Bij een echografie worden inwendige organen zoals de galblaas, lever, nieren en blaas zichtbaar gemaakt met geluidsgolven.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Een abdominale echografie wordt gebruikt om beelden te produceren van de organen in uw buik, waaronder de lever, milt, nieren, galblaas, pancreas en urineblaas . Het wordt voornamelijk gebruikt om symptomen te onderzoeken zoals pijn, een opgeblazen gevoel, misselijkheid, afwijkende bloedtesten en een voelbare massa, onder andere.
Is een tumor te zien op een echo? Ja, een echografie kan worden gebruikt om tumoren te detecteren in verschillende delen van het lichaam. Echter, het vermogen om tumoren te detecteren kan afhankelijk zijn van de locatie en grootte van de tumor, evenals de specifieke technologie die wordt gebruikt.
Water is op een echo zwart, weefsel in en rond de baarmoederholte is grijs. Zo kunnen we de vorm en de inhoud van uw baarmoederholte goed onderzoeken.
De sonde en het echografiesysteem werken samen door het vloeibare bestanddeel van een weefsel te meten, aangezien echo's zich gemakkelijk door het water voortplanten. Op echografiebeelden lijken vloeistoffen zwart omdat ze "anechoïsch" zijn . Dit betekent dat de echogolf erdoorheen gaat zonder een echo terug te zenden.
Bij dikke darmkanker kunnen eventuele afwijkingen, bijvoorbeeld een leverafwijking op de CT-scan, beter met een echo in kaart worden gebracht. Ook kan er tijdens de echografie een punctie worden genomen, waarbij met een naald enkele cellen worden opgezogen om vervolgens onder de microscoop te onderzoeken.
De geluidsgolven van de transducer gaan gemakkelijker door vloeistoffen, zoals die in cysten, dan door vaste dingen in je lichaam. Dus, op de echo-afbeelding zie je cysten vaak als donkere rondjes omdat ze meestal gevuld zijn met vloeistof. De omgeving eromheen, zoals spieren of andere weefsels, is lichter en witter.
De echografie van het abdomen is gericht op het in beeld brengen van de organen in de buik zoals lever, darm, galblaas, galwegen, nieren alvleesklier, milt, enz. Zo kunnen we zicht krijgen op de grootte, structuur en de eventuele pathologische afwijkingen ervan.
Echografie. Omdat bij alvleesklierkanker vaak geelzucht optreedt, wordt een echografie gemaakt. Hierdoor kunnen de uitgezette galwegen en soms ook de tumor gezien worden. Indien er uitzaaiingen in de lever aanwezig zijn, kunnen deze ook gevonden worden door middel van een echografie.
Na uw test zal een radioloog (een arts die gespecialiseerd is in het lezen van medische beelden) uw echo's beoordelen. Vervolgens schrijven ze een rapport van hun bevindingen en sturen dit naar uw huisarts. In de meeste gevallen duurt dit ongeveer een week of minder .
Onderzoeken na de diagnose maagkanker
Je kunt de volgende onderzoeken krijgen: Uitgebreid bloedonderzoek (nierfunctie, leverfunctie, bloedbeeld) CT-scan. Echografie van de hals of lever.
Een vaginale echoscopie is een inwendig onderzoek via de vagina. Met een vaginale echoscopie maken we beelden van de baarmoeder, baarmoederholte, eierstokken en eileiders. Het onderzoek heet ook wel een gynaecologische echo.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Er kan naar uw hart, longen en buik worden geluisterd met een stethoscoop. Door te kloppen en te voelen kan de arts een indruk krijgen van een specifiek lichaamsdeel. Ook kan de arts uw buik onderzoeken door er aan te voelen.
De radioloog beoordeelt het onderzoek en geeft de uitslag door aan uw behandelend arts (huisarts of specialist). Dit duurt 4 tot 5 werkdagen. U neemt zelf contact op met de secretaresse van uw behandelend arts om een afspraak te maken voor de uitslag.
Een colonoscopische echografie is een procedure die we gebruiken om problemen in uw colon (dikke darm) en anus te diagnosticeren . Hierbij wordt een lange, dunne, flexibele buis, een colonoscoop genaamd, in uw anus (anale kanaal) en hoger in uw colon gebracht.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Met een echografie van de gehele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Grote cysten kunnen druk uitoefenen op blaas of darmen en daarmee zorgen voor aandrang om te plassen of obstipatie. Als een cyste draait of scheurt, ontstaat een hevige stekende pijn in de buik die gepaard kan gaan met misselijkheid en koorts.
Gecompliceerde cysten zijn meestal ook goedaardig (minder dan 2% kans op kanker). Een complexe cyste heeft de hoogste kans om kanker te zijn, namelijk ongeveer 14% tot 23% .
Onderzoek toont aan dat intestinale echografie nauwkeuriger is dan sommige andere tests die worden gebruikt om IBD te monitoren, zoals bepaalde ontlastingsonderzoeken. Het is ook aangetoond dat het net zo nauwkeurig is als endoscopische procedures (inclusief colonoscopie) en magnetic resonance imaging (MRI) voor het beoordelen van ziekteactiviteit bij IBD.
Een echo van de bovenbuik brengt de alvleesklier, lever, galblaas, nieren, milt en/of aorta in beeld.