Δl= verlenging in mm. α= lineaire uitzettingscoefficient. lo= lengte oorspronkelijk in mm.
Delta-L is expert op het gebied van geluidsisolatie en trillingsisolatie en levert akoestische ontkoppeling en isolatoren voor de bouw en industrie.
Bij een veer geldt dat de verhouding tussen de uitrekking en de kracht waarmee je de veer uitrekt constant is. Deze constante waarde is de zogenaamde veerconstante C, uitgedrukt in N/cm of N/m. Als u de uitrekking is en F de kracht waarmee je de veer uitrekt, dan geldt dat F = C·u.
De wet van Hooke beschrijft de fundamentele lineaire relatie tussen kracht en verplaatsing van veren en elastische materialen. Met de SkyCiv Hooke's Law-calculator kunnen ingenieurs de kracht in de lente berekenen op basis van de verlenging ervan. Als de veer in druk is, kan een negatieve verplaatsing worden ingevoerd.
Relatieve waarde van een cijfer in een getal
Het is de positie van het cijfer die de waarde van dit cijfer zal bepalen. Aangezien er 10 cijfers zijn spreken we ook wel van het tiendelig talstelsel.
F = -kx . De evenredigheidsconstante k wordt de veerconstante genoemd. Het is een maat voor de stijfheid van de veer. Wanneer een veer wordt uitgerekt of samengedrukt, zodat de lengte ervan met een hoeveelheid x verandert ten opzichte van de evenwichtslengte, oefent deze een kracht F = -kx uit in een richting naar de evenwichtspositie.
De veerconstante (c) is de deze krachttoename per millimeter uitrekking. De veerconstante is te berekenen door de maximale kracht van de trekveer (Fn) – de voorspanning (F0) te delen door de maximale veerweg (fn). Wanneer bovenstaande in een formule wordt uitgedrukt, dan is dit als volgt: C = (Fn-F0)/fn.
Voor een verticaal opgesteld massa-veer systeem is de resulterende kracht een som van de zwaartekracht en de veerkracht. De veerkracht schreven we vroeger als de wet van Hooke: ð¹ð£ = ð ⋅ |Δð|. Hierin is ð¹ð£ de veerkracht en Δð de uitwijking uit evenwicht. De veerkracht zelf is dus ook een elastische kracht.
De constante wordt weergegeven door de algebraïsche waarde, k. Wiskundig gezien is de veerconstante gelijk aan de dimensie van de kracht, F, over de dimensie van de verplaatsing, x, en wordt uitgedrukt als F = kx of k = -F/ x .
Hierbij is de arbeid W in Joule, F de kracht in Newton, s de verplaatsing in meter en α de hoek tussen de kracht en de verplaatsing van het object.
Hoe sterker een veer is, hoe hoger de veerconstante.
Hierbij is F v de veerkracht (in N), C de veerconstante en u de uitwijking in meters. De veerconstante is dus voor elke veer anders, sommige springveren zijn sterker dan andere.
ΔL is een geometrische maatvoerings- en tolerantiedefinitie van de Commission Internationale Permanente (CIP) voor patroonhulzen die langer zijn dan de kamer waarin ze moeten passen. "Delta L" betekent in feite " verschil in lengte ".
De basis berekening om een veerconstante uit te rekenen is C = F/u zie hiervoor de standaard berekening van een veerconstante.
De ΔLlin waarde geeft aan met hoeveel decibel het contactgeluid wordt verminderd door de vloer. ΔLw: De Delta Lw is gericht op de reductie van geluid over een breder spectrum van frequenties, inclusief hogere tonen. ΔLw wordt vaak gebruikt in internationale contexten.
De veerconstante, vaak aangeduid met de letter "k", is een maat voor de stijfheid van een veer. Het vertelt ons hoeveel kracht er nodig is om de veer een bepaalde afstand uit te rekken of samen te drukken.
Eenheid van veerkracht
De elasticiteitsmodulus (U r ) wordt gemeten in de eenheid joule per kubieke meter (J·m −3 ) in het SI-systeem, d.w.z. de elastische vervormingsenergie per oppervlak van het testmonster (alleen voor het onderdeel met de meetlengte).
Het wordt gebruikt om de kracht van de luchtweerstand op een object te berekenen. De formule om de luchtweerstand te berekenen is: Fw = 1/2 * p * v^2 * A * k waarbij Fw de luchtweerstand is, p de dichtheid van de lucht, v de snelheid van het object, A de oppervlakte van het object en k de index van luchtweerstand.
De kracht die een veer uitoefent op objecten die aan de uiteinden zijn bevestigd, is evenredig met de lengteverandering van de veer ten opzichte van de evenwichtslengte en is altijd gericht op de evenwichtspositie. F = -kx . De evenredigheidsconstante k wordt de veerconstante genoemd. Het is een maat voor de stijfheid van de veer.
Er worden verschillende formules gebruikt en uitgelegd, zoals: Druk: P = F/A, Spanning: σ = F/A, Rek: ε = ΔL/L0 en Elasticiteitsmodulus: E = σ/ε.
Re wordt berekend met de formule: Re = ρ .v.D / µ ρ = de dichtheid in kg/m³ v = de snelheid in m/s D = de inwendige diameter van de leiding in m µ = de dynamische viscositeit uitgedrukt in kg/[m.s] Hoe hoger de dichtheid, snelheid en diameter van de leiding, en hoe lager de viscositeit, des te hoger is Re.
De 0,2 % rekgrens is de spanning waarbij het sample een plastische, met andere woorden onomkeerbare, vervorming van 0,2 % toont (ten opzichte van de initiële lengte van het sample).
Bij een 8.8 bout is de treksterke dus 8 x 100 = 800 N/mm². Het tweede getal is de verhouding tussen de nominale vloeigrens (Re) tot de nominale treksterkte (Rm) maal 10. Vermenigvuldigen van beide getallen levert 1/10 van de nominale vloeigrens op. Bij onze 8.8 bout is de Re dus (8 x 8) x 10 = 640 N/mm².
Vloeibaarheid is dus een faalmodus en is niet catastrofaal. Net als de treksterkte wordt de vloeigrens berekend in Pascal (Pa) of Megapascal (MPa). De vloeigrens van zacht staal is ongeveer 250 MPa .