Heb je de ziekte van Lyme, dan kun je last krijgen van een vlek of kring rondom de plek van de tekenbeet. Andere mogelijke verschijnselen zijn koorts en eventueel spier- en gewrichtspijn. Op lange termijn krijg je soms andere huidklachten, zenuwklachten, gewrichtsklachten of hartklachten.
Voorbeelden zijn: schade aan de aangezichtszenuwen na Lymeziekte van het zenuwstelsel (neuroborreliose), of onomkeerbare schade aan de huid en kleine zenuwen met bijvoorbeeld pijnklachten of gevoelsstoornissen na een specifieke late huidafwijking door Lymeziekte (acrodermatitis chronica atrophicans).
De meest gebruikte laboratoriumtest voor Lymeziekte is serologisch bloedonderzoek. Deze tests meten de reactie van het lichaam op de Borrelia-bacterie die Lymeziekte veroorzaakt. In Nederland worden twee soorten serologische tests gebruikt, zogeheten ELISA en immunoblots.
Persisterende Lymeziekte
Mensen met Lymeziekte hebben een goede kans op genezing als ze op tijd een antibioticumkuur krijgen die de Borrelia-bacterie opruimt. Als de bacteriën ondanks de aanbevolen kuur niet volledig opgeruimd zijn, dan kan de infectie blijven bestaan.
Van het post-lymeziektesyndroom kan men spreken bij patiënten met een gedocumenteerde episode van volgens de richtlijnen behandelde lymeziekte en daarna persisterende niet-kenmerkende klachten, waaronder vermoeidheid, spier- en gewrichtspijnen, hoofdpijn, concentratiestoornissen en tintelingen.
Maatschappelijke gevolgen. De ziekte van Lyme kan een ernstig invaliderende ziekte zijn, die vaak gepaard gaat met ernstige klachten en grote vermoeidheid (uitputting). Patiënten die hiermee te maken hebben, kunnen meestal geen normaal leven meer leiden.
Deze ziekte wordt veroorzaakt door de Borrelia-bacterie. Als deze bacterie in je zenuwen terecht komt, kan dit voor allerlei klachten zorgen. Zoals hoofdpijn, een scheef gezicht, en pijn in je armen en benen. Dit heet neuroborreliose.
De klachten die bij de hersenaandoening 'lyme-encefalopathie' vaak gezien worden zijn: stemmingswisselingen, prikkelbaarheid, geheugenproblemen, verminderde concentratie, problemen met woordvinding, (ernstige) hoofdpijn, ernstige vermoeidheid, overgevoeligheid voor zintuiglijke prikkels (licht, geluid) en ...
Restverschijnselen zijn niet ongewoon bij neurologische Lyme-ziekte en wanneer behandeling wordt uitgesteld. Ongeveer 10-20% van de mensen met Lyme-ziekte ervaart aanhoudende symptomen 6 maanden na het ontvangen van antibiotica en andere behandelingen.
Er is nog geen test ontwikkeld die kan aantonen of iemand genezen is. Serologische testen kunnen negatief worden terwijl de infectie nog aanwezig is en positief blijven nadat de infectie genezen is. Voor het beoordelen van het behandelresultaat is de arts dus vooral aangewezen op het klinische beeld.
Laboratoriumdiagnose van de ziekte van Lyme is gebaseerd op een bloedtest die antilichamen tegen de Lyme-bacterie detecteert . Het kan enkele weken na de infectie duren voordat het immuunsysteem genoeg antilichamen aanmaakt om door de test te worden gedetecteerd.
Reumatische klachten die voorkomen bij patiënten met lymeziekte zijn acute artritis (vooral de grotere gewrichten), chronische artritis en voorbijgaande of chronische gegeneraliseerde spier- en gewrichtsklachten (zonder objectiveerbare afwijkingen bij het lichamelijk onderzoek).
Bloedonderzoek. Heb je geen ring of rode vlek op je huid na een tekenbeet, dan zal je arts een bloedonderzoek aanvragen. Daarmee kan hij kijken of er antistoffen tegen de Borrelia burgdorferi-bacterie in jouw bloed te vinden zijn. Het heeft pas enkele weken na de tekenbeet nut om deze bloedtest te doen.
