Absorptie (
Resorptie of absorptie is de opname van voedingsstoffen via de darmwand in het bloed, een onderdeel van het spijsverteringsproces dat in het darmkanaal plaatsvindt. In de dunne darm vindt, door het grote oppervlak, de meeste resorptie plaats.
Deze kristallen gaan verloren wanneer ze worden geabsorbeerd door het gesmolten magma. Merk op dat al deze voorbeelden van resorptie absorptie inhouden, net als reabsorptie, maar in deze gevallen resulteert het proces van absorptie in een verlies . We gebruiken het woord resorptie, niet absorptie, wanneer we het hebben over het verliezen van substantie.
Resorptie is de opname van stoffen vanuit de darmwand in het bloed of naar de lymfe, want ook de lymfe neemt stoffen op. Resorptie kan plaatsvinden via twee transportprocessen: actief transport en passief transport.
Met absorptie wordt in de fysisch-chemische betekenis van het woord het opnemen van een vloeistof of gas (het absorptief) in het inwendige van een vaste stof of vloeistof (het absorbens) bedoeld.
absorptie zelfstandig naamwoord [U] (OPNEMEN)
het proces waarbij iets in een andere substantie wordt opgenomen : Sommige giftige gassen kunnen het lichaam binnendringen door absorptie via de huid.
Wat is absorptie? Absorptie (of in de akoestiek ook wel geluidsabsorptie genoemd) betekent dat materiaal het vermogen heeft om geluidsgolven op te nemen en om te zetten in andere energie zoals warmte. Door het toevoegen van absorptie in een ruimte wordt de akoestiek verbeterd.
de vernietiging, verdwijning of ontbinding van een weefsel of deel door biochemische activiteit , zoals het verlies van bot of tandbeen.
Resorptie is het opnemen van stoffen door darmepitheelcellen. Dit kan in het hele darmkanaal, maar de meeste resorptie vindt plaats in de dunne darm. Dat komt doordat de dunne darm een groot oppervlakte heeft.
Resorptie is het actief opnemen van voedingsstoffen door de wand van de darm heen in het bloed. De resorptie van voedingsstoffen vindt vooral plaats in de wanden van de dunnedarm en de dikkedarm.
Absorptie is het fysisch verschijnsel dat de energie van een systeem, zoals geluidsgolven, deeltjes en elektromagnetische straling, door een ander systeem geheel of gedeeltelijk wordt opgenomen en omgezet in een andere energievorm.
Reabsorptie is de daaropvolgende absorptie van straling die is uitgezonden, terwijl absorptie de handeling of het proces is van absorberen of geabsorbeerd worden . In de geneeskunde wordt de term "reabsorptie" het vaakst gebruikt om het proces te beschrijven waarbij iets vele malen wordt geabsorbeerd.
Een belangrijk doel van absorptie is om de nagalmtijd zo kort en klein mogelijk te houden. Wanneer je in een lege ruimte praat, galmt dit enorm. Dit maakt het bijvoorbeeld erg lastig om een telefoongesprek te voeren, omdat het erg afleidt en daardoor storend is.
Daarom betekent absorptie het opnemen van kalkzouten in het weefsel vanuit de bloedvaten, en resorptie betekent het verwijderen van kalkzouten uit het weefsel door de bloedvaten . De vernietiging van de melktanden en de permanente tanden vindt plaats op basis van hetzelfde proces, namelijk door resorptie.
De opname in de circulatie wordt absorptie genoemd. Meestal verloopt dit proces via passieve diffusie, soms via gefaciliteerde diffusie of via een actief transport door middel van een influx-transporter (drager).
Resorberen definities
Vervoegingen: heeft geresorbeerd (volt. deelw.) (weer) in het lichaam opnemen Voorbeeld: 'De dunne darm resorbeert de voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft.
Behandeling voor tandresorptie is gericht op het behouden van alle resterende delen van een tand die verlies zijn gaan ervaren. Dit omvat meestal het verwijderen van beschadigde delen van de tanden om verdere resorptie te voorkomen .
Het ontstaat wanneer er aan één kant van een membraan de concentratie van opgeloste stoffen hoger is dan aan de andere kant. Er gaat dan water van de kant van de lage concentratie naar de kant met de hoge concentratie, zodat de concentratie van opgeloste stoffen even groot is aan beide kanten.
Aantasting van de binnenwanden van het wortelkanaal.
Hoe uitgebreider en invasiever de resorptie, hoe kleiner de kans dat de tand gered kan worden . Vaak is het in gevallen waarin ECR vergevorderd is, de voorkeursoptie om de tand te extraheren (verwijderen) en te vervangen door een implantaat.
Bij cervicale externe resorptie wordt de tandwortel van buitenaf door cellen afkomstig uit het bot aangetast. Het proces begint meestal onder het tandvlees rond de tandhals (cervix) en lost het het tandweefsel op.
Er zijn twee brede categorieën van interne en externe tandresorptie, die onderverdeeld worden in drie typen interne tandresorptie ( oppervlakteresorptie, ontstekingsresorptie, vervanging ) en acht typen externe tandresorptie (oppervlakteresorptie, ontstekingsresorptie, vervanging, invasief, drukresorptie, orthodontisch, fysiologisch en idiopathisch).
Wanneer een vloeistof wordt geabsorbeerd in een spons, doek of filterpapier , wordt dit absorptie genoemd. De absorberende substantie absorbeert de vloeistof volledig. Adsorptie is de hechting van individuele moleculen, atomen of ionen aan oppervlakken.
Bij adsorptie is er sprake van het hechting van een stof aan het oppervlakte, in dit geval dus de interne oppervlakte van het actieve kool, terwijl er bij absorptie sprake is van het opnemen van een stof (bijv. gas of vaste stof) in een ander medium. Het opnemen van een gas in vloeistof heet dus absorberen.
Dat komt inderdaad doordat het zwarte voorwerp veel meer zonnestraling absorbeert. Daarom is het ook zwart: er wordt weinig zonlicht weerkaatst, in tegenstelling tot een wit voorwerp dat juist veel weerkaatst en weinig opneemt.”