Hoe herken ik vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Symptomen vergiftiging
Vergiftigingen kunnen verschillende symptomen geven. Verschijnselen kunnen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Veel voorkomende verschijnselen zijn: overgeven en diarree.
De huid voelt vaak klam en bezweet aan. De pupillen zijn wijd of juist sterk vernauwd, en reageren niet op licht. Soms krijgt het slachtoffer stuipen. Ook braakneigingen en braken komen regelmatig voor.
Wat stel je vast bij een vergiftiging? Het slachtoffer heeft een giftige stof binnengekregen, een overdosis drugs of alcohol ingenomen of een batterij ingeslikt. Onschuldige klachten zoals jeuk, een droge mond, wazig zien en pijn.
Het slachtoffer heeft een giftige stof binnengekregen of een overdosis ingenomen. Onschuldige klachten zoals jeuk, een droge mond, wazig zien en pijn. Bij een ernstige situatie kunnen verschijnselen optreden als verwardheid, onrust, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en bewusteloosheid.
Gevaarlijke stoffen kunnen op de volgende manieren uw lichaam binnendringen: inname (door de mond), absorptie (via de huid of ogen) en inademing (via de longen). De meest voorkomende manier van blootstelling aan stoffen die gezondheidsrisico's met zich meebrengen is inademing.
Algemeen. Verreweg de meeste vergiftigingen worden veroorzaakt door medicijnen en huishoudelijke producten. Bij jonge kinderen is er zelfs in ca. 40% van de gevallen sprake van een medicijnvergiftiging, meestal door het innemen van vrij verkrijgbare geneesmiddelen (fluortabletten, pijnstillers) of "de pil".
Een vergif (ook wel vergift of gif) is een stof die in KLEINE hoeveelheden een schadelijke invloed heeft op een organisme. Het begrip wordt vooral op chemische verbindingen toegepast.
Chronische en acute vergiftiging
Bij acute vergiftiging zullen vrij snel (ernstige) klachten ontstaan. Het slachtoffer heeft een of meerdere hoge doses van het vergif gekregen in korte tijd. Het is van belang zo snel mogelijk medische hulp te zoeken, waarna het slachtoffer zal overlijden of herstellen.
Een medicijnvergiftiging of medicijnintoxicatie is een vergiftiging die optreedt wanneer de patiënt een dusdanige dosis van een medicijn heeft gekregen of genomen, dat er ernstige bijwerkingen ontstaan. Dit kan opzettelijk gebeuren, door een fout of ongeval, of door andere oorzaken.
Het NVIC is voor professionele hulpverleners telefonisch bereikbaar (088-7558000) of via de website www.vergiftigingen.info.
Een vergiftiging, met een ander woord intoxicatie, kan worden gedefinieerd als het ziektebeeld dat ontstaat door een te grote hoeveelheid van een bepaalde verbinding in het lichaam. De concentratie van deze verbinding op receptor- of orgaanniveau is hoger dan therapeutisch beoogd.
Naast rauwe kip, voedsel dat op de grond gevallen is en andere dingen die je achter uit het keuken kastje vist, kunnen deze voedingsmiddelen meer dan alleen wat buikkrampen veroorzaken. Niet de vruchten zelf maar de pitten van kersen, abrikozen nectarines en perziken bevatten veel van de giftige stof cyanide.
Volgende stoffen kunnen een vergiftiging veroorzaken: vloeistof: bleek- en schoonmaakmiddelen, allesreinigers, ontstoppers; vaste stof: geneesmiddelen, drugs, giftige planten, verdelgingsmiddelen in korrelvorm; gas: uitlaatgassen, koolstofmonoxide, rottingsgassen, butaan- of propaangas.
Giftige stoffen kunnen na binnendringing via huid, longen of maagdarmkanaal schade veroorzaken. De stof kan zich verspreiden over het hele lichaam en kwetsbare organen aantasten. LD's en LC's geven de schadelijkheid weer.
Giftigheid van een vergif, toxine of gifstof is een betrekkelijk begrip dat weergeeft hoe schadelijk of dodelijk een stof voor een organisme is. De giftigheid van een stof is van een aantal factoren afhankelijk.
Het rattengif bestaat meestal uit blauwe, groene of roze zaadjes. Deze zaadjes bevatten het gif. De meest gebruikte gifsoorten zijn brodifacoum, diphacinone, warfarin, bromadiolone en anderen.
Welke tekorten kunnen optreden, hoe ze kunnen worden herkend en wat met klachten kan worden gedaan staat omschreven. Antistollingsmiddelen, immunosuppressiva, slaapmiddelen of antidepressiva – gaan niet goed samen met bepaalde (kruiden)supplementen.
Een waarde van boven de 1,2 mmol/l is riskant en is reden voor direct overleg met de psychiater. Een spiegel van 1,5 mmol/l is acuut toxisch en levensbedreigend: stuur de patiënt direct naar de SEH en overleg met de psychiater. Bij afwezigheid van een psychiater is een internist op zijn plaats.
In voeding kunnen schadelijke stoffen zitten. Bijvoorbeeld dioxines, zware metalen en schimmelgifstoffen kunnen slecht zijn voor je gezondheid. Dergelijke stoffen brengen de voedselveiligheid in Nederland zelden in gevaar. Er zijn strenge wettelijke normen en regels die ervoor zorgen dat je niet te veel binnenkrijgt.
“Melk versnelt de opname van stoffen in het bloed en maakt alles erger. Dan gaat het heel snel van het bloed naar de organen, en krijg je orgaanfalen. Dus drink het zeker niet”, aldus Patrick.