Iedere begraafplaats heeft zijn eigen tarieven voor verlenging. Die lopen heel erg uiteen. Van euro 200,- tot euro 3.000,-; dat is dus nogal een verschil. Een gemiddelde gemeentelijke begraafplaats rekent voor het verlengen van een eigen/particulier graf voor 10 jaar ongeveer 1.600,-.
10 jaar: € 1.034,80. 15 jaar: € 1.552,20. 20 jaar: € 2.069,60. verlengen per jaar: € 103,48.
De grafkosten voor een algemeen graf liggen op ongeveer 780 euro bij een looptijd van 10 jaar.
Maar je mag vaak niet zelf bepalen hoelang je een graf huurt. De meeste begraafplaatsen hanteren een vaste periode van 20 of 30 jaar. De totale kosten zijn €3500 à €3700 (voor 20 jaar: 20 x €175 à €185).
"Als de grafrechten verlopen of zijn afgestaan, dan wordt er meestal meteen bovengronds geruimd. Dat houdt in dat de grafsteen en eventuele grafzerk weg worden gehaald, er komt een laagje verse aarde overheen en dat wordt ingezaaid met gras. Met de begraven stoffelijke resten gebeurt dan dus niets."
Het cremeren van botresten kost altijd nog zo'n 600,- tot 700,- euro (vergelijk: een 'gewone' crematie rond 1.250,-). Bij het ruimen van een graf is het dus voor de houder van een begraafplaats niet om het even of hij de resten herbegraaft of laat cremeren. Het eerste kost hem niets en het tweede wel.
De vertering van een overledene gebeurt door micro-organismen. Gemiddeld duurt het een jaar of 7 voordat een overledene een skelet, dus alleen maar botten, is. Daarom schrijft de wet voor dat iemand die begraven wordt, minstens 10 jaar begraven moet blijven.
Als een graf geruimd wordt, wordt meestal eerst alleen het monument weg gehaald. De steen wordt dan gewoonlijk in stukken geslagen en afgevoerd. De inhoud van het graf, dus de botten, worden niet meteen weg gehaald. Dat gebeurt pas als er opnieuw in het graf begraven wordt voor een andere familie.
De tarieven verschillen echter per begraafplaats. Op sommige begraafplaatsen kan het in stand houden van een graf voor onbepaalde tijd 3.000,- kosten en op andere 14.000,-.
Graven met eeuwige rechten bestaan niet in Nederland. Die zijn in het verleden nooit uitgegeven en worden ook niet uitgegeven. De wet kent alleen 'graven voor onbepaalde tijd'. Dat zijn graven waarvan de einddatum nog niet bekend is.
De rechthebbende is degene die volgens de registers van de begraafplaats als zodanig te boek staat en die een akte of brief als bewijs daarvan krijgt.
Als iemand is overleden, worden de kosten van de begrafenis en het nieuwe graf gewoonlijk uit de nalatenschap betaald. Soms ook door een verzekering. Een van de nabestaanden wordt rechthebbende van het graf.
In een algemeen graf beslist de houder van de begraafplaats wie in dat graf begraven worden; bij een familiegraf beslist de rechthebbende op wiens naam het graf staat, wie er begraven wordt. Het is ook mogelijk om een graf (veel) groter te maken dan voor 2 of 3 personen, door er een grafkelder van de maken.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
Hoeveel personen in een graf mogen, is niet landelijk wettelijk geregeld. Het verschilt per begraafplaats. Hoeveel personen in een graf begraven kunnen worden staat in de beheersverordening of in het beheersreglement van een begraafplaats, of in de grafbrief.
Daar zijn de kosten voor een particulier graf voor 2 personen voor de duur van 20 jaar € 4.160 en voor een algemeen graf betaal je € 1.360.
Kosten van natuurbegraven
Een plekje in de natuur kost gemiddeld tussen de vierduizend en vijfduizend euro. Dit is inclusief onderhoud en beheer. De prijs van een natuurbegraafplaats is duurder dan een plek op de meeste reguliere begraafplaatsen. Dat heeft onder meer te maken met het eeuwige grafrecht.
Grafrechten voor onbepaalde tijd betekent letterlijk dat bij het verlenen van het grafrecht niet is afgesproken wanneer deze eindigen. En zolang de rechten niet eindigen, lopen ze door. En door, en door. Daarom worden ze in de volksmond vaak 'eeuwig' genoemd.
Grafrechten geven recht op een plek op een begraafplaats voor een bepaalde periode. Bij een gemeentelijke begraafplaats betaalt u grafrechten aan de gemeente. Bij een bijzondere begraafplaats betaalt u grafrechten aan de houder van die begraafplaats, bijvoorbeeld een kerkgenootschap.
Na verloop van tijd zakken de zijkanten van de kisten in elkaar, maar de (kisten met de) lichamen zakken niet dieper de grond in. Die blijven allemaal liggen op de diepte waarop ze begraven zijn. In een 3-persoons graf worden de kisten vaak geplaatst op dieptes van ongeveer 120 cm, 210 cm en 300 cm.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Op sommige begraafplaatsen hanteert men ook gebruikstermijnen voor een algemeen graf van 15 of 20 jaar. Dan mag er dus pas na 15 of 20 jaar geruimd worden, anders pleegt men als begraafplaatshouder contractbreuk jegens de nabestaanden die op 15 of 20 jaar mogen rekenen.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.