Frankrijk beheert op die manier sinds 1961 de nationale reserves van veertien Afrikaanse landen: Benin, Burkina Faso, Guinea-Bissau, Ivoorkust, Mali, Niger, Senegal, Togo, Kameroen, Centraal-Afrikaans Republiek, Tsjaad, Congo-Brazzaville, Equatoriaal-Guinea en Gabon.
De Britten verhinderden echter de eenwording van beide gebieden. Na de Tweede Wereldoorlog bleef Portugal in Afrika als laatste koloniale mogendheid over: pas in 1975 werden Kaapverdië, Guinee-Bissau, Sao Tomé en Principe, Angola en Mozambique onafhankelijk. In Azië bleven Oost-Timor en Macau als laatste over.
Frans-West-Afrika (Frans: Afrique-Occidentale française, AOF) was een federatie van acht Franse koloniën in Afrika, namelijk: Frans-Mauritanië, Senegal, Frans-Soedan (nu Mali), Guinee, Ivoorkust, Niger, Opper-Volta (nu Burkina Faso) en Dahomey (nu Benin).
De Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) is een voormalige Franse kolonie die in 1960 haar onafhankelijkheid verkreeg. De geschiedenis van de Centraal-Afrikaanse Republiek na de onafhankelijkheid in 1960 is een aaneenschakeling van coups en militaire regeringen.
Napoleon wist zijn broer koning te maken van Nederland (zie Koninkrijk Holland, dat later aan het keizerrijk werd toegevoegd) en wist onder gebieden in België, Duitsland en Italië te veroveren. Enerzijds was Napoleon geliefd onder voornamelijk de Franse bevolking.
De twee grote Belgische koloniën waren Belgisch-Congo en Ruanda-Urundi. Kleinere kolonisatieprojecten waren de Belgische kolonie in Santo Tomás, de Belgische kolonie aan de Rio Nuñez, en de Belgische concessie in Tianjin.
De Nederlandse Kaapkolonie (officieel: Tussenstation Kaap de Goede Hoop) was een verversing- of tussenstation van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) rond Kaapstad in het huidige Zuid-Afrika. Het gebied was in Nederlandse handen van 6 april 1652 tot 7 augustus 1795.
Ook Thailand, Afghanistan, Iran, Nepal, Bhutan, Liberia, Somalië, Noord- en Zuid-Korea zijn (vrijwel) nooit gekoloniseerd. Ethiopië is voor korte tijd wel door Italië bezet, het Italiaans leger viel het land binnen in 1935 en versloeg het leger van keizer Haile Selassie in 1936.
Van Nieuw-Zeeland tot Cyprus: de Britten waren verreweg de grootste kolonisator van Europa. Nederland staat op de vijfde plaats met 29 koloniën.
Frans-Marokko of het Franse protectoraat over Marokko (Frans: Protectorat français au Maroc; Arabisch: الحماية الفرنسية في المغرب , alhimayat alfaransiat fi almaghrib) was een protectoraat van Frankrijk in Marokko. Het bestond van 1912 tot 1956. Voor 1912 was het een onafhankelijk sultanaat.
In 1606 geeft koning Jacobus I twee Engelse ondernemingen, de London Company en de Plymouth Company, het recht om Noord-Amerika te koloniseren tussen de 34e en 45e breedtegraad. Het volgende jaar stichten Engelse kolonisten de eerste blijvende kolonie, Jamestown, genoemd naar koning Jacobus I.
De grote verdeeldheid onder de Duitse staten, de zwakke economische ontwikkeling en de oriëntatie op Midden-Europa hadden tot gevolg dat vrijwel alle Duitse pogingen om koloniën te verwerven tot dan toe waren mislukt.
Nederlands-Indië was tot 1949 een Nederlandse kolonie, Suriname was van 1645 tot 1976 onder Nederlands bewind. De Nederlandse Antillen (de Caraïbische eilanden Saba, St. Maarten, St. Eustatius, Bonaire en Curaçao) en het eiland Aruba maken nog steeds deel uit van het Koninkrijk Nederland.
Ook Nederland had koloniën: Nederlands-Indië (nu Indonesië), Suriname, de Nederlandse Antillen en Nederlands-Nieuw-Guinea. Daarnaast heeft Nederland nog koloniale bezittingen gehad in New York, Brazilië, Dejima, Sri Lanka langs de kust van Guinee en in Zuid-Afrika.
Alle Afrikaanse landen zijn ooit aan een westerse mogendheid onderworpen geweest. Het land dat het dichtst bij de titel 'niet-gekoloniseerd' komt, is Ethiopië. Dit werd als enige Afrikaanse land in de 19e eeuw niet gekoloniseerd.
Kolonisatie van Afrika
Het waren de Nederlanders die, onder aanvoering van Jan van Riebeeck, vanaf 1652 het zuiden van Afrika tot een kolonie maakten. Zuid-Afrika bleef een Nederlandse kolonie tot ruwweg het begin van de negentiende eeuw.
Slechts 5 landen ontsprongen de dans: Japan en Noord- en Zuid-Korea bleven uit Europese handen deels door hun macht en diplomatie, maar ook omdat ze afgelegen lagen. Thailand werd gespaard, omdat het als buffer moest dienen tussen Brits en Frans gebied.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is Kaapstad een veilige stad waar de meerderheid van de mensen geen problemen ondervinden. Maar net als in elke andere grote stad zijn moet je een paar voorzorgsmaatregelen wanneer je op ontdekkingstocht gaat in deze prachtige regio. Loop niet te koop met dure juwelen.
Veel kaas wordt nog steeds geïmporteerd uit Europa, niet alleen in Rwanda, maar in heel Oost-Afrika. De zuivelschappen in de supermarkten in Rwanda liggen nu vol met yoghurt en houdbare melk van een paar lokale merken en de kaas en yoghurt wordt geïmporteerd uit Kenia en Europa.
Dit totaal kan als volgt worden berekend: ruim 7 miljoen moedertaalsprekers in Zuid-Afrika (census 2011); naar schatting ongeveer 300.000 moedertaalsprekers in Namibië, en naar schatting 9.500.000 mensen in Zuid-Afrika en Namibië, die Afrikaans als tweede of derde taal spreken.
De naam Belgica werd voor het eerst vermeld door Julius Caesar. Hij duidde met Gallia Belgica een gebied aan in Noord-Frankrijk, België, Zuid-Nederland, Luxemburg en Zuidwest-Duitsland tot aan de Rijn. Het latere België kreeg na de val van het Romeinse Rijk een andere bevolkingssamenstelling dan in Caesars tijd.
In het huidige Duitsland lag het hertogdom Saksen-Coburg en Gotha. Leopold van Saksen-Coburg-Gotha kwam uit de hertogelijke familie van dit land en werd gevraagd om koning der Belgen te worden. Hij wilde dit graag en werd op 21 juli officieel de eerste koning der Belgen.
Nederland heette het Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, België heette de Verenigde Nederlandse Staten en Luxemburg was een hertogdom. Tijdens het Eerste Franse Keizerrijk kwam Napoleon Bonaparte aan de macht. Napoleon nam België en Luxemburg in, net als andere gebieden in Europa.