Het leliehaantje is moeilijk te bestrijden. Je kunt eigenlijk alleen de larven en kevers met de hand verwijderen. Dit is erg lastig, omdat de kevers zich bij aanraking van de plant direct laten vallen en onvindbaar worden. De larven zijn echter het vraatzuchtigste, dus deze zijn belangrijker om te verwijderen.
Het leliehaantje (Lilioceris lilii) is een opvallende kever uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). Het leliehaantje is in veel streken waar hij voorkomt een exoot, verspreid naar landen waar hij van nature niet voorkomt. De export van lelies is daarvan de voornaamste oorzaak.
Zowel de larven als de volwassen kevers eten van de bladeren en bloemen. Op zich zijn leliehaantjes niet moeilijk te vangen, maar je moet wel even weten hoe je dat aanpakt. Leliehaantjes hebben namelijk de gewoonte om zich op de grond te laten vallen als ze zich bedreigd voelen.
In Nederland en België komen maar liefst 4200 soorten voor. Wereldwijd vind je er zelfs een half miljoen! De meeste keversoorten leven in de natuur, maar er zijn ook kevers die in gebouwen schade aanrichten.
Het leliehaantje is een zeven millimeter grote kever met een felrode rug. De buik, kop en poten van het beestje zijn zwart. De felrode kleur maakt het leliehaantje goed zichtbaar op de lelies. Echter zodra de plant begint te schudden, laat hij zich vallen met de buik naar boven.
Een van de eenvoudigste manieren om kevers te bestrijden in huis is door ervoor te zorgen dat alle voedselproducten verpakt zijn en het liefst in een koele en geventileerde omgeving staan. Daardoor zorgt u ervoor dat de kevers hier niet bij komen.
Bij een keverplaag raden we u aan om Bayer Garden Decis Insectenbestrijding 20ml concentraat te bestellen. Spuit het middel direct op de kevers en de larven. Daarmee doodt u ze meteen. Een goede spray tegen kevers in de tuin is ook onze Bayer Garden Decis Insectenbestrijding 1 l spray.
De grote Liliaceae familie (leliefamilie) bestaat uit meer dan 160 genera van planten. Echter zijn alleen de genera Lilium (ware lelie) en Hemerocallis (daglelie) giftig voor de kat. De Lilium groep bestaat uit L. asiatic (aziatische lelie), L.
Ze leven vooral op donkere en koele plekken, vaak in voedselvoorraden zoals graan, die ze dan bevuilen. De kever kan ook voorkomen in huis en zo grote voorraden voedsel bederven, vooral als larve (meelworm). Op meelwormen komen ook veel vogelsoorten af, want die lusten graag insectenlarven.
Deze kevers komen op plantaardig voedsel af. Meeltorren hebben een voorkeur voor brood en meelproducten. De graanklander is een plaag voor landbouwers omdat de kever alle graansoorten aantast door er eitjes in te leggen. Hele partijen graan worden hierdoor onverkoopbaar.
Men ziet ze vaak rondlopen in oude huizen omdat ze via naden en kieren eenvoudig in ons leefgebied kunnen komen. De torren en larven voeden zich over het algemeen met vermolmd hout wat bijvoorbeeld onder de vloeren te vinden is waardoor ze prima kunnen overleven en zich vervolgens gaan vermenigvuldigen.
De mot komt vaak ongemerkt het huis binnen via (dieren)voedsel wat u heeft gekocht. Het is niet de mot maar de rups (larve) van de voedselmot die voor besmetting van voedsel zorgt en ook schade toebrengt aan de verpakking van het voedsel zoals plastic en karton waar het voedsel in is verpakt.
De meelwormen gaan vanzelf verpoppen na verloop van tijd zie foto: Eenmaal in bezit van de torren begin je weer met een bak met 1 a 2 cm aan voer (meel, Brinta en of zemelen en wortels) De torren leven ongeveer 4 maanden dus dit is de tijd dat ze aan de slag mogen om zoveel mogelijk nageslacht te maken.
Lelies zijn erg giftige planten voor katten, in tegenstelling tot voor honden waarbij opname slechts milde maag en darmklachten veroorzaakt. Helaas trekt de geur van lelies juist veel katten aan, waardoor het nogal eens voorkomt dat katten aan lelies snuffelen, likken of kauwen.
Het is namelijk zo dat de stank die lelies -en veel andere planten- afgeven bedoeld is om insecten aan te trekken. De onaangename geur bootst rottend materiaal na, waar insecten op afkomen om van te eten. Planten, waaronder lelies, doen dit om zich voort te planten.
De hele lelie is giftig: stengel, bladeren en stuifmeel.
Vijanden van de kever zijn o.a. vogels, reptielen, amfibieën, zoogdieren en insecten. Kikkers, egels en vogels eten de meeste kevers.
Kleine zwarte beestjes in bed zijn mogelijk vlooien of bedwantsen. De beste aanwijzing hiervoor is als je 's morgens regelmatig opstaat met heftig jeukende rode beten. Kunnen het geen muggen zijn? Mogelijk wel als je eerst gezoem hoort.
De volwassen kevers komen vooral in het voorjaar tevoorschijn. Ze gaan dan op zoek naar bloemen om nectar en stuifmeel te eten. De eitjes worden in vogelnesten, in nesten van andere dieren en in ingedroogd aas gelegd, waar de larven voedsel vinden zoals vleesresten, veren en haren.
Hoe ziet de piepschuimkever eruit? De volwassen kever is ongeveer 6 mm lang en ovaal van vorm en heeft een zwartbruine tot zwarte kleur. Zijn dekschilden bevatten groeven en de voelsprieten zijn lichter gekleurd aan de top en bedekt met gelige haartjes. Een volwassen vrouwtje kan om de paar dagen tot 400 eieren leggen.
De drie meest voorkomende drooghoutboorders in woningen zijn de bruine spinthoutkever (Lyctus brunneus), de gewone houtwormkever (Anobium punctatum) en de huisboktor (Hylotrupes bajulus), waarvan vooral laatstgenoemde soort zeer destructief te werk kan gaan.
Wanneer de overlast wordt veroorzaakt door de wat grotere plaagdieren zoals muizen, ratten of steenmarters dan verraden meestal de vorm en grootte van de keutels het diersoort. Keutels van muizen zijn zwart/donkerbruin van kleur en zo groot als rijstkorrels.
Meelmotten durven bijvoorbeeld te smullen van de droge voeding in je voorraadkast: bloem, havermout, chocolade, gedroogd fruit, pasta … daar houden ze van en ze leggen er ook hun eitjes in. Hoewel je er niet ziek van zult worden, wil je ze liever niet in je keuken tegenkomen, toch?