Meestal (90-95%) verloopt een infectie met het poliovirus zonder verschijnselen. In de andere gevallen begint het vaak met griepachtige verschijnselen. Deze verdwijnen meestal spontaan. Soms kunnen de klachten erger worden; hoofdpijn, spierpijn en braken.
De meeste mensen worden niet ziek van het poliovirus of krijgen alleen een griepje. Bij sommigen komt het virus in de zenuwen en hersenen terecht. Je ledematen of ademhalingsspieren kunnen dan verlamd raken. Je kunt gehandicapt raken en zelfs overlijden.
Een besmetting met het poliovirus gebeurt via: voedsel of water besmet door stoelgang van een besmet persoon; direct contact met besmette personen; speeksel door hoesten of niezen (zeldzamer).
In een klein aantal gevallen tast het virus bepaalde cellen in het ruggenmerg aan waardoor verlammingsverschijnselen optreden. Polio wordt ook wel kinderverlamming genoemd al worden tegenwoordig ook volwassenen getroffen.
In 1996 werden er volgens de WHO wereldwijd 3.755 gevallen van poliomyelitis gemeld (1988: 35.000 en 1993: 10.000). In 2012 is dit aantal verder gedaald naar 293. In 2013 was er echter weer een stijging naar 416 gevallen wereldwijd. Dit is onder andere het gevolg van een uitbraak in Syrië (35 cases in 2013).
Verspreiding poliovirus in Afrika, Jemen en Israël, 2022
In 2022 blijven uitbraken van verschillende typen van de poliovariant die via orale vaccinatie ontstaat in Afrika voor problemen zorgen. De landen waar de meeste besmettingen worden gemeld zijn Nigeria en de Democratische Republiek Congo.
DTP vaccinatie is tien jaar geldig.
In de meeste gevallen (90 tot 95 procent) leidt een polio-infectie niet tot ziekteverschijnselen. In gevallen waar dat wel het geval is, zijn griepachtige verschijnselen de eerste symptomen. Deze beginnen ongeveer één tot twee weken na besmetting met poliomyelitis.
Wereld. In de westerse wereld komt polio niet meer voor. Sinds het begin van de campagne van de Wereldgezondheidsorganisatie in 1988 om polio volledig uit te roeien is wereldwijd de incidentie met meer dan 99% gedaald: van 350.000 gevallen in 1988 naar enkele honderden gevallen in recente jaren.
Het postpoliomyelitis syndroom, kortweg postpolio syndroom (PPS), betreft nieuwe of toegenomen neuromusculaire symptomen bij mensen die vele jaren eerder poliomyelitis anterior acuta met motorische uitvalsverschijnselen hebben doorgemaakt.
Deze verplichte vaccinatie gebeurt volgens het basisvaccinatieschema op 8, 12 en 16 weken, 15 maanden en een herhaling in het eerste studiejaar. Vanaf de leeftijd van 16 jaar wordt nog eenmaal een herhalingsinenting aanbevolen indien je reist naar risicogebieden in Afrika en Azië. Nadien ben je levenslang beschermd.
Precies vijftig jaar geleden werd de ziekte polio uitgeroeid. Althans, dat dáchten we. In 1956 kwam een waterdicht vaccin op de markt en een jaar later startte de Nederlandse overheid een massale inentingscampagne: het Rijksvaccinatieprogramma (waaraan we nog steeds de DKTP- en BMR- injecties te danken hebben).
Alsof de polio terugkomt: postpolio
Vijftien, twintig, soms zelfs veertig jaar na de oorspronkelijke acute ziekte kunnen mensen last krijgen van nieuwe verschijnselen zoals vermindering van spierkracht en uithoudingsvermogen, sterke vermoeidheid en spier- en gewrichtspijn.
Zeldzame, maar ernstige neurologische aandoening bij kinderen. 'Een nieuwe, polio-achtige ziekte is aan een opmars bezig. Deze is genaamd 'acute slappe verlamming', of AFM. In de VS hebben sinds 2014 al zo'n vierhonderd mensen de diagnose gekregen, voornamelijk kinderen' - meldt een journalist in de Volkskrant.
Bekijk op de website www.rijksvaccinatieprogramma.nl welke vaccinaties je allemaal hebt gehad. Vervolgens kun je bedenken naar welke landen je de afgelopen jaren op vakantie bent geweest.
Poliovaccins zijn vaccins die worden gebruikt om de virale infectieziekte poliomyelitis (polio) te voorkomen. Er bestaan twee types: een geïnactiveerd poliovirus toegediend via injectie (IPV) en een verzwakt poliovirus toegediend via de mond oftewel oraal (OPV).
Ouders die weigeren het verplichte vaccin te laten toedienen, riskeren een geldboete van maximaal 800 euro en een gevangenistraf van maximaal een maand.
Indicaties. Personen vanaf 12 maanden met als doel om primaire infectie met waterpokken te voorkomen. Bij kinderen tussen de 9 en 12 maanden kan vaccinatie worden overwogen in bijzondere omstandigheden, zoals bij een uitbraak (zie LCI-richtlijn).
Na het volledig afronden van de DKTP Difterie, kinkhoest, tetanus, polio (Difterie, kinkhoest, tetanus, polio)-hib-hepB, DKTP- en DTP-vaccinatie schema zijn kinderen voor lange tijd beschermd. Voor hepatitisB zelfs levenslang.
Een eerste vaccinatie rond de leeftijd van 6 weken beschermt je pup tegen hondenziekte, hepatitis en parvovirose. Komt je pup van bij een fokker, dan heeft hij die eerste injectie vaak daar al gekregen. Drie weken later, op 9 weken, krijgt de pup een herhalingsinenting (hondenziekte, hepatitis en parvovirose).
De pneumokokkenbacterie kan longontsteking, oor- of bijholteontsteking veroorzaken. Als de bacterie verder je lichaam in komt, kun je een ernstige longontsteking, hersenvliesontsteking of bloedvergiftiging oplopen. Dit zijn ernstige ziekten waarvoor je in het ziekenhuis moet worden opgenomen.
Bij één zeer ernstige uitbraak in New York in 1916 kwamen 2400 mensen om en raakten 9000 patiënten voor het leven verlamd. De meeste slachtoffers waren onder de tien jaar. Daarom werd de ziekte bekend als kinderverlamming. De wetenschap wist toen al een tijdje waardoor polio veroorzaakt wordt.
Wereldwijd komt polio bijna niet meer voor, met dank aan vaccinatie. Waren er in de jaren tachtig nog 400.000 gevallen per jaar, dan zijn dat er vandaag nog gemiddeld 30, en dit alleen in Afghanistan, Pakistan en Nigeria. In ons land worden kinderen verplicht ingeënt en komt de ziekte niet meer voor.
Als de difteriebacterie in de keel zit, kun je heel benauwd worden. Komt de gifstof verder in je lichaam, dan kan dat gevaarlijk zijn voor je hart en het zenuwstelsel. Ondanks medische behandeling kan de afloop zelfs dodelijk zijn. Gelukkig komt de ziekte in Nederland bijna niet meer voor.
Rodehond is een ziekte die rode vlekjes op de huid geeft. De oorzaak is een virus. Het is besmettelijk: het virus verspreidt zich door hoesten en praten, maar ook via bijvoorbeeld handen, bestek, speelgoed en deurknoppen.