Een verpakking die het voedsel goed beschermt, kan bederf verminderen en zo ook voedselverspilling voorkomen. Er zijn verschillende materialen die gebruikt kunnen worden voor verpakkingen: papier, karton, metaal, glas, plastic, textiel, keramiek, hout of kurk.
Op het etiket staat bijvoorbeeld wat in een levensmiddel zit. Je weet daardoor beter wat je koopt en je kunt producten onderling vergelijken. Wat precies op een etiket moet staan is vastgelegd in de Warenwet Informatie Levensmiddelen (WIL) en in de Europese wet Voedselinformatie.
De kenmerking die op de verpakking moet worden geplaatst is het UN-nummer, en in sommige gevallen de vervoersnaam (klasse 1, 2 en 7). Daarnaast zijn er de richtinggevende pijlen, het kenmerk verwarmde stoffen, het kenmerk milieugevaarlijke stoffen en het kenmerk gelimiteerde hoeveelheden.
Hoewel het DOT-diamantlabel verplicht is voor alle gevaarlijke chemicaliën op de buitenkant van verzendcontainers, is voor chemicaliën in kleinere containers in de grotere verzendcontainer het DOT-diamantlabel niet vereist, maar wel de OSHA-pictogrammen. (Zie voorbeeld 2.) Etiketten moeten leesbaar zijn, in het Engels zijn en duidelijk zichtbaar zijn.
De FDA vereist dat de meeste verkochte voedingsmiddelen een Nutrition Facts- label hebben. Dit label vermeldt zaken als caloriegehalte, vitaminen en mineralen, vezels, vet en ingrediënten.
Geeft bijgewerkte informatie over voedingsstoffen weer
De lijst met voedingsstoffen die verplicht of toegestaan zijn om te vermelden, wordt bijgewerkt. Vitamine D en kalium zijn verplicht op het etiket. Calcium en ijzer blijven verplicht. Vitamine A en C zijn niet langer verplicht, maar kunnen op vrijwillige basis worden opgenomen.
Lees etiketten.
Eindigt een benaming op '-ose' (glucose, fructose), 'stroop' (dadelstroop, rijststroop) of (uiteraard) 'suiker' dan weet je dat er suikers zijn toegevoegd aan een product.
Het kiezen van de juiste verpakking voor uw producten is niet altijd eenvoudig. Zoveel factoren, van wettelijke vereisten tot brandingconcepten, beïnvloeden deze beslissing. Er zijn drie hoofdtypen verpakkingen: primair, secundair en tertiair , elk met zijn eigen set overwegingen.
Een primaire verpakking is de verpakking die direct in contact staat met het product zelf. Dit kan bijvoorbeeld de fles zijn waarin een drankje wordt verkocht, een blisterverpakking waar medicijnen in zitten of een kartonnen verpakking om hagelslag.
emballage (zn) : verpakking, verpakkingsmateriaal, pakmateriaal. pak (zn) : doos, verpakking, karton.
Er zijn verschillende soorten verpakkingen: primaire, secundaire en tertiaire verpakkingen.
In wezen zijn er verschillende soorten verpakkingsmaterialen. Bijvoorbeeld, golfkartonnen dozen, plastic wikkels, noppenfolie, kartonnen dozen, plastic containers, blikken, tetra packs en vele anderen zijn enkele soorten verpakkingsmaterialen.
Productinformatie; Productnaam, modelnummer, en een korte beschrijving van het beoogde gebruik. Het land waar het product wordt geproduceerd. Gebruikersinstructies (of vermelding dat deze aanwezig zijn in de verpakking) Veiligheidsinstructies (of vermelding dat deze zich in de verpakking bevinden)
Voedingsstoffen en dagelijkse waarden
De lijst met voedingsstoffen die op het etiket van het voedsel staan, is bijgewerkt. Vitamine D en kalium zijn nu vereist; vitamine A en C zijn niet langer vereist , aangezien tekorten aan deze vitamines tegenwoordig zeldzaam zijn. Calcium en ijzer blijven vereist.
Er zijn kunststof labels en papieren labels.
Datering voor voedselopslag
Alle voedingsmiddelen die tijd- en temperatuurcontrole (TCS) vereisen, moeten worden gelabeld met het volgende: Algemene naam van het voedsel (bijv. macaroni en kaas)Datum waarop het voedsel is gemaakt . Te gebruiken tot datum .
Normaal gesproken zou u het broodtype, de datum waarop het is ontdooid en eventuele aanvullende nuttige details zoals het merk of de ingrediënten vermelden. U zou bijvoorbeeld kunnen schrijven 'Volkorenbrood, ontdooid op 11/15/2021, bevat gluten' of 'Meergranenbrood, ontdooid op 11/15/2021, gemaakt door XYZ Bakery.'
Vereiste elementen van een voedseletiket
Netto hoeveelheid inhoud . Naam en adres van de fabrikant. Ingrediëntenopgave. Voedingsinformatie.
Gevaarlijke stoffen zijn stoffen die mogelijk gevaar opleveren voor de veiligheid en gezondheid van werknemers. Deze stoffen kunnen zitten in verpakte producten, zoals schoonmaakmiddelen, kitten, verven en smeermiddelen. Ook kunnen gevaarlijke stoffen tijdens het werk ontstaan.
Op het etiket van gevaarlijke stoffen die in de handel gebracht worden, staan gevaarpictogrammen (met een signaalwoord) met H (hazard)- en P (precautionary)-zinnen. De gevaarspictogrammen geven het gevaar weer in de vorm van een plaatje (zoals een vlam, een doodshoofd in een ruit).