Stressincontinentie of ook wel inspanningsincontinentie is urineverlies bij inspanning, zoals tillen, sporten, hoesten en niezen. Met 'stress' wordt hier bedoeld dat het urineverlies optreedt als de druk op de buikholte plotseling toeneemt door het aanspannen van de buikspieren.
Wat is stressincontinentie? Stressincontinentie , of stress-urine-incontinentie (SUI), omschrijft een aandoening waarbij iemand urine verliest wanneer die persoon lacht, niest, hoest, opstaat, een zwaar object optilt, of tijdens een andere activiteit met fysieke inspanning.
Stressincontinentie (SUI) vindt plaats wanneer er druk of stress op de blaas wordt uitgeoefend. Deze verhoogde druk zorgt ervoor dat de blaas urine niet meer binnen kan houden. Hoeveel urine wordt gelekt, hangt af van hoeveel druk er op de blaas staat.
Welke behandelingen zijn er mogelijk? Als u weinig urine verliest, kunt u de bekkenbodemspieren versterken door bepaalde oefeningen te doen. De bekkenfysiotherapeut leert u deze oefeningen. Als therapie onvoldoende effect heeft en uw klachten van urineverlies blijft houden, is een operatie mogelijk.
Incontinentie is vrijwel altijd goed te behandelen. Je kunt door middel van oefeningen leren om je bekkenbodemspieren bewust aan te spannen en weer te ontspannen. Ook kun je leren om bewust (plotselinge) verhoging van de buikdruk op te vangen. Zo kun je urine-incontinentie meestