Naast kruiden bestaat traditioneel Marokkaans eten ook veel uit vlees, kip en vis. Kip wordt in Marokko het meeste gegeten, gevolgd door rundvlees. De bevolking van Marokko geeft echter de voorkeur aan lamsvlees, maar dit is redelijk duur.
Kip is goedkoop en daarom populair, verder wordt er ook lam- en rundvlees gegeten. Vooral langs de kust wordt er ook vis gegeten. Bij elke Marokkaanse maaltijd wordt ook brood gegeten. Daarmee kun je de lekkere sappen uit de tajine opdeppen.
In het dagelijks leven staat het geloof centraal. Zo bidden veel moslims vijf keer per dag, de mannen doen dit vaak in een moskee, wordt er geen varkensvlees gegeten en heeft de jaarlijkse Ramadan een grote invloed op het dagelijkse leven van de Marokkanen.
Veel gebruikte voedingsmiddelen in de Marokkaanse keuken zijn brood (khubz), couscous (seksu), bloem, olijfolie, honing, schapen- of lamsvlees, rundsvlees, kip, vis, olijven, konijn, dadels en zonnebloempitten. En de Marokkaanse keuken zou de Marokkaanse keuken niet zijn zonder kruiden.
Couscous wordt gezien als het nationale gerecht van Marokko. Het wordt gemaakt van gestoomde griesmeel, groenten en vlees of kip. Waarvan het vlees altijd onder de groente wordt verstopt. Boven de couscous worden dan ook gekarmeliseerde uitjes, rozijnen en kikkererwten geserveerd.
De Marokkaanse fruitteelt beslaat een oppervlakte van ongeveer 1 miljoen hectare, waarop jaarlijks 3 miljoen ton aan fruit wordt geproduceerd. Olijven, amandelen, dadels en citrusvruchten zijn de vier belangrijkste fruitsoorten die in Marokko worden verbouwd.
Vanwege het moslimgeloof wordt er geen varkensvlees gegeten, maar wel veel lam, kip, vis, fruit en vruchten. Bekende Marokkaanse gerechten zijn couscous (geplette tarwe met groenten en vlees), harira (soep op basis van vlees, kikkererwten en linzen) en tanjia (gekruid en gestoomd lamsvlees).
Sowieso gebruiken de Marokkanen hun handen veel tijdens het eten, bijvoorbeeld om vlees te kluiven. Na de maaltijd wast men weer de handen en hierna drinkt men gezamenlijk thee. Als afsluiter eet men gebak of koekjes. Marokkanen gebruiken de lunch tussen 12.00 en 14.30 en eten 's avonds tussen 19.30 en 22.30.
Turkse en Marokkaanse kinderen eten minder koekjes, snoep en frisdranken dan hun Nederlandse leeftijd- genoten. Zij eten vooral in de namiddag en avond vaak fruit en brood tussen de maal- tijden door. Daarentegen drinken de Ne- derlandse kinderen weer meer schoolmelk.
Bij de thee worden in Marokko allerlei soorten koekjes geserveerd. Vaak gemaakt van filodeeg, met nootjes (zoals amandelen), honing en oranjebloesemwater of rozenwater, waar de Marokkanen dol op zijn.
Leidingwater in Marokko is niet veilig om te drinken.
De Marokkaanse keuken is verfijnd en Marokkanen koken graag, en vaak op hoog niveau. Daarbij is het eten gezond. Veel verse groenten, verse kruiden en mager vlees en de bereidingswijze in de tajine, een stoofpot van aardewerk, is vetarm.
Marokkanen maken geen gebruik van bestek zoals wij. Ze eten met hun rechterhand, aangezien de linkerhand als onrein wordt beschouwd. Gewoonlijk gebruiken ze maar drie vingers om het eten op te scheppen. Voor de maaltijd worden de handen ritueel gewassen met oranjebloesemwater.
Hoewel Marokkaans eten over het algemeen niet pittig is, worden er wel pittige ingrediënten gebruikt, maar dan met mate. Pittig paprika- of chilipoeder in bissara bijvoorbeeld, of harissa, een pasta van gepureerde chilipepers en olie met knoflook en specerijen erdoorheen.
Gepaste kleding in Marokko: Als reiziger in Marokko toon je respect door je bedekt te kleden. Dus zeker op het platteland geen korte rok of broek en geen blote schouders. Dat geldt in wat mindere mate in de centra van grote, moderne steden als Rabat, Casablanca, Tanger en Marrakech.
Ruim zeventig procent van de Marokkaanse bevolking identificeert zich als Arabier. Zij spreken het Marokkaanse dialect van het Arabisch en leven met de Arabische cultuur. De overige dertig procent zijn niet-gearabiseerde Berbers, die cultureel gezien Berbers zijn en vaak naast het Arabisch nog een Berbertaal spreken.
Couscous: het favoriete Arabische gerecht. Couscous is in Arabische landen als Marokko, Tunesië, Algerije en Egypte net zoiets als paella is voor de Spanjaarden, ratatouille voor de Fransen en stamppot voor ons. Couscous is een van de lievelingsgerechten in de Noord-Afrikaanse landen met name die boven de Sahara.
Marokko is een land in noordelijk Afrika aan de kust van de Middellandse Zee, de Straat van Gibraltar en de Atlantische Oceaan, grenzend aan Algerije en de Westelijke Sahara. Het land staat bekend om zijn keuken, stranden, fosfaat, bergen en mooie landschap.
De oorsprong van gastronomie, fijne keuken en de beste chefs ter wereld: Frankrijk. De invloed van de Franse keuken op de rest van de wereld kan je niet meer ontkennen. Hoewel vele populaire keukens slechts een trend zijn, blijft de Franse keuken een van de favorieten van culinaire liefhebbers over de hele wereld.
Traditioneel wordt er gezamenlijk gegeten in het Midden-Oosten. Vrienden en familie verzamelen zich rondom de tajine en eten met de hand. Ze gebruiken stukjes Marokkaanse brood om vlees, groente en saus op te scheppen. Kook alles op een laag tot middellaag vuur.
Als groente wordt er veel artisjokken, courgettes, aubergines, groene asperges, kikkererwten en olijven gegeten. In Marokko wordt veel gebruikt gemaakt van stoofpotten, zoete gerechten en kruiden zoals: koriander, munt, komijn, kaneel, kurkuma, kardemom, gember, nootmuskaat en cayennepeper.
In de Marokkaanse keuken worden veel kruiden gebruikt. De smaken, geuren en kleuren van bekende gerechten zoals tajine en couscous worden bepaald door de kruiden die er in gaan. Populaire kruiden zijn zwarte peper, witte peper, gember en kurkuma.
Drinken in Marokko: Nana of muntthee is de traditionele drank van Marokko. Het wordt gezet van groene Chinese thee samen met verse muntbladeren en veel suiker.