De eerste pizza's waren broden gebakken op stenen, lijkend op de focaccia van nu. Nadat het ronde brood gegaard was, werd er een topping gebruikt om smaak toe te voegen. Deze broden werden gebruikt als bord of om mee te dippen.
Oudste recept van de pizza stamt uit de 1e eeuw na Chr.
een recept met speciaal rond brood. Aan dit brood, dat gebakken werd op steen, voegde men meerdere ingrediënten toe, zoals kaas, pitten van pijnbomen, knoflook, kippenvlees en peper.
In 1889 werd Raffaele Esposito, de beroemdste pizzaiolo (=pizzamaker) van Napels, uitgenodigd door de toenmalige koning van Italië Umberto I en zijn vrouw Margaretha om zijn specialiteiten ten paleize te bereiden.
Over het ontstaan van de pizza kun je eeuwig twisten. Feitelijk is het een plat brood en dat wordt al eeuwenlang in vele culturen gebakken. Maar de pizza zoals wij hem nu kennen – rond, met een rand, tomatensaus en/of kaas – komt uit Napels. Er werd al over geschreven in de zeventiende eeuw.
Dit lekkere avondeten met de ronde deegbodem werd in de 17de eeuw bedacht in het plaatsje in Napels in Italië. Pizza werd toen vooral door arme gezinnen gegeten. Uiteindelijk kreeg heel Napels door dat pizza te lekker was om niet te eten. Zelfs de allerrijksten kregen de smaak ervan te pakken.
Pizza is de culinaire trots van Napels. Hoewel de oorsprong van de pizza niet met harde feiten valt te bewijzen, gaan de Napolitanen er prat op dat de pizza in Napels is uitgevonden.
De eerste pizza's waren broden gebakken op stenen, lijkend op de focaccia van nu. Nadat het ronde brood gegaard was, werd er een topping gebruikt om smaak toe te voegen. Deze broden werden gebruikt als bord of om mee te dippen.
Woordherkomst en -opbouw
van Italiaans pizza, in de betekenis van 'hartige koek' voor het eerst aangetroffen in reisverslagen van de 19e eeuw, zie vindplaatsen hieronder.
Op veel pizza's wordt veel vet en zout gebruikt. Dit is uiteraard ongezond. Echter zijn er ook veel pizza's waarbij ingrediënten worden gebruikt die minder vet en zout zijn. Ook worden op sommige pizza's veel groenten gebruikt.
De pizza zoals wij die tegenwoordig kennen, is van Italiaanse oorsprong. In de 17e eeuw werd melding gemaakt van pizza's in Napels, waarbij men naar de armere delen van de stad trok om dit boerengerecht te eten. De mensen die het maakten werden pizzaioli genoemd.
1 woord: oneindig. Overal ter wereld eten mensen een andere soort pizza. Enkele voorbeelden hiervan zijn de pizza met hamburger en patat, een pizza krokodil of zoete pizza's met Nutella of Fruit.
De ronde vorm van de pizza is al eeuwen geleden ontstaan. Italiaanse deegbakkers draaiden het deeg op hun vinger, zodat er lucht bij kwam en het deeg beter kon rijzen. Door het draaien ontstond automatisch een ronde pizzabodem.
Je vult de pizzabodem met verse producten, op deze manier beleg je de pizza met wat jij lekker vindt en smullen maar. Bij de pizzaoven worden kant en klare pizzabodems geleverd. Samen met de ingrediënten wordt je eigen pizza creëren een kinderspel.
Raffaele besluit een pizza te maken in de kleuren van de Italiaanse vlag: rood, wit en groen, met tomatensaus, mozzarella en basilicum dus! En koningin Margherita smulde ervan! Daarom gaf Raffaele zijn creatie de naam Pizza Margherita. Al snel stond de pizza margherita op de menukaarten van pizzeria's in het hele land.
In de meeste pizzeria's worden de pizza's gebakken in een steenoven maar soms wordt ook een houtoven gebruikt wat resulteert in een iets andere smaak. Thuis bakt men pizza's gewoon in de keukenoven of in een zgn. pizzarette, een kleine meestal elektrische pizza-oven die op tafel staat.
De naam komt van de Italiaanse koningin Margherita, echtgenote van koning Umberto I. In 1889 ging het koninklijke echtpaar samen naar Napels en wilden daar een plaatselijke specialiteit eten. De kok Raphael Esposito van pizzeria di Brandi maakte verschillende pizza's voor het stel.
Naast veel zout en veel ongezond verzadigd vet, zit er ook nauwelijks groente op de pizza's. Bovendien bevatten ze vaak veel calorieën, met uitschieters tot 1100 calorieën (kcal) per pizza. In de lasagnes zitten dan wel minder calorieën, minder zout en veel meer groente, maar ook heel veel verzadigd vet.
Het gezondst is een pizza zonder vet vlees en een veelvoud aan druipende kazen. Zo zijn vegetarische pizza's bijvoorbeeld bijna altijd lager in calorieën. Denk aan varianten met paprika, champignons, tomaat en artisjok.
In feite is een pizza niet veel meer dan een plak deeg met saus op basis van olijfolie en tomaten, versierd met groenten en vlees en rijkelijk bestrooid met kaas. Juist die kaas maakt dat een pizza meer calorieën bevat dan een portie frieten.
Pizza beleggen met kaas
Van alle kazen die vaak op pizza worden gebruikt is mozzarella een absolute favoriet. Het is zelfs wetenschappelijk aangetoond dat mozzarella van alle kazen het beste smelt, kleurt en bubbelt. In Nederland hebben we het vaak over mozzarella.
De Amerikaanse pizza
Het grootste verschil met de Italiaanse pizza is dat de bodem van een Amerikaanse pizza een stuk dikker en zachter is. De randen hiervan zijn ook dikker, en worden soms zelfs gevuld met kaas of hotdog. Ook zijn Amerikaanse pizza's doorgaans een stuk groter dan de Italiaanse, en zijn ze vettiger.
Eigenlijk worden alleen de margherita en marinara erkend als échte Napolitaanse pizza's. Die eerste variant ken je inmiddels. De klassieke marinara bestaat uit tomaat, oregano, knoflook en olijfolie.
Grieken en Romeinen
Veel bronnen claimen dat pasta in Italië geïntroduceerd werd door Marco Polo, die het meenam met zijn reizen uit Azië in 1292. Echter, de geschiedenis van macaroni gaat in Italië terug tot de Romeinen, die het beschouwden als "een geschenk van de Goden ".
Sam Panopoulos (83) is overleden. De naam zegt u wellicht niets, maar de Griek kwam in de jaren 60 op het idee om fruit, meer bepaald ananas, op een pizza te leggen. Zodoende was de wereldwijd bekende pizza Hawaï geboren. Panopoulos emigreerde van Griekenland naar Canada in 1954.