Behalve graan aten de soldaten varkensvlees, rundvlees, vis (o.a. snoek en mosselen) en kaas. De dieren graasden bij de kampementen. De vis werd uit de rivier gevangen met fuiken. De informatie die wij hebben over de voeding van de Romeinen komt onder andere uit schriftelijke bronnen.
Het populairste vlees was varkensvlees, met name worsten . Rundvlees was ongewoon in het oude Rome, en was gebruikelijker in het oude Griekenland – het wordt niet genoemd door Juvenalis of Horatius. Zeevruchten, wild en gevogelte, waaronder eenden en ganzen, waren gebruikelijker.
De Romeinen dronken vooral water en wijn.
De archeologen vonden onder meer zaadjes van kersen, vijgen, druiven, perziken en meloenen. Dat wijst erop dat de Romeinen graag gezond snackten tijdens hun macabere uitje. Naast zaden en pitten vonden de archeologen ook verschillende munten die pechvogels daar waren verloren.
Bloeddorstige Romeinse gladiatoren hadden weinig op met vlees. Hun dieet was met veel graanproducten grotendeels vegetarisch. Ook dronken ze een 'powerdrankje' op basis van as van verbrande planten.
Het vegetarische dieet had niets te maken met armoede of dierenrechten. Gladiatoren waren blijkbaar dik . Het consumeren van veel simpele koolhydraten, zoals gerst, en peulvruchten, zoals bonen, was ontworpen om te overleven in de arena.
Romeinen die het zich konden veroorloven, aten drie keer per dag. Het ontbijt was licht en bestond uit honing en brood – grof voor de armen, wit voor de rijken – soms aangevuld met dadels en olijven.
Behalve graan aten de soldaten varkensvlees, rundvlees, vis (o.a. snoek en mosselen) en kaas.
Voedingseigenschappen
Onze analyse geeft aan dat hun dieet vrij laag was in vitamine D, natrium en suiker . De hoge blootstelling aan de zon en de nabijheid van de zee van het oude Romeinse volk hadden ook positieve gezondheidseffecten, wat zowel vitamine D als jodium opleverde.
Als ontbijt aten ze pap, pannenkoek, aardappel of brood met reuzel, stroop en af en toe jam. Als hoofdmaaltijd aten ze meestal een stamppot met veel aardappelen of een gerecht van peulvruchten, zoals bruine bonen en erwtensoep. Rijke mensen konden vaker vlees, vis en zuivel kopen.
CALDA of CAL´IDA, sc.aqua , de warme drank van de Grieken en Romeinen, komt al voor bij Plato (Rep. 4.437 E, waar het eenvoudigweg θερμόν is). Het bestond waarschijnlijk uit heet water, op smaak gebracht met specerijen of aromatische kruiden.
Romeinse vruchten:
Toen de Romeinen Europa veroverden brachten zij daar overal fruitbomen. Al voor onze jaartelling kenden de Romeinen vele soorten appels en peren, kersen, druiven, vijgen, abrikozen, perziken, citroenen, pruimen en aardbeien, hazelnoten en walnoten. Ook plukten ze wilde bessen.
Voor de Romeinen was identiteit gebonden aan het soort water dat je dronk, de bronnen in jouw buurt of de rivier waarlangs je leefde. Met andere woorden: je bent wat je drinkt!
Thuis waren pap en brood het basisvoedsel van de meeste Romeinen, waarvan velen in de stad afhankelijk waren van de maïskolf voor hun behoeften. Sommige van de voedingsmiddelen die we vandaag de dag kennen en liefhebben, waren onbekend bij de Romeinen, waaronder bananen, chilipepers, maïs, suiker, pinda's, thee, rijst, chocolade, tomaten, aardappelen en koffie .
Rondom de Middellandse Zee hebben archeologische opgravingen kippenbotten blootgelegd van ongeveer 800 v.Chr. Kippen waren een delicatesse onder de Romeinen , wiens culinaire innovaties de omelet en de gewoonte om vogels te vullen voor het koken omvatten, hoewel hun recepten meer neigden naar gepureerde kippenhersenen dan naar broodkruimels.
Nee, de oude Romeinen aten geen pasta omdat het pas na de val van het Romeinse Rijk in Italië werd geïntroduceerd. Er wordt aangenomen dat pasta oorspronkelijk uit China komt en in de 13e eeuw door Marco Polo naar Italië werd gebracht.
Bevindingen uit Pompeii en de nabijgelegen begraafstad Herculaneum gaven aan dat zelfs de armste mensen sterke, gezonde tanden hadden , een voedingsrijk dieet en een laag percentage gaatjes en laesies.
Ze troffen zaden aan van vijgen, druiven en meloenen. Ook vonden ze sporen van noten en olijven. Dit waren waarschijnlijk de snacks die Romeinen vroeger aten in het theater.
Het mediterraans of mediterraan dieet wordt wereldwijd geprezen als een van de gezondste eetpatronen en is zelfs voor de zevende keer uitgeroepen tot het gezondste dieet ter wereld volgens de jaarlijkse ranglijst van U.S. News & World Report.
Conservatieve Romeinen weigerden hun tanden in het luchtige brood te zetten en zworen bij ongerezen graanspijzen. Desondanks werd het bakken met zuurdesem al snel populair en nam het de rol als basisvoedsel over van puls (graanpap). Het bekendste brood uit de Romeinse tijd is Panis Quadratus.
“Echte Romeinen dronken wijn, maar de 'ander' consumeert bier.” Toen de Romeinen verschillende delen van de wereld veroverden, brachten ze die ideologie met zich mee. Plinius was niet de eerste wijnsnob in de oudheid.
De oude Romeinen aten wel vlees, maar de frequentie varieerde afhankelijk van de sociale klasse en gelegenheid . Over het algemeen genoten rijkere Romeinen van vlees als een vast onderdeel van hun dieet, met verschillende soorten zoals varkensvlees, rundvlees en gevogelte. Ze namen vaak vlees op in dagelijkse maaltijden en uitgebreide banketten.
Rijke mensen hebben vaak toegang tot exclusieve ingrediënten en chef-koks die gastronomische meesterwerken creëren. Kaviaar, truffels, foie gras en zeldzame wijnen zijn slechts enkele voorbeelden van ingrediënten die regelmatig op hun tafels verschijnen.
De Romeinen aten drie maaltijden gedurende een typische dag. De eerste maaltijd (ontbijt) werd het "ientaculum" genoemd. Het werd meestal rond zonsopgang gegeten en bestond uit brood en misschien wat fruit . De volgende maaltijd (lunch) werd het "prandium" genoemd. Het prandium was een heel kleine maaltijd die rond 11 uur 's ochtends werd gegeten.
Bij het avondeten aten rijke Romeinen gebraden vlees, vis en schaaldieren, eieren groenten en taarten. Als toetje aten ze verse vruchten.