Gewassenkorstkaas, roodschimmelkaas, roodbacterie-kaas, of ook wel roodflorakaas genoemd zijn zachte kazen waarvan de korst is behandeld met een bepaalde vloeistof en niet door een schimmel, maar met behulp van een bacterie verder rijpt. De korst kan van grijsachtig tot oranje tot rood gekleurd zijn.
Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas. De echte korst van de kaas, die onder het plastic laagje zit, kan echter wel gewoon worden gegeten. Deze korst ontstaat nadat de kaas in het pekelbad is ondergedompeld. Dit zoute bad geeft de kaas zijn typische smaak en dus ook de harde korst.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Zachte kaas Over het algemeen kun je de korst van zachte kazen, zoals camembert en brie, gewoon opeten. De korst hoort namelijk bij het smaakpalet van de kaas en wordt gevormd tijden het rijpingsproces.
Witschimmelkaas of wittekorstkaas is een type zachte schimmelkazen met een witte, pluizige, donzige kaaskorst van penseelschimmel. Bekende wittekorstkazen zijn brie en camembert.
Monica Auslander, voeding consultant van RSP Nutrition, geeft aan dat brie eten alsnog verstandig is. Het zit namelijk vol met vitamine B6 en B12 wat zorgt voor een energie boost in je lichaam. Het fijne ook aan brie is dat het redelijk machtig is, dus je hoeft je niet druk te maken dat je er te veel van gaat eten.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Om het keurmerk te krijgen moet de kaas aan de volgende eisen voldoen: De boer maakt de kaas met de hand op de boerderij. De kaas is gemaakt van Nederlandse verse, rauwe melk van eigen koeien. De rijping van de kaas gaat op een natuurlijke manier.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
Als je de smaak te sterk vindt, kun je de korst er natuurlijk altijd afsnijden. Ook als er schimmel op de korst zit, kun je die er natuurlijk beter afsnijden. Hoewel Port Salut ook een (semi) zachte kaas is, kun je daarvan de korst weer niet opeten.
De korst zelf is niet heel lekker om te eten, maar je kan hem wel gebruiken om zijn smaken af te laten geven. Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Als je toch heel graag de korst op wil eten, rooster hem dan en gebruik het als een soort Parmezaan croutons op je salade.
Voordat de kaas rijpt, wordt op sommige kazen - in ieder geval de meeste Hollandse kazen - een geel laagje aangebracht, om te beschermen tegen schimmels en bacteriën. "De gele coating is een soort plastic, polyvinylacetaat om precies te zijn", vertelt Thom Huppertz, hoogleraar zuivel aan de Wageningen Universiteit.
In Nederland wordt kaas vaak geperst met een wrongel. In warmere Zuid-Europese landen wordt de korst vaak gemaakt door het zweten van de kaas waardoor zich er een vetlaag vormt. Een kaaskorst wordt vaak meerdere keren gewassen en geboend om te voorkomen dat er bepaalde schimmels ontstaan.
Hoe langer de kaas rijpt, hoe zouter en smaakvoller hij wordt. Na ongeveer 16 weken, ofwel 4 maanden, rijpen noemen we het belegen kaas. Blijft de kaas nog langer liggen dan wordt het na ongeveer 7 maanden rijpen extra belegen kaas genoemd. Hij heeft dan nog meer smaak ontwikkeld, maar nog niet zo sterk als oude kaas.
Hoe langer een kaas ligt te rijpen, hoe minder vocht er in zit en hoe pittiger hij is. Na 4 weken rijpen noemen we een kaas jonge kaas, terwijl een oude kaas wel 10 tot 12 maanden op de planken blijft liggen. Jong belegen rijpt zo 8 tot 10 weken en als een kaas 16 tot 18 weken blijft liggen, noemen we het belegen kaas.
Jonge en oude kaas kunnen beide 48+ zijn, maar oude kaas bevat minder vocht dan jonge kaas. Minder vocht betekent meer droge stof en dus meer vet. Oude kaas is daarom iets vetter dan jonge kaas.
Lager vetpercentage
“Als je puur afgaat op de voedingswaarde kan je zeggen dat feta iets minder goed scoort dan mozzarella.” Die voedingswaarden zijn dan vooral de calorieën en het vetgehalte. In kaas zitten veel verzadigde of 'slechte' vetten die het cholesterolgehalte doen stijgen.
Een 10+, 20+ of 30+ kaas, waar niet teveel zout in zit, past prima in een gezond eetpatroon en zal het afvallen niet in de weg zitten. Het vetgehalte in kaas wordt aangegeven met bijvoorbeeld 45+. De minder vette kazen bevatten meer calcium.
Zowel brie als camembert wordt gemaakt van koemelk. Toch heeft een van de twee een aanmerkelijk hoger vetpercentage. Aan brie wordt namelijk extra room toegevoegd, waardoor het melkvetgehalte hoger ligt en de textuur van de kaas smeuïger is.
Niet-eetbare schimmels ontstaan als je voedsel te lang of op de verkeerde manier bewaart. Beschimmelde producten moeten direct weggegooid worden. Een uitzondering hierop is harde kaas. Hierbij is het voldoende om de schimmel ruim weg te snijden.
Als je schimmel op je kaas ziet hoef je het niet meteen weg te gooien. Meestal gaan de sporen niet ver de diepte in op harde kaas, zoals Parmezaanse, Edammer of Goudse kaas. Je kunt het dus ruim wegsnijden, een paar centimeter diep en rondom de schimmelplekken, en de rest gewoon opeten (1, 4).
Eetbare schimmels
Een aantal paddenstoelen, de vruchtlichamen van schimmels, zijn eetbaar. Zelfs penicilline wordt gemaakt uit een schimmelsoort. Ook schimmelkazen krijgen hun kenmerkende uiterlijk en smaak dankzij ongevaarlijke schimmels.