Wat betekent intraveneuze toediening voor de patiënt? Bij intraveneuze toediening krijgt de patiënt het biologische geneesmiddel via een infuus toegediend. De apotheek maakt het infuus onder aseptische omstandigheden op maat klaar. Toediening vindt meestal op de afdeling Dagbehandeling in het ziekenhuis plaats.
Oraal (via mond en slokdarm) – denk aan tabletten, dragees, capsules, drankjes, poeders, etc. Intraveneus (dmv injectie in een ader)Intramusculair (injectie in een spier)Subcutaan (onderhuidse injectie)
toedieningswegen: lokale toediening (medicijn direct op de plaats die behandeld moet worden), systemische toediening (medicijn wordt eerst opgenomen in het bloed), enterale toediening (oraal), parenterale toediening (buiten het maag-darmkanaal om, direct in de bloedbaan);
Onder intraveneuze (IV) toediening verstaan we het toedienen van vloeistoffen in de veneuze circulatie. Het toedienen van vloeistoffen direct in de bloedbaan is ingrijpend en kan risico's voor de patiënt met zich meebrengen. De intraveneuze toediening is daarom een Risicovolle Voorbehouden Handeling (Wet BIG).
De toediening kan grofweg worden ingedeeld in drie groepen: enteraal, parenteraal en topisch. Enteraal betekent dat de toediening via het maag-darmstelsel plaatsvindt, parenteraal dat de toediening door een injectie of infuus plaatsvindt en topisch dat de toediening op een bepaalde plaats plaatsvindt.
Parenteraal is de toedieningsvorm van geneesmiddelen of voeding anders dan enteraal (oraal, rectaal of via een sonde).
Als de darmen niet voldoende voeding (en/of vocht) kunnen opnemen, is het mogelijk dit via de bloedbaan toe te dienen. Zo krijgt u toch de benodigde voeding, vitamines en mineralen (en/of vocht) binnen. Deze methode heet totale parenterale voeding (TPV). Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'.
Het intraveneus injecteren betekent dat je in een ader gaat injecteren. Intraveneus betekent dan ook ''in een ader''. Deze injectie methode wordt voornamelijk gebruikt voor geneesmiddelen. Deze injectie methode mag alleen gedaan worden door een arts of een verpleegkundige.
Het is een manier waarop immunoglobulinen in je lichaam kunnen worden toegediend. 'Intraveneus' houdt in dat een stof via een naald direct in ('intra') je ader ('vene') komt.Via het bloed kunnen de immunoglobulinen zich verspreiden door je hele lichaam.
Injecteren in de bloedbaan (intraveneus) is de meest directe wijze van toedienen. Met een injectienaald wordt het medicijn rechtstreeks in de bloedbaan gebracht. Injecteren leidt snel tot het gewenst effect, soms al binnen enkele seconden.
Parenterale geneesmiddelen zijn alle geneesmiddelen die worden geïnjecteerd (intramusculair, sub- cutaan, intraveneus perifeer, intraveneus centraal, epiduraal, etc.). Uit de analyse van de CMR blijkt verder dat 46% van de 4328 in 2008 gemelde medicatie- fouten plaatsvindt tijdens het toedienproces.
Voorbeelden van daarvoor geschikte toedieningsvormen zijn de verschillende orale (tablet, dragee, capsule, drank) en parenterale toedieningsvormen (intraveneus, intramusculair, subcutaan, epiduraal, intrathecaal), de rectale (zetpil, klysma), sublinguale (tablet) en soms nasale (spray) en een transdermale ...
In parenterale voeding zitten alle noodzakelijke voedingsstoffen, zoals koolhydraten, vetten, eiwitten, vitamines, mineralen en spoorelementen. Bij enterale voeding wordt het maag-darm kanaal wel gebruikt.
Zetpillen en klysma's worden voorgeschreven als alleen het laatste deel van de dikke darm ontstoken is. Zetpillen kunnen met een maximaal bereik van 10- 15 cm de endeldarm behandelen.Klysma's hebben een groter bereik en kunnen 30-40 cm van het onderste deel van de dikke darm behandelen.
Zo worden geneesmiddelen "voor cutaan gebruik" op de huid aangebracht om hun werking uit te oefenen, bijvoorbeeld ter genezing of preventie van oppervlakkige bacteriële of mycotische infecties), maar ook worden sommige anesthetica cutaan aangebracht voor een (korte) plaatselijke verdoving of als pijnstiller.
Het begrip 'intramusculair' wordt met name gebruikt bij injecties. Veel geneesmiddelen en de meeste vaccins kunnen goed intramusculair worden toegediend. Omdat spierweefsel goed doorbloed is, wordt het middel als het oplosbaar is meestal snel opgenomen, maar minder snel dan bij intraveneuze toediening.
Samenvatting. Intraveneus injecteren is een voorbehouden handeling die de verpleegkundige volgens de Wet BIG rechtmatig mag uitvoeren.
Injecteer met een dunne naald.Injecteer op de plaats waar een handrugader zich vertakt. Laat een cliënt met stollingsstoornissen of een cliënt die antistolling gebruikt, de punctieplaats ten minste 5 minuten afdrukken nadat de naald is verwijderd. Leg zo nodig een drukverband aan.
Bij intraveneuze injecties dient u een naald van 0,8 of 0,9mm dikte te gebruiken. Een gele of groene naald met een lengte van bijvoorbeeld 38 mm, 40 mm of 50mm is wenselijk.
De belangrijkste reden om handschoenen te dragen is het voorkomen van kruisbesmetting. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat jij als zorgverlener micro-organismen overdraagt van de ene op de andere cliënt. Die handschoenen beschermen echter niet alleen de kwetsbare ouderen, maar ook jou als zorgverlener.
Toedieningsweg: Een toedieningsweg is de weg waarlangs een geneesmiddel aan een patient wordt toegediend. Bijvoorbeeld via de mond (oraal) of per injectie in de spier (intramusculair).
Met een infuus wordt doorgaans bedoeld de toediening van een oplossing, vaak fysiologisch zout of een oplossing van 5% glucose, of een mengsel van die twee, maar ook wel transfusie-bloed of een suspensie van respectievelijk alleen bloedcellen of bloedplasma.