Gebruik minder plastic, installeer de app
Door minder plastic te kopen, help je al mee in de strijd tegen de plastic soep. Koop geen eten verpakt in plastic, of cosmetica producten waar microplastic in zit. Gebruik verder een waterfles. in plaats van een wegwerp fles.
Maatregelen uit de Europese Single-use plastic richtijn (SUP-richtlijn), zoals een verbod op de verkoop van bepaalde plastic wegwerpproducten. Het gaat onder andere om plastic bordjes, bestek, roerstaafjes, rietjes en wattenstaafjes. Dit verbod geldt vanaf 3 juli 2021.
Wat is het probleem? Plastic maakt niet alleen een vuilnisbelt van de kusten, maar schaadt ook de levensomgeving van zeedieren. Dieren raken verstrikt in grotere stukken plastic, en verwarren kleinere stukjes voor voedsel. Het inslikken van plastic deeltjes kan de vertering van voeding verhinderen.
Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic
Plastic afval kan vast komen te zitten in koraal en tast de gezondheid aan. Microplastics worden door vrijwel alle zeedieren geconsumeerd, zelfs door plankton. Roofdieren zoals haaien en ijsberen krijgen gif binnen via de prooidieren die ze eten.
Wie zijn er verantwoordelijk voor de plastic soep? Greenpeace organiseert met de #BreakFreeFromPlastic-movement al jaren wereldwijd opruimacties. Tijdens deze acties ruimen we niet alleen de natuur op: we houden nauwkeurig bij van welke levensmiddelenfabrikanten het verzamelde wegwerpplastic afkomstig is.
We weten al dat de chemicaliën die aan plastic worden toegevoegd enigszins tot zeer schadelijk zijn voor ons lichaam. Er lijkt een verband te bestaan met vruchtbaarheidsproblemen, stoornissen in taalontwikkeling, kanker, obesitas en ADHD.
Er zijn veel plekken in oceanen en zeeën waar de concentratie van plasticsoep nog groter is dan in de gyres. Deze plekken worden wel hotspots genoemd. Hier concentreert zich plastic, maar niet als gevolg van circulerende zeestromen. De Middellandse Zee is zo'n hotspot.
PLASTIC SOEP
Het valt uit elkaar in steeds kleinere stukjes, die ook nog eens steeds giftiger worden. Door al die kleine deeltjes plastic in het water veranderen de oceanen in een plastic soep. Dat kost miljoenen vissen, vogels, zeeschildpadden, zeehonden, walvissen en dolfijnen het leven.
Maar in de jaren negentig wordt het steeds duidelijker dat het duurzame plastic ook een duister randje heeft. In 1997 ontdekt kapitein Charles Moore een drijvende plastic vuilnisbelt in de grote oceaan, die later bekend komt te staan als de 'plastic soep'. Plastic afval duikt overal op.
Veel plastic belandt uiteindelijk in de natuur. Elk jaar gaan er 100 miljoen dieren, zoals de zeeschildpad of walvis, aan dood.
De mens is de veroorzaker van de plastic soep. Wij maken de plastic producten die uiteindelijk in de natuur belanden. Wist je dat 80% van het afval in zee van het land komt? [1]. Via verschillende omwegen zoals de wind, riolen, grachten of rivieren komt het afval uiteindelijk terecht in zee.
Mensen gooien hun afval op straat of in de rivier of het komt op open vuilnisbelten waar het wegwaait. Vanuit de rivier stroomt het naar de zee en zo komt er veel plastic in de zee. Al het plastic dat in de oceanen en zeeën drijft. noemen we plasticsoep.
Uit het onderzoek dat aan de Amerikaanse regering werd gepresenteerd, blijkt dat de Verenigde Staten in 2016 zo'n 42 miljoen ton plastic afval produceerden. Dat is meer dan twee keer zoveel als China en meer dan alle landen van de Europese Unie bij elkaar opgeteld, stellen de wetenschappers.
Plastic Soep: Een Globaal Probleem
100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft. In totaal spreken we over een gebied van minstens 700.000 km² tot misschien zelfs meer dan 15.000.000 km² waarin de ganse waterkolom ernstig is vervuild, vanaf het wateroppervlak tot de zeebodem.
De omvang van de plastic soep is een stuk minder groot dan jarenlang werd gedacht, stellen onderzoekers van de Universiteit Utrecht. Waar de Verenigde Naties stellen dat het om 75 tot 200 miljoen ton plastic ging, dreef er volgens de onderzoekers in 2020 zo'n 3,2 miljoen ton in de oceaan.
Verstrikt in plastic
Elk jaar raken 300.000 walvissen, dolfijnen en bruinvissen verstrikt in (verloren of afgedankte) netten en lijnen en sterven een langzame en pijnlijke dood door verstikking, verhongering of uitputting.
Water koken is een eenvoudige en effectieve manier om microplastics uit het water te verwijderen. Door water minstens 20 minuten te koken kunnen de meeste bacteriën, virussen en parasieten worden gedood en kunnen microplastics worden verwijderd.
De plasticsoep is een grote verzameling zee afval dat in de oceaan rond zweeft. Deze verzameling zee afval wordt steeds groter waardoor steeds meer plastic wordt meegevoerd door de stroming. De naam plasticsoep is bedacht door oceanograaf Charles Moore.
Plastic draagt zo bij aan de opwarming van de aarde. Een nieuwe studie toont aan dat ook plastic afval bijdraagt aan de klimaatverandering. Het gaat vooral om de uitstoot van de broeikasgassen methaan en ethyleen, die uit zwerfplastic vrijkomen onder invloed van zonlicht.
Plasticsoep is de opeenhoping van een grote hoeveelheid plastic en ander afval in oceanen en zeeën. Het afval verzamelt zich op bepaalde plekken doordat de grote ringvormige zeestroom van de oceaan, de gyre, het naar zich toetrekt.
De term plastic soep verwijst naar alle plastic vervuiling in de oceaan; zowel de plastic zakken die ronddrijven aan het oceaanoppervlak, als de micro en nano-plastics in het zee water. Het is niet zo dat al dit plastic eilanden vormt in de oceaan.
Sommige kunststoffen worden zacht als je ze verwarmt, terwijl andere vloeibaar worden als je ze verwarmt. Net als staal zijn er talloze kunststoffen, elk met verschillende eigenschappen en smeltpunten. Een waterkoker van kunststof is daarom zo ontworpen dat hij niet smelt wanneer er water in kookt bij 100°C.