidemie heerste in Amsterdam. Mensen kochten massaal drop om hun keel te verzachten. Deze populariteit heeft sindsdien nooit meer afgenomen.
Culinaire voorkeuren
Daarentegen lijken de meeste Duitsers die ten zuiden van de Mainrivier wonen en mensen op het zuidelijk halfrond de voorkeur te geven aan zoethout in zoetere vormen . De geur van zoethout, die lijkt op anijszaad, steranijs of venkel, kan ook populaties verdelen.
Blijkbaar boden deze zuigtabletten niet alleen verlichting bij de ademhaling, maar smaakten ze ook goed genoeg om populair te worden als delicatesse. Bedrijven als Galle & Jessen kwamen erbij, die deze medicinale mix omvormden tot snoep. Er is geen duidelijke verklaring waarom wij Scandi's zo dol zijn op onze pittige snoepjes.
De dropjes zoals wij die kennen en kunnen kopen in de winkel zijn oorspronkelijk afkomstig uit een apothekerswinkel in Engeland. Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn.
Zoethout, gewaardeerd om zijn medicinale eigenschappen en unieke smaak , vond snel zijn weg naar de Nederlandse markten en huizen. Bovendien hebben de Nederlanders een voorliefde voor sterke smaken en unieke culinaire ervaringen. Zoethout biedt een onderscheidend smaakprofiel dat inspeelt op deze voorkeur.
IJslanders hebben altijd al een zwak gehad voor drop. Tot verbazing van veel reizigers bevatten veel snoepjes drop. We weten eigenlijk niet waarom, behalve dat het gewoon zo lekker is! Een paar decennia geleden waren buitenlandse snoepjes niet verkrijgbaar vanwege importbeperkingen, wat verklaart waarom veel van onze zoete lekkernijen lokale producten zijn .
In Duitsland noemen ze drop "Lakritz", dus daar moet je naar op zoek. Als je drop wilt kopen in duitsland, kun je meestal gewoon terecht in de supermarkten - ze zijn daar ook best gek op ons favoriete snoepje.
Door het zoethoutwortelextract in drop kan het helpen tegen maagklachten, keelpijn, leverziekten en zelfs corona.De geneeskrachtige werking is echter moeilijk te bewijzen. Eet niet te veel drop om een hoge bloeddruk te vermijden, maar geniet van de lekkere smaak en de geluksstofjes die vrijkomen tijdens het eten.
"Noorwegen hoort bij de landen in Europa waar het meeste snoep en frisdrank wordt geconsumeerd.
Engelse drop en muntdrop
Bij Klene zijn vooral Engelse drop en de droppen uit de geldlijn, zoals muntdrop populair. Ook is er volgens Debets een stijgende vraag naar suikervrije drop te zien. Bij Venco zijn schoolkrijt en honingdrop de meest geliefde dropsoorten en zijn ook dropmixen populair.
Sommigen veronderstellen dat glycyrrhiza glabra (een slechte naam als ik er ooit een ben tegengekomen), de stof die venkel, drop en anijs hun kenmerkende afschuwelijke smaak geeft, chemisch gezien vergelijkbaar is met kunstmatige zoetstoffen.
Duitsland staat wereldwijd bekend om zijn auto's en het beroemde netwerk van snelwegen die bekend staan als Autobahnen zonder algemene snelheidsbeperking. De Duitse auto-industrie, met merken als Volkswagen, Mercedes-Benz en BMW, staat voor kwaliteit en innovatie.
Nergens ter wereld wordt er meer drop gegeten dan in Nederland. Ook in onder meer Scandinavië vindt men drop behoorlijk lekker. Eigenlijk loopt er een denkbeeldige lijn die gaat van Nederland naar Moskou.
Schadelijk voor gezondheid
Een gemiddeld dropje weegt ongeveer vier gram. Als je twee weken lang 57 gram drop per dag binnenkrijgt, ontwikkel je een flink verhoogd risico op een hartritmestoornis. Ook zorgt het zwarte snoepgoed voor een verhoogde bloeddruk. Hiermee wordt de kans op een hartaanval verhoogd.
Dat drop zo verslavend kan zijn komt door de geraffineerde suikers die in de meeste dropsoorten zijn verwerkt. Deze zorgen ervoor dat je hersenen steeds meer suiker nodig hebben om te kunnen werken. En je dus blijft snoepen. De wortelstok van de zoethoutplant is overigens van zichzelf al zoet, de naam zegt het al.
De meest voorkomende verbinding in drop, en de meest bestudeerde, is glycyrrhizine, ook bekend als glycyrrhizinezuur . Dit heeft hormonale effecten die lijken op die van aldosteron, een bijnierhormoon dat verantwoordelijk is voor het handhaven van de mineraalbalans in het bloed door het lichaam te helpen natrium vast te houden en kalium uit te scheiden.
Eet voldoende voedingsvezels
Bij diarree zorgen vezels ervoor dat de ontlasting dikker wordt. Ook stimuleren vezels de darmbeweging. Vezels zijn er in twee soorten. Het is het beste om een combinatie van deze vezels te eten.