Tramadol kan, vooral bij langdurig gebruik, gewenning, psychische en fysische afhankelijkheid veroorzaken. Daarom dient bij patiënten die neigen tot medicijnmisbruik of -afhankelijkheid, de behandeling met tramadol kort en intermitterend te zijn.
Gebruik tramadol zolang u het nodig heeft en volgens een vast schema. Bijvoorbeeld om de 4 tot 6 uur (gewone capsules en tabletten), om de 12 uur (bij MGA of retard) of om de 24 uur (once-daily). U kunt misselijk worden door tramadol. Dit verdwijnt meestal binnen een paar dagen.
De meest voorkomende bijwerkingen van tramadol zijn misselijkheid, braken en obstipatie. Ook kan slaperigheid, verwardheid en hoofdpijn voorkomen. Minder voorkomende bijwerkingen zijn diarree, flauwvallen en vermoeidheid. Hartkloppingen, benauwdheid en jeuk of uitslag zijn ook minder voorkomende bijwerkingen.
In het kort. Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Soms komen de volgende bijwerkingen van tramadol voor: Effecten op hart en bloedcirculatie, zoals hartkloppingen, snelle hartslag en flauwvallen. Maagklachten, opgeblazen en drukkend gevoel in de maag, diarree en braakneiging. Huidreacties, zoals jeuk en huiduitslag.
De werking van Tapentadol lijkt sterk op die van Tramadol, maar er zijn ook verschillen. De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
De ontwenningsverschijnselen beginnen in de regel binnen één of twee dagen nadat je je laatste dosis van dit medicijn hebt gekregen. Ze verdwijnen over het algemeen na een week. Tramadol wordt daarom gezien als een minder sterke pijnstiller dan zeer verslavende opioïden zoals oxycodon en fentanyl.
Van tramadol is inderdaad bekend dat het bij langdurig gebruik aanleiding kan geven tot gewenning en afhankelijkheid. Dit betekent dat je steeds meer tramadol nodig hebt om tot pijnstilling te komen. Bij staken van de therapie kunnen onthoudingsverschijnselen voorkomen.
De gebruikelijke aanvangsdosis voor volwassenen en jongeren vanaf 12 jaar is één tot vier keer per dag 50 mg tramadol. Je neemt de tabletten iedere vier tot zes uur in. Zo nodig wordt de dosering verhoogd tot maximaal 400 mg per dag. Afhankelijk van de pijn is de stof ongeveer vier tot acht uur effectief tegen pijn.
Tramadol kunt u in 1 keer stoppen als u het kort heeft gebruikt. Gebruikt u het langer dan een maand? Dan kunt u vrij snel afbouwen. U neemt bijvoorbeeld elke week de helft van wat u eerder nam.
Tramadol is sinds 1977 verkrijgbaar in diverse toedieningsvormen. Deze morfine-achtige pijnstiller is er als tablet, capsule, bruistablet, druppels, injectie en zetpil. Dit medicijn is uitsluitend op doktersrecept verkrijgbaar en kan in combinatie met Paracetamol voorgeschreven worden.
In de praktijk wordt tramadol voorgeschreven als spierverslapper, hoofdzakelijk door de kalmerende werking. Door de krachtige pijnstillende werking kan tramadol echter ook worden gebruikt bij zenuwpijn, gewrichtspijn of hevige pijn na een operatie.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
Tramadol is een pijnstiller die behoort tot de opioïden. Het is een zwaardere pijnstiller die je kunt gebruiken als lichtere pijnstillers zoals paracetamol en ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) niet voldoende werken.
De combinatie tramadol en alcohol wordt afgeraden. Alcohol versterkt de werking van tramadol. De kans op bijwerkingen neemt toe. Je voelt je mogelijk sneller slaperig of je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
Ontwenningsverschijnselen. Ontwenningsverschijnselen en hun duur verschillen per middel en mate van afhankelijkheid. Tot de mogelijke verschijnselen behoren spasmodermie, misselijkheid, diarree, onrustigheid, rillen, transpireren en slapeloosheid. Deze kunnen enkele dagen tot in extreme gevallen een maand aanhouden.
De combinatie van tramadol en paracetamol wordt gebruikt bij matige tot ernstige pijn.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
Oraal: begindosering 50–100 mg iedere 4 tot 6 uur, maximaal 400 mg/dag. Volgens de NHG-Standaard Pijn: volwassenen begindosering 50 mg 1 tot 4 ×/dag, zo nodig elke 3 tot 5 dagen verhogen tot maximaal 400 mg per dag.
Als u hele hoge doses heeft ingenomen, kunnen de volgende bijwerkingen optreden: vernauwing van de pupillen, braken, daling van de bloeddruk, versnelde hartslag, flauwvallen, verstoord bewustzijn tot coma (staat van diepe bewusteloosheid), epileptische aanvallen, ademhalingsproblemen en in het ergste geval een ...
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Wat is de werking van opiaten? Opiaten zijn sterke pijnstillers. Ze werken op zowel de hersenen als zenuwen in het lichaam waar zij er onder andere voor zorgen dat pijnprikkels verminderden of verdwijnen. Hun werking op de hersenen kan ervoor zorgen dat men euforische gevoelens ervaart.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.