Verhalen van corruptie, kinderhandel, misbruik en vervalste gegevens over het kind worden steeds vaker gemeld, vooral door de adoptieouders. Nederlandse adoptieorganisaties zijn daarom ook steeds behoedzamer op interlandelijke adoptie.
Traumatische ervaringen op jonge leeftijd kunnen namelijk een risico vormen voor een goede sociale en emotionele ontwikkeling. Meer dan de helft van de adoptiekinderen had voor hun adoptie traumatische gebeurtenissen zoals verlies, verwaarlozing of mishandeling, ongelukken of ernstige ziektes meegemaakt.
Als indicatie geldt de volgende opstelling als richtlijn per adoptie voor de dekking van de kosten van het Nederland-deel van het tarief. De hoogte is afhankelijk van het contact: out of pocket kosten 1.600 – 3.100 euro. personeelskosten 5.400 – 7.200 euro.
Sommige landen hebben nog weinig nood aan adoptieouders waardoor het lang kan duren voor een kind geplaatst wordt. In andere landen zijn de voorwaarden voor adoptieouders zo streng dat er maar weinig mensen in aanmerking komen en hierdoor kan de wachttijd voor die landen korter zijn.
De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
U moet meerderjarig en ten minste 18 jaar ouder zijn dan het kind. U moet het kind tenminste 1 jaar hebben verzorgd en opgevoed. Bijvoorbeeld als pleegouder, voogd of stiefouder.
Er wordt aandacht besteed aan de verschillende thema's zoals: de biologische ouders, voorgeschiedenis van het kind, verlies en rouw, hechting, identiteit en loyaliteit en wensen en grenzen rond het te adopteren kind.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.
Op het moment van aanmelding ben je niet ouder dan 41 jaar. Ouders tussen de 42 en 45 jaar komen alleen in aanmerking voor adoptie van een kind ouder dan 2 jaar (via IBO-onderzoek). Zij moeten ook bijzonder geschikt zijn om het kindje goed te verzorgen. Als je samen adopteert moet je minstens 3 jaar samen zijn.
De Staatscommissie beveelt verder aan het bestaande verbod voor grootouders om hun kleinkind te adopteren te schrappen. De Staatscommissie meent dat de reden voor dit verbod was dat de wetgever wilde voorkomen dat grootouders de kleinkinderen als het ware van hun eigen ouders zouden kunnen afpakken.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen.
Je bent minstens 25 jaar oud. Je bent minstens 15 jaar ouder dan het kind dat je adopteert. Je volgt het verplichte voorbereidingsprogramma. Je wordt geschikt verklaard door de familierechtbank.
Het geen-bodem-syndroom is een emotionele stoornis die voorkomt bij adoptiekinderen. Het Geen-bodem-syndroom ontstaat door affectieve en lichamelijke verwaarlozing in het jonge kinderleven. Het Geen-bodem-syndroom verwijst feitelijk naar hechtingsproblematiek.
Ons lichaam reageert op stressvolle gebeurtenissen met het vecht-vlucht response. Dit is een combinatie van fysiologische en psychologische reacties die je lichaam in staat stelt om met een externe dreiging om te gaan (Cannon, 1929).
Ja, dat kan. Het gaat in dit geval dan over intrafamiliale adoptie. Voorwaarde is wel dat je tot in de vierde graad verwant bent met het te adopteren kind (bv. neef of nicht) of dat je voorafgaand aan de adoptie met het kind hebt samengewoond.
Het samen adopteren van een kind is alleen mogelijk voor gehuwden. In alle andere gevallen is sprake van een éénouder-adoptie (alleenaanvraag). De partner kan in een later stadium partneradoptie aanvragen. Verder mag (mogen) de aanvrager(s) op het moment van aanmelding niet ouder zijn dan 45 jaar.
De pleegouders kunnen na 1 jaar voor het kind gezorgd te hebben aan de rechter vragen of zij het kind mogen adopteren. De rechter vraagt aan de ouders of zij nog steeds afstand willen doen of van mening zijn veranderd. De ouders kunnen hiervoor zelf naar de rechtbank komen, maar dat hoeft niet.
In totaal moet u rekenen op ongeveer € 20.000 tot € 22.000 (indicatie d.d. december 2017) op basis van een reis met twee volwassenen en één kind).
Buitenlandse adoptie is een veel voorkomend verschijnsel in Nederland. Ook kinderen uit Marokko worden regelmatig 'geadopteerd'. Marokko kent echter geen adoptie maar alleen een pleegzorgmaatregel genaamd kafala.
Volgens de commissie heeft Nederland zich in het verleden te passief opgesteld in het adoptieproces. Daardoor was het toezicht op procedures onvoldoende en is er niet ingegrepen bij misstanden die aan het licht kwamen. Het gaat onder meer om kinderdiefstal, kinderhandel en onethisch handelen van ambtenaren.
Binnenlandse adoptie
Inschrijving voor de informatiesessie: 25 euro. Inschrijving voor de voorbereidingssessie: 250 euro. Het verzoekschrift voor de familierechtbank: 165 euro. De bemiddeling door de adoptiedienst (notariskosten, werking van de dienst, medische kosten van het kind, nazorg, …): 7500 euro.
Wilt u een kind uit het buitenland adopteren? Dan moet u eerst beginseltoestemming aanvragen. Dit is een verklaring waarin staat dat u volgens het ministerie van Veiligheid en Justitie geschikt bent om een buitenlands kind te adopteren.
Als u als alleenstaande een kind wilt adopteren, gelden de volgende extra voorwaarden: U heeft al minstens 1 jaar voor het kind gezorgd. Het kind heeft niets meer te verwachten van zijn eerste ouders. De eerste ouders hebben geen gezag over het kind.