De meeste kwallen kunnen geen kwaad. Er zijn echter kwallen die kunnen steken. Doorzichtige, kleurloze kwallen zonder lange losse tentakels zijn ongevaarlijk. Uitzondering hierop is de kruiskwal, deze is kleurloos met een kruis in het midden en veel tentakels aan de rand.
Druppel na de kwallenbeet dus wat azijn op de plek en wrijf het in. Na een beet van een kwal kan de pijn even aanhouden. Ook kan de huid flink jeuken. Azijn op de plek van de beet wrijven helpt hiertegen, maar ook een pijnstiller kan helpen.
Als je allergisch bent voor kwallen is het belangrijk om een arts zo spoedig mogelijk te raadplegen. Een allergische reactie door een kwallenbeet herken je aan de volgende kenmerken: Ernstige zwellingen over het hele lichaam. Roodheid over het hele lichaam.
Een kwallenbeet kan een vervelende reactie veroorzaken die tussen de één en drie dagen kan aanhouden. De meest voorkomende symptomen zijn: Een rode huid. Zwelling.
Kwallen steken met brandharen, die vaak als tentakels onder de kwal langen of op zijn oppervlak zitten. Deze geven een reactie bij aanraking. Op de plaats waar deze brandharen de huid hebben geraakt, treedt een reactie op met roodheid, zwelling en soms blaarvorming. Er is vaak (veel) pijn, een branderig gevoel of jeuk.
Kwallen zijn technisch gezien dieren, maar ze hebben geen hersenen of zenuwstelsel. “Alles wat we weten over het zenuwstelsel suggereert dat zo'n schepsel totaal niet in staat is iets complex als lijden of ongemak waar te nemen”. Het 'dier' is nogal vergelijkbaar met een wortel, stelt Burnett.
De gevaarlijkste kwallen zijn tropische soorten, waarvan de giftigste de Australische zeewesp (Chironex fleckerii) is, die dodelijk kan zijn voor de mens. Langsheen onze kustlijn komen geen soorten voor die dodelijk zijn voor de mens. Maar een contact met bepaalde Noordzeekwallen kan een onaangename ervaring zijn.
Als hij een prooi of vijand in het oog krijgt, zet een kwal deze cellen stand-by. Deze zitten aan de buitenkant van de tentakels. Als de kwal daadwerkelijk de vijand of prooi aanraakt, worden de cellen geactiveerd. Als een soort harpoen schieten de netelcellen naar de bloedbaan en spuit daar gif in.
In de Noordzee leven verschillende soorten kwallen. De oorkwal komt het meeste voor. Dit is een doorzichtige kwal met vier roze of witte ringen. Hij kan je niet steken, omdat hij niet door de huid heen komt.
Plassen over een kwallenbeet: het zou het prikken tegen gaan, maar maakt het juist erger! Harpoenachtige cellen van de kwallententakels die op je huid liggen komen door de urine alsnog in je vel. Azijn helpt wel, omdat het het gif in de cellen neutraliseert.
De onderzoeker laat de imposante kwal op het strand liggen zodat andere mensen hem ook kunnen bewonderen. Wie dat wil, kan het dier gewoon oppakken. Deze kwal is ongevaarlijk, volgens Ecomare, het centrum voor wadden en Noordzee. De netelcellen zijn te zwak om door de menselijke huid te dringen.
Hongerige kwallen verlammen hun prooi met gif. Met hun tentakels brengen ze het hapje vervolgens naar de mondopening en de maag. In Australië hebben mensen netten gespannen om giftige kubuskwallen tegen te houden. Het gif van die kwallen is dodelijk voor mensen.
Kwallen hebben eigenlijk geen hersenen, dus ze zijn zich er niet van bewust. Voor hun is het hetzelfde als in de zee.
Ze hebben een parapluvormig lichaam met tentakels en komen in alle grote zeeën en oceanen voor. Gek genoeg kunnen ze niet zwemmen. Ze verplaatsen zich door pulserende bewegingen die hen voortstuwt en ze laten zich meevoeren door de stroming van de zee. Het liefst leven kwallen ver van de kust af, in het diepe zeewater.
Kwallensoorten in de Wadden- en Noordzee
De meest voorkomende kwal is de oorkwal. De steek van deze soort doet niet veel pijn en de gevolgen zijn minimaal. Na een steek kan de huid hoogstens wat rood, opgezwollen en een beetje jeukerig zijn, maar deze klachten verdwijnen na een aantal uur.
Giftige kwallen in de Noordzee
Deze twee haarkwallen kun je herkennen aan hun kleur en dikke groep tentakels. Het gif van de gele haarkwal is sterker dan dat van de blauwe variant en onder de juiste omstandigheden kan de gele haarkwal enorme afmetingen krijgen.
Kwallen komen wereldwijd voor, van oppervlaktewateren tot in de diepzee. Schijfkwallen (de 'echte kwallen') leven uitsluitend in de zee, maar er zijn ook enkele hydroïdpoliepen met een vergelijkbaar uiterlijk die in zoet water leven.
Symptomen van een kwallenbeet
Op de plek van de beet krijg je jeuk, pijn en het getroffen lichaamsdeel kan zwellen. Het kan extra vervelend worden als je allergisch bent voor een kwallenbeet. Dan heb je niet alleen jeuk en pijn, maar kan je ook gaan braken en het benauwd krijgen.
Moeten we bang zijn voor kwallen? Van Walraven: "De kwallen die in Nederland voorkomen, zijn over het algemeen niet gevaarlijk voor ons. Als je wordt gestoken door een kwal kan dat wel het zwemplezier verpesten, want het kan voor vervelende pijn en jeuk zorgen."
4) Kwallen poepen door hun mond.
Ze hebben alleen een maag, maar geen darmen. Alle stukjes prooi die een kwal niet nodig heeft, komen er dus via hetzelfde gat weer uit! Elke kwallensoort heeft een eigen dieet. Sommigen soorten eten algen, plankton en babyvisjes, maar grote kwallen eten hun soortgenoten en vissen.
Kleine visjes kunnen schuilen tussen de tentakels van een kwal en zo overleven. Verder is de kwal een delicatesse voor schildpadden en sommige vissen en eet-ie zelf weer kreeftjes, waardoor de populatie goed blijft. Wist je trouwens dat een kwal nog kan steken als-ie dood is?
Antwoord van de Bieb:Sea Life Scheveningen zegt het volgende:Niet langer dan een paar uur. Dit hangt ook van het weer af: als de zon schijnt gaat het verdrogen sneller. Eigenlijk is het ook niet echt ''overleven'', een kwal op het droge is langzaam aan het sterven.
Kwal – Oneindig
Ze maken cycli van oud naar weer jong, dit kan oneindig door gaan.
De grootste kwal ter wereld is de gele haarkwal. Hij komt onder andere voor in de Arctische, Noord-Atlantische en Noord-Pacifische Oceaan. Hij is erg groot en heeft meterslange tentakels. De grootste gele haarkwal spoelde aan in Massachusetts Bay (Verenigde Staten) in 1870.