Maar dat kan ook pas na drie maanden zijn. De ring of vlek wordt binnen een paar dagen groter en is vaak groter dan 5 centimeter. Als je geen behandeling krijgt kan de huidafwijking weken tot maanden bestaan. Deze vlek wordt ook wel 'erythema migrans' genoemd.
Uit onderzoek is gebleken dat post-expositieprofylaxe (PEP) met een enkele dosis doxycycline, ingenomen binnen 72 uur na een tekenbeet met een hoog risico, gedefinieerd als een tekenbeet van Ixodes spp in een gebied dat zeer endemisch is voor de ziekte van Lyme en ≥ 36 uur is aangehecht [7], het risico op de ziekte van Lyme met 87% vermindert [8].
Welke klachten iemand krijgt verschilt per persoon. Aandoeningen aan de zenuwen komen het meest voor. Dit kan zenuwpijn of zenuwuitval op verschillende plaatsen in het lijf tot gevolg hebben. Voorbeelden zijn verlamming van de gezichtsspieren of pijn en krachtsvermindering aan een arm of been.
Symptomen. Neurologische complicaties komen het vaakst voor bij vroege gedissemineerde ziekte van Lyme, met gevoelloosheid, pijn, zwakte, aangezichtsverlamming/-hang (verlamming van de gezichtsspieren), visuele stoornissen en meningitissymptomen zoals koorts, stijve nek en ernstige hoofdpijn .
De ziekte van Lyme wordt onderverdeeld in 3 stadia: vroeg gelokaliseerd, vroeg verspreid en laat . Vroeg gelokaliseerde ziekte wordt gekenmerkt door de rode ringvormige, zich uitbreidende huiduitslag van erythema migrans op de plaats van een recente tekenbeet. Andere symptomen die in dit stadium worden ervaren, kunnen malaise, hoofdpijn, koorts, myalgie en gewrichtspijn zijn.
Dit zijn een paar tekenen van hoofdpijn door de ziekte van Lyme. Andere symptomen kunnen zijn: druk in het hoofd, vlekken of aura's zien , duizeligheid, vertigo, misselijkheid, braken, zwakte, gevoelloosheid, tintelingen en ongecontroleerde bewegingen.
Antibiotica: Om het symptoom van hersenmist te verlichten, moet u de oorzaak aanpakken: spirocheten . Lyme is een bacteriële infectie die met antibiotica moet worden behandeld. Mijn hersenmist werd pas beter toen ik genoeg antibiotica had gebruikt om de spirocheten in mijn hersenen echt aan te pakken.
Ongeveer 10% tot 20% van de bijna een half miljoen Amerikanen die jaarlijks de ziekte van Lyme krijgen, ontwikkelen na behandeling de ziekte van Lyme. De chronische ziekte kan worden gekenmerkt door vermoeidheid, spierpijn, slapeloosheid, depressie en cognitieve problemen, zoals concentratie- en geheugenproblemen .
Er kunnen dan veel verschillende symptomen ontstaan, zoals ontstekingen van de ogen, gewrichten, het hart en het zenuwstelsel. Als de Borrelia bacterie het zenuwstelsel heeft geïnfecteerd wordt dit neuroborreliose genoemd. In zéér uitzonderlijke gevallen kan de ziekte van Lyme dodelijk zijn.
Onder hen hadden 75 patiënten (85,2%) parenchymale hersenletsels die bij beeldvorming werden vastgesteld; bij de overige patiënten waren er geen parenchymale hersenletsels . Deze letsels waren meervoudig bij 50 patiënten (66,7%) en enkelvoudig bij 25 patiënten (33,3%).
Bij veruit de meeste patiënten met neuropsychiatrische symptomen gaat het om lyme-encefalopathie: een vorm van diffuus hersenletsel dat wordt gekenmerkt door verwardheid, geheugenproblemen, stemmingsstoornissen en slaapproblemen [1].
Teken lijken op kleine platte spinnetjes. Ze komen in het hele land voor in bossen, duinen, heidegebieden, beschutte weilanden, parken en tuinen. Teken leven van bloed van dieren of soms van mensen. Ze kunnen ongemerkt uren of zelfs dagen op de huid zitten en zich volzuigen met bloed.