Vervuiling van de oceaan door kledingVerreweg de grootste boosdoener hiervan is de stof polyester. Deze plastic stof is te vinden in ongeveer 60% van alle kleding en is verantwoordelijk voor 2-3 keer meer CO2-uitstoot dan katoen.
Om kleding te maken zijn fossiele brandstoffen nodig. Synthetische kledingvezels worden bijvoorbeeld gemaakt uit aardolie. Ook kunstmest – vaak gebruikt bij de teelt van niet-biologische gewassen– wordt vaak geproduceerd uit fossiele grondstoffen. Bovendien wordt energie nog vaak opgewekt uit fossiele brandstoffen.
De kledingindustrie stoot, op olie-industrie na, de meeste Co2 uit.De sector stoot in totaal meer dan 10% van de wereldwijde Co2 uit, daarbij is de sector de veroorzaker van de helft van het afvalwater probleem: voor de productie van één T-shirt en spijkerbroek samen, kun je 175 keer in bad.
Het produceren van kleding is slecht voor het milieu
En bij het verven van kleding worden er heel veel chemicaliën gebruikt. Bovendien wordt voor de productie van kleding vaak gebruik gemaakt van fossiele brandstoffen, wat bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgassen en klimaatverandering.
Mode is een enorm waterintense industrie. Volgens de Ellen MacArthur Foundation, verbruikt de textielindustrie jaarlijks zo'n 93 biljoen liter water per jaar. Ter vergelijking: het drinkwatergebruik van alle huishoudens in Nederland zit rond 1 biljoen (volgens CBS).
Naast de milieu-impact heeft de kledingindustrie ook een grote sociale impact. Wereldwijd werken miljoenen mensen in slechte arbeidsomstandigheden, met lange werktijden en lage lonen.Kinderarbeid en gedwongen arbeid zijn ook problemen die in de sector voorkomen.
De totale industrie draagt bij aan zo'n 32% van de totale uitstoot van de broeikassen. Eén van deze vervuilers is de chemische industrie. De chemicaliën die voor deze vervuiling zorgen worden gebruikt in producten als plastic en kunstmest.
De productie en transport van kleding zorgt jaarlijks voor 320 kg CO2 uitstoot per persoon in Nederland. Volgens Milieu Centraal kopen we gemiddeld 20 nieuwe kleding stukken per jaar. Dat betekent dat je met het kopen van één kleding stuk 16 kg CO2 uitstoot!
Binnen de modewereld is de spijkerbroek even iconisch als vervuilend: aan de productie van een gemiddeld paar jeans komt zo'n 7000 liter water te pas, een dosis zware chemicaliën en vaak slechte arbeidsomstandigheden.
Wil je duurzame kleding maken? Ga dan voor stoffen die gemaakt zijn van bijvoorbeeld biologisch katoen, hennep, linnen of bamboe. Deze stoffen zijn over het algemeen veel beter voor het milieu omdat ze minder schadelijke chemicaliën bevatten. Ook is er bij de productie minder water en energie nodig.
Fast fashion is slecht voor het milieu
Bij het produceren van kleding worden er veel grondstoffen gebruikt, zoals water en energie. De productie van kleding zorgt voor veel afval en vervuiling. Denk aan de chemicaliën die gebruikt worden om stoffen te verven.
Door het wassen van kleding komen er jaarlijks ongeveer 500.000 ton aan microvezels vrij. Dit staat ongeveer gelijk aan 50 miljard plastic flesjes. Microvezels zijn kleine deeltjes plastic die niet afbreekbaar zijn. Verreweg de grootste boosdoener hiervan is de stof polyester.
In het productieproces van 1 t-shirt wordt gemiddeld gebruik gemaakt van 2500 liter water en voor de productie van 1 jeans wordt gemiddeld gebruik gemaakt van 7000 liter water (KplusV 2020, Fast fashion onderzoek).
Veruit de meeste energie die we in Nederland verbruiken (zo'n 85 procent) komt van fossiele brandstoffen: aardolie, aardgas en kolen. Deze fossiele brandstoffen zorgen voor de uitstoot van broeikasgassen, en bovendien veroorzaken ze de nodige vervuiling.
Veel gezinnen verdienen bovendien geen leefbaar loon, wat er voor zorgt dat ze geen toegang hebben tot de meest basale levensbehoeften zoals water, onderdak en voeding. Dit kan als gevolg hebben dat kinderen op andere plekken worden ingezet om voor inkomsten te zorgen.
De zeep wordt niet goed uit de kleding gespoeld, daardoor gaan de kledingstukken stinken. Daarnaast is het gebruik van te veel wasmiddel niet goed voor de wasmachine. Er kan 'vetluis' ontstaan, waardoor de kleding ook gaat stinken.
Het is namelijk voor een zakhorloge. In de negentiende eeuw werd de jeans vanwege de stevigheid vooral gedragen door cowboys. In die tijd gebruikte men een zakhorloge en om te voorkomen dat 'ie kapot zou gaan, heeft het jeansmerk Levi's het kleine zakje geïntroduceerd.
Wie niet regelmatig doucht of zich op de juiste manier wast, kan last krijgen van vuil, zweet en dode huidcellen op het lichaam.Jeans nemen geurtjes snel op, waardoor het vies kan ruiken. Verder kan ook het zweet gedurende de dag en druppels urine voor een onaangename stank bij je kruis zorgen.
De meest duurzame kleding is dus én op een eerlijke of verantwoorde wijze gemaakt, én van natuurlijke materialen zoals biologisch katoen of andere materialen die minder belastend zijn voor het milieu, zoals hennep, bamboe of tencel (eucalyptus).
Kleren die gemaakt zijn van gerecycled materiaal hebben minder impact op het milieu omdat minder nieuwe materialen nodig zijn. In het label staat dan bijvoorbeeld 'gerecycled katoen' of 'gerecycled polyester'. Je kunt ook een keurmerk tegenkomen.
Bomen die het beste in staat zijn om naast fijnstof ook CO2 op te nemen zijn de: douglas, sneeuwbak, vlinderstruik, gelderse roos, veldesdoorn en de haagbeuk. Het is echter ook van belang om naast de boomsoort naar meerdere factoren te gaan kijken, zoals de bodem en de wijze van aanplanten.
1. Tata Steel. Staalbedrijf Tata Steel in IJmuiden heeft de twijfelachtige eer om Neerlands grootste vervuiler te zijn, blijkt uit cijfers van de Nederlandse Emissieautoriteit. Vorig jaar stootte het bedrijf ruim 5,7 miljoen ton CO2 uit.
> In Nederland komt 62% van de ammoniak-uitstoot die neerslaat op beschermde natuur uit de landbouw, met name van veehouderijen. > De grootste stikstofoxiden-uitstoot komt van Tata Steel, gevolgd door Schiphol*.
China droeg in 2022 met 29% het meeste bij. Daarna volgen de Verenigde Staten (11%), India (7,3%), EU (6,7%), Rusland (4,8%), Brazilië (2,4%), Indonesië (2,3%) en Japan (2,2%). Samen zijn deze landen goed voor 66% van alle uitstoot van broeikasgassen.
Nieuwe kleren van oude kleren maken
Het goede nieuws is dat het kán, kleding recyclen. Sterker nog: het gebeurt al. Het slechte nieuws: slechts een klein deel van al het materiaal dat wereldwijd voor de productie van kleding wordt gebruikt, wordt uiteindelijk gerecycled: 13 procent.