De belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie zijn: Verzwakking van het bekkenbodemspieren en steunweefsel. Slechte afsluiting van de plasbuis. Een overactieve blaas door een neurologische aandoening.
Achter incontinentie bij ouderen kunnen zowel een fysieke-, cognitieve- als consumptieve oorzaken liggen. Bij fysieke oorzaken kunt u denken een aandoening aan belangrijke organen zoals bijvoorbeeld de blaas, de darmen of het bekkenbodem. Afwijkingen aan het zenuwstelsel kunnen eveneens incontinentie veroorzaken.
Aandrangincontinentie of urge-incontinentie
Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van aandrangincontinentie (ook wel urge-incontinentie genoemd) wat ook de meest bekende vorm van incontinentie is.
Functionele incontinentie: u verliest urine doordat u niet in staat bent om naar het toilet te gaan. Dit is het geval als iemand door dementie het toilet niet kan vinden. Overloopincontinentie: kleine beetjes urine druppelen uit een volle blaas. De urine kan niet goed afvloeien uit de blaas, die daardoor overvol raakt.
Voorbeelden zijn darifenacine, flavoxaat, oxybutinine, solifenacine en tolterodine. Duloxetine wordt gebruikt bij stressincontinentie en inspanningsincontinentie. Duloxetine zorgt voor versterking van de spieren rond de urinebuis. U heeft hierdoor minder last van ongewenst urineverlies.
Ook kan het zijn dat hulp nodig is bij de toiletgang die niet altijd direct aanwezig is. Bij sommige ALS-patiënten is er sprake van fasciculaties of spiertrekkingen in het bekkengebied. Dit kan de blaas irriteren en leiden tot drang om te plassen.
Stel het plassen niet te languit. Neem rustig de tijd om de blaas volledig te legen. Neem op het toilet een natuurlijkezithouding aan met de voeten vlak op de grond en de benen lichtjes gespreid. Ontspan de bekkenbodemspieren en laat de urine stromen zonder te persen of de buikspieren te spannen.
Een gezonde levensstijl en tijdige behandeling van hoge bloeddruk, hoog cholesterol en suikerziekte hebben onder meer effect op het voorkomen van incontinentie. Dat komt omdat incontinentie vaker voorkomt bij deze ouderdomsziekten.
Verlies van urine en/of ontlasting kan leiden tot huidproblemen, zoals roodheid en jeuk. Wij noemen dit vochtletsel of IAD (incontinentie geassocieerde dermatitis). De kwetsbare huid van vaak oudere mensen is minder bestand tegen bacteriën en schimmels in de urine of ontlasting die de huid kunnen aantasten.
Mensen die incontinent zijn, praten uit verlegenheid liever niet over hun klachten. Slechts 28 procent van hen vraagt om hulp. Voor een deel heeft dit te maken met het feit dat de behandelmogelijkheden vaak niet bekend zijn. Toch zijn er verschillende mogelijkheden om de aandoening te verminderen of zelfs te genezen.
Overloop- of druppelincontinentie komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Bij mannen kan het komen door een prostaatvergroting of een vernauwing van de plasbuis. Bij vrouwen kan een verzakking een oorzaak zijn. Andere oorzaken zijn een urineweginfectie, een zwakke en krachteloze blaas.
Stressincontinentie komt vooral voor bij vrouwen. De oorzaak is het slechter functioneren of slapper worden van de blaashals of de bekkenbodemspieren waarop de blaas als het ware rust. Door een verslapping van de bekkenbodemspieren zakt de plasbuis uit.
Er is geen vaste regel wanneer u uw incontinentiemateriaal dient te vervangen. Hoewel het advies is om dit eens per 4 tot 6 uur te doen, is het vooral belangrijk dat u doet wat voor u goed voelt. Incontinentie is al vervelend genoeg, dus maak de situatie voor uzelf zo comfortabel mogelijk.
Stressincontinentie of ook wel inspanningsincontinentie is urineverlies bij inspanning, zoals tillen, sporten, hoesten en niezen. Met 'stress' wordt hier bedoeld dat het urineverlies optreedt als de druk op de buikholte plotseling toeneemt door het aanspannen van de buikspieren.
vaak moeten plassen* 's nachts moeten plassen* urineverlies (urine-incontinentie) pijn in de onderbuik.
Tolterodine ontspant de blaasspier. De blaas kan daardoor meer urine bevatten voordat aandrang ontstaat. Tolterodine is alleen zinvol bij mensen met aandrangincontinentie. Het is niet bij iedereen even effectief.
Kan een overactieve blaas vanzelf over gaan? Een overactieve blaas gaat niet vanzelf over zonder actie. Het kan wel vanzelf overgaan als een onderliggende oorzaak wordt aangepakt. De klachten die horen bij overactieve blaas hebben primaire of secondaire oorzaken.
Het optreden van urine-incontinentie neemt toe met de leeftijd. Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder. Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Symptomen bij urineretentie
Buikpijn, • Pijnlijke zwelling in de onderbuik, • Niet of druppelsgewijs plassen, • Ongewild urineverlies, • Slappe urinestraal, • Vaak kleine beetjes plassen, • Snel een terugkerende aandrang om te plassen.