De persoon die de crematie heeft geregeld beslist over wat er met de as gebeurt. Dat is uw oma. Als er geen testament of codicil van uw vader is, waar in staat dat zijn dochters na zijn overlijden zijn as moeten krijgen, is er in ieder geval voor een rechter geen reden om u de as te geven.
Volgens de Nederlandse wet mag een crematorium de as pas een maand na crematie vrijgeven. Het crematorium bewaart de asresten gedurende deze maand in een speciale ruimte. Die ruimte is niet toegankelijk voor nabestaanden.
Officieel mag je de as uitstrooien op de daarvoor aangewezen plekken bij crematoria en andere mooie aangewezen plekken in Nederland. Op open zee is ook geen probleem. Wil je toch iets anders, dan zijn hier per gemeente verschillende regels voor.
Met de as van jouw dierbare kun je vele mooie dingen doen. Je kan de as bijvoorbeeld uitstrooien over zee of de as laten verwerken tot diamant. We geven uitleg over wat er allemaal kan en mag met de as en hoe je met of zonder de as tot een mooi aandenken van jouw dierbare kunt komen.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Nabestaanden kunnen de as van hun overleden dierbare thuis bewaren, maar ze kunnen het ook bijzetten op een begraafplaats of bij het crematorium. De as kan zowel onder als boven de grond worden bewaard. Voordat de as een plek krijgt kiezen de meeste mensen eerst iets uit waar ze de as in bewaren.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
Hoe lang rouwverwerking duurt is door de verschillende factoren moeilijk te zeggen. Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat mensen na drie maanden na het overlijden van hun partner, pas de ergste fase van rouw doormaken. Na gemiddeld ruim een jaar beginnen partners zich vaak weer beter te voelen.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
De verstrooiing van de as van uw dierbare per vliegtuig boven zee met 2 personen kan vanaf € 482,00 eventueel in combinatie met een fly-by. Voor meer informatie en prijzen zie verstrooiing met familie per vliegtuig. Neem contact met ons op voor een verstrooiing op het land in bijvoorbeeld een bos.
Indien de APV niets regelt over asverstrooiing mag de verstrooiing in principe overal plaatsvinden, tenzij andere regels zich er tegen verzetten. Indien men wil verstrooien op het grondgebied van een andere eigenaar dan de gemeente moet toestemming worden gevraagd aan die eigenaar.
Zorg ervoor dat u de urn op een voldoende groot vel papier en een vlakke ondergrond vult, zodat de overtollige as gemakkelijk bij elkaar geveegd kan worden. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld een platte kwast. In ons assortiment zijn er urnen met schroefdop, deksel en afdekplaatje, die verlijmd kunnen worden.
De kleur van de huid verdonkert ook. Ongeveer een week na de intreding van de dood beginnen gassen, die door bacteriële en chemische processen worden geproduceerd, opzwelling van het lichaam te veroorzaken.
Het is zeker geen kwestie van weken of maanden. Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
Dat verschilt van crematorium tot crematorium. In het algemeen geldt de regel dat de houder van een crematorium de asbus volgens de wet minstens 10 jaar moet bewaren, alvorens de asbus te mogen ruimen. Ruimen gebeurt door de as te verstrooien.
Dit kan de zee zijn, het bos of een plek waar u als kind veel kwam. De overgebleven as wordt na de crematie opgevangen in een urn. In de praktijk wordt deze urn meegenomen naar deze dierbare plek en wordt de as hier uitgestrooid.
De asbus in een sierurn kan namelijk op verschillende plekken bewaard worden, maar wel op plekken die daarvoor bestemd zijn. In de meeste gevallen is dat een columbarium, een nissenmuur, een park of een veld. Soms is het ook mogelijk om een eigen urnengraf aan te leggen.