De Lijst Pim Fortuyn, afgekort als LPF en officieel Politieke Vereniging "Lijst Pim Fortuyn", was een politieke partij in Nederland. Sinds 30 november 2006 is de partij niet meer vertegenwoordigd in de Tweede Kamer en sinds juni 2007 niet meer in de Eerste Kamer.
Nadat Fortuyn op 6 mei 2002 was vermoord overtuigde Peter Langendam Herben ervan dat de LPF door moest gaan. Herben werd nu politiek leider van de partij en werd na de verkiezingen ook de fractievoorzitter. Begin augustus legde hij zijn functies neer, waarna hij werd opgevolgd door Harry Wijnschenk.
De Belg Noël Godin is de 'peetvader' van het taarten sinds 1969. Zijn actiegroep is verantwoordelijk voor de 'aanslagen' op Nicolas Sarkozy (1997), Bill Gates (1998) en Bernard-Henri Lévy (zes maal tussen 1985 en 2000).
Op 10 maart 2002 werd de Amsterdamse officier van justitie Fred Teeven met ruime steun gekozen tot nieuwe lijsttrekker. Leefbaar Nederland behaalde bij de Tweede Kamerverkiezingen op 15 mei 2002 uiteindelijk twee zetels, die ingenomen werden door Teeven en Dick Jense.
Na de moord op Fortuyn werd de bewaking van bewindspersonen en politici tijdelijk verscherpt.
Vanwege zijn kijk op de islam en het vreemdelingenbeleid wordt Fortuyn gerekend tot de rechts-populistische politici. De openlijk homoseksuele Fortuyn was een flamboyante persoonlijkheid die zich kenmerkte door opmerkelijke uitspraken en een onconventionele manier van debatteren.
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk (maximaal 30 jaar), of levenslang zijn. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf. Het gaat dan bijvoorbeeld om moord of terrorisme.
Langste gevangenisstraf
De langste gevangenisstraffen die voor zover tot op heden zijn opgelegd zijn die aan de Amerikanen Darron Bennalford Anderson (10.750 jaar in 1997) en Dudley Wayne Kyzer (10.000 jaar + 2 maal levenslang in 1981).
Liechtenstein was in 1798 het eerste land ter wereld dat de doodstraf afschafte. Een steeds groter aantal landen heeft de doodstraf sindsdien volledig afgeschaft of voert deze niet meer uit.
hebben 109 landen de doodstraf volledig afgeschaft. Meest recentelijk: Nauru (2016), Benin (2016), Mongolië (2017), Guinee (2017), Burkina Faso (2018), Bosnië en Herzegovina (2019), Tsjaad (2020), Kazachstan (2021), Sierra Leone (2021), Centraal-Afrikaanse Republiek (2022) en Papoea-Nieuw-Guinea (2022).
De meeste landen in Europa hebben de doodstraf als zwaarst mogelijke straf in de loop der tijd afgeschaft. Anno 2019 wordt zij alleen nog in Wit-Rusland daadwerkelijk voltrokken.
De laatste daadwerkelijk voltrokken executies vonden plaats op 21 maart 1952, toen twee oorlogsmisdadigers, de Nederlander Andries Pieters en de Duitser Artur Albrecht, op de Waalsdorpervlakte door een vuurpeloton werden geëxecuteerd.
De elektrische stoel wordt tegenwoordig in een beperkt aantal Amerikaanse staten gebruikt: In Alabama, South Carolina en Virginia kan de veroordeelde kiezen tussen de stoel en een dodelijke injectie. Ook in Florida kan de veroordeelde kiezen tussen stoel en injectie.
Om recidive te voorkomen of te verminderen is soms een gedragstraining nodig. Gedragstraining heet ook wel gedragsinterventie. De gevangene leert bijvoorbeeld beter omgaan met agressie en impulsief gedrag. Een wetenschappelijke commissie toetst of deze training voor recidive gevangenen effectief is.
Tegenwoordig is de doodstraf in Nederland, net als in de meeste andere landen, afgeschaft. In een aantal landen, o.a. de Verenigde Staten, China en Iran is de doodstraf er nog wel. Ook in de meeste van die landen wordt de doodstraf gezien als een heel zware straf die je alleen voor echt erge misdrijven kunt krijgen.
Tegenwoordig gebruiken bijna alle staten een dodelijke injectie. Sommige staten staan ook elektrocutie, vergassing, ophanging en een vuurpeloton als executiemethode toe. Tussen 1976 en 2004 werd 82% van de executies voltrokken door middel van een injectie.
Een dodelijke injectie is een injectie die de dood als beoogd gevolg heeft. De term is tegenwoordig vooral bekend als een manier om euthanasie en de doodstraf te voltrekken, hoewel de techniek die hiervoor tegenwoordig gebruikt wordt eigenlijk meer een dodelijk infuus is.
Volgens Amnesty International worden op dit moment wereldwijd vooral de volgende methoden gebruikt om veroordeelden ter dood te brengen: dodelijke injectie met gif, elektrocutie met de elektrische stoel, vergassing in de gaskamer, het ombrengen met een vuurwapen ("met de kogel", door middel van een nekschot of ...
Verenigde Staten van Amerika
Meestal wordt er geen 'levenslang' gegeven, maar een straf die veel langer is dan een normaal mensenleven (bijvoorbeeld 200 jaar voor meerdere moorden). In een gerechtelijke uitspraak kan worden opgenomen of een later beroep of vrijlating mogelijk is of niet.
Tegenwoordig gebruiken bijna alle staten een dodelijke injectie. Sommige staten staan ook elektrocutie, vergassing, ophanging en een vuurpeloton als executiemethode toe. Tussen 1976 en 2004 werd 82% van de executies voltrokken door middel van een injectie.
Langste gevangenisstraf
De langste gevangenisstraffen die voor zover tot op heden zijn opgelegd zijn die aan de Amerikanen Darron Bennalford Anderson (10.750 jaar in 1997) en Dudley Wayne Kyzer (10.000 jaar + 2 maal levenslang in 1981).
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk (maximaal 30 jaar), of levenslang zijn. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf. Het gaat dan bijvoorbeeld om moord of terrorisme.
Terbeschikkingstelling (tbs) is er in 2 soorten: tbs met voorwaarden en tbs met dwangverpleging. Welke soort tbs een dader krijgt, hangt af van het misdrijf en de kans op terugval.
Verschil euthanasie en hulp bij zelfdoding
Bij euthanasie geeft een arts de patiënt een dodelijk medicijn. Bij hulp bij zelfdoding geeft de arts een dodelijk medicijn aan de patiënt. Maar de patiënt neemt deze zelf in.
Er zijn 11 tbs-klinieken in Nederland. Daarvan zijn 2 tbs-klinieken van de Rijksoverheid. Bij de 9 particuliere klinieken koopt de Rijksoverheid de zorg voor tbs'ers in.