Zee-egels hebben geen wervels en behoren dus tot de ongewervelde waterdieren. Zee-egels hebben een hard pantser dat is bedekt met stekels.Dit pantser bestaat uit kalkplaatjes die aan elkaar zijn vergroeid. De stekels worden gebruikt om andere dieren af te schrikken.
Het eetbare gedeelte is de kuit, die je heel voorzichtig moet verwijderen. Zee-egelkuit wordt meestal rauw gegeten, maar kan ook gekookt worden. Het heeft een intense, romige (umami) zilte smaak die nog het meest aan zeewier doet denken. Een zee-egel is niet makkelijk om te openen.
Zee-egels zijn meestal min of meer bolvormig, hartvormig of schijfvormig en hebben een onderstandige mond. Ze hebben een hard pantser dat meestal bedekt is met stekels. Het pantser bestaat uit kleine plaatjes waarop zich knobbels bevinden waarop de stekels beweegbaar zijn vastgehecht door middel van een kogelgewricht.
Geraakt door een zee-egel
Als je onverhoopt toch door een zee-egel getroffen bent, dan breken de holle stekels meestal af in de huid. Het doet behoorlijk pijn, vooral door het gif dat zich op de stekels kan bevinden.
Belangrijk om te weten voor je aan het knipwerk begint: een zee-egel moet in leven zijn om opgegeten te worden én alle zee-egels zijn eetbaar, tenzij ze leven op een stuk rif waar giftige algen voorkomen.
De zee-egel is een luxeproduct in de gastronomie. Het zijn de gonaden, de eierstokken, van het dier die we eten. Deze hebben een licht geel tot oranje bruine kleur en zijn nootachtig en licht leverachtig van smaak.
Zee-egels vallen niet actief aan, het grootste gevaar is dat je er per ongeluk op eentje gaat staan. Als dit gebeurt, dan breken de stekels af in de huid. Er ontstaan tal van kleine wondjes. Omdat veel zee-egels een licht gif meedragen doen deze wondjes veel pijn.
De egel heeft voor de mens een hoge aaibaarheidsfactor. Toch houdt het dier niet van aanrakingen. Dan trekt het zijn snuit in en verandert in een 'hondsegel'. Hoe hoger de aaibaarheidsfac-tor, des te meer is de mens bereid iets voor het dier te doen.
Egels zijn beschermde dieren, het is dan ook verboden om egels zelf op te nemen. U geeft een egel de meeste kans door het dier zo spoedig mogelijk naar de dichtstbijzijnde opvang te brengen.
De egel is een heel leuk en bijzonder diertje waar geen kwaad in zit. De egel herken je aan zijn bruine wildkleur en zijn stekels.
Een egel mag er best wel slim uitzien, het is één van de primitiefste zoogdieren. Hoewel egels te boek staan als insecteneters, zijn het eigenlijk alleseters. Bovenaan het menu staan insecten en hun larven -egels zijn verzot op nachtvlinders en hun rupsen- direct gevolgd door regenwormen.
Relatief bekende voorbeelden zijn beten en steken van kwallen. Van sommige soorten, zoals kubuskwallen, Portugese oorlogsschepen, blauweringoctopussen, en stekels van steen- en schorpioenvissen, kunnen de gevolgen fataal zijn. Je kan ook per ongeluk trappen op stekelhuidigen, zoals bepaalde zeesterren en zee-egels.
Week je voet in azijn of leg er een doek gedrenkt in azijn op. Zo los je de stekels op die je met een pincet niet hebt kunnen verwijderen. Stop vervolgens je voet gedurende 20 tot 40 minuten in heet water, zo warm als je aankunt. Dit zorgt ervoor dat de pijn weggaat.
Snij met een mes of knip met een schaar onderaan in de opening van de zee-egels. Eerst moeten de ingewanden worden verwijderd, daarna kan de romige orangje kuit, die aan de bovenkant van de schelp vastzit, eruit worden gelepeld. Houd 3 mooie zee-egels per persoon bij en spoel ze goed schoon.
Meer dan 150 miljoen jaar oud
Deze fossiele exemplaren komen uit het Jura tijdperk en zijn tussen de 150 en 200 miljoen jaar oud. De zee egels zijn gevonden in Madagaskar. Kenmerkend voor deze soort is het vijf vingerige bloemblad. Dit zijn eigenlijk poriën waarmee het diertje kan bewegen.
Let op: egels kunnen bijten. Plaats de egel in een hoge kartonnen doos, kist of kattenmandje.
Klank. Egels produceren vooral in de paartijd de meeste geluiden. Ze zijn in die tijd ook het meeste actief en maken dan een snuivend blazend tot snurkend geluid. Hiermee geven ze aan dat ze zich gestoord maar niet bedreigd voelen.
In de natuur wordt de egel ongeveer vier jaar oud.
Ze vermijden vochtige gebieden en naaldbossen zonder onder begroeiing, egels hebben een hekel aan nattigheid en prefereren droge schuilplaatsen.
Zeven- tot achtduizend stekels beschermen de egel tegen hun vijanden: dassen, vossen, honden en roofvogels. Toch zitten stekels soms ook in de weg. Bij de paring leggen vrouwtjes de stekels plat.
Het beste antwoord. Ik heb er vaak verbaasd van gestaan hoe goed egels kunnen klimmen, dus via de trap is geen enkel probleem voor het beestje.
Egels kunnen goed zwemmen, maar verdrinken vaak in vijvers of zwembaden met rechte randen. Zorg daarom voor zacht glooiende oevers of leg er een ruw loopplankje in (niet dwars op maar parallel met de oever, zoals een trap tegen een muur, zodat ze de uitweg vinden).
Zee-egels hebben geen ogen, maar zien toch alles. Onderzoek toont nu aan dat ze hun hele lijf daarvoor inzetten. Uit eerdere onderzoeken was al gebleken dat zee-egels reageren op licht. En dat is opvallend, aangezien de dieren helemaal geen ogen hebben.
Dan zijn waterschoentjes helemaal een uitkomst. Niet meer schuifelen naar het water en au au roepen maar gewoon zo het water inlopen. De waterschoentjes hebben ook een beschermende functie zoals bv tegen zee egeltjes. De naalden van zee-egeltjes zijn pijnlijk maar er ook zeer lastig uit te krijgen.
Eigelijk vind je deze beestjes overal ter wereld, ook in de Nederlandse wateren komen ze soms voor. Zee-egels houden niet van een sterke golfslag, maar daarentegen wel van gebieden met veel waterplanten, algen of andere kleine zeedieren.