Eventuele tekenen van infectie zijn weinig specifiek: moeheid, lusteloosheid, soms wat koorts. Bij een minder frequente vorm, die sterk doet denken aan de ziekte van Pfeiffer, worden daarnaast ook vergrote lymfeknopen gezien, evenals spierpijn, lever- en miltvergroting.
Toxoplasma blijft levenslang aanwezig in het lichaam. Bij immunocompetente mensen levert dit over het algemeen geen problemen op.
Algemeen geldt dat een besmetting met toxoplasmose tijdens de zwangerschap in 9 op 10 gevallen geen gevolgen voor het kindje heeft. Symptomen die wel kunnen optreden, zijn vroeggeboorte, groeiachterstand, een vergrote lever, hersenafwijkingen, een waterhoofdje, oogafwijkingen en bloedarmoede.
De een heeft nauwelijks klachten van toxoplasmose, terwijl de ander last krijgt van vage klachten als moeheid, lusteloosheid, opgezwollen klieren, lichte koorts en huiduitslag. De ziekte kan enkele weken of maanden duren.
Gelukkig is een toxoplasmose-infectie goed te behandelen met een combinatie van medicijnen. Naast antibiotica schrijft de oogarts ontstekingsremmende middelen (corticosteroïden) voor. Zo wordt de parasiet bestreden en de ontstekingsreactie van het lichaam geremd.
Wat kan je arts doen? Toxoplasmose verdwijnt meestal spontaan. Personen met een ernstige infectie, met een verminderd immuunsysteem en zwangere vrouwen krijgen antibiotica voorgeschreven. Zwangeren worden doorverwezen naar een gynaecoloog voor verdere opvolging.
Toxoplasmose is zeer risicovol bij zwangere vrouwen. Wanneer een vrouw tijdens haar zwangerschap voor het eerst besmet wordt met T.gondii, is er een kans van ongeveer 20 tot 50 procent dat het ongeboren kind ook besmet raakt. De parasiet kan dan via de placenta bij het kind komen.
Bloedonderzoek tijdens de zwangerschap
Omwille van de ernstige risico's, wordt bij elke zwangere vrouw een bloedanalyse uitgevoerd. Hiermee wordt nagegaan of zij al immuun is voor toxoplasmose.
Maar de parasiet wordt niet overgedragen door de poes te aaien. Met een aantal voorzorgsmaatregelen is er dus niets aan de hand. Een zwangere vrouw kan het schoonmaken van de kattenbak beter aan iemand anders over laten.
Toxoplasmose diagnose
Een eenvoudige bloedtest kan een toxoplasmose infectie opsporen. Aan de hand van je restresultaten kan je arts de infectie vaststellen. Als je de infectie hebt kan het belangrijk zijn om vast te stellen wanneer je toxoplasmose hebt opgelopen.
Toxoplasmose komt door middel van een bloedtest aan het licht. Bij een acute infectie is de toxoplasmose na een week zichtbaar, anders is dat tussen 2 en 8 weken.
Antibiotica van het sulfonamide-type remmen de groei van Toxoplasma gondii. Deze middelen dringen door in de parasiet en verhinderen de aanmaak van een stof die essentieel is voor de parasiet. De parasiet sterft hierdoor. Sulfadiazine wordt bij toxoplasmose in combinatie met pyrimethamine gebruikt.
Men kan wel een tweede keer besmet worden, maar loopt dan (nog) minder kans op ziektesymptomen. De kans dat een zwangere vrouw de parasiet bij een tweede besmetting overdraagt naar de foetus is érg klein. De aanwezigheid van de antilichamen in het bloed verraadt dat de persoon ooit met de parasiet besmet geraakte.
Wanneer de moeder eenmaal een infectie met toxoplasmose heeft doorgemaakt, zal zij afweer tegen toxoplasmose opbouwen tijdens een nieuwe zwangerschap zal zij dan niet nog een keer een besmetting met toxoplasmose kunnen oplopen, mits ze een normaal afweersysteem heeft.
In principe mag je alle groente- en fruitsoorten eten, er zijn geen soorten te noemen die je niet zou mogen, maar je moet ze wel extra goed schoonmaken. Varieer met veel soorten groenten en fruit, iedere soort bevat weer net even andere stoffen die goed voor je zijn.
Een positieve test wijst op een doorgemaakte infectie. Bij mogelijk expositie worden IgG en IgM (immuunglobuline M) antistoffen bepaald. Een positieve IgM kan wijzen op een recente infectie. De bepaling is echter zo gevoelig dat deze maanden na de infectie nog positief kan zijn.
Ze blijven wel jarenlang besmettelijk! Toxoplasmose komt vooral voor bij jonge katten. Op 1-jarige leeftijd heeft zo'n 60% van de Nederlandse katten toxoplasmose opgelopen. Na een besmetting is een kat meestal levenslang immuun.
Het inademen van katten urine kan u ook ziek maken. Kattenplas zit vol met ammoniak, een giftig gas dat hoofdpijn kan veroorzaken, astma-aanvallen kan veroorzaken en zelfs kan leiden tot ernstige aandoeningen van de luchtwegen, zoals longontsteking.
Als blijkt dat u niet immuun bent voor toxoplasmose, dan moet u enkele maatregelen in acht nemen. Vermijd rauw vlees en rauwe groenten.Verhit het voedsel voldoende.Vooraf invriezen tot -20°C volstaat ook.
Als je eenmaal toxoplasmose hebt doorgemaakt, ben je immuun voor het leven. Eenmalig, bij de eerste bloedafname tijdens de zwangerschap, worden de antistoffen voor toxoplasmose in het bloed bepaald. Als je geen antistoffen hebt, ben je niet beschermd tegen de ziekte.
Ziekteverschijnselen. Het begint vaak met één of meerdere knobbeltjes (2-3 mm) op de huid in de buurt van de krab of beet. Dit worden al snel blaasjes met na enkele dagen een korstje erop. Hierna verdwijnen de plekjes weer.
Cerebrale toxoplasmose is de meest voorkomende oorzaak van haardvormige afwijkingen in cerebro bij met HIV geïnfecteerden. 4 De klinische verschijnselen zijn neurologische haardverschijnselen (afasie, hemiparese, gezichtsvelddefecten), diffuse encefalopathie of insulten.
Zwangere vrouwen
Als een zwangere vrouw ziek wordt van listeria is het mogelijk dat het ongeboren kind ook besmet raakt. De zwangere vrouw heeft dan vaak klachten als hoofd-, rug-, gewrichts- en spierpijn en flinke koorts. Soms worden deze klachten voorafgegaan door buikgriepachtige klachten, zoals diarree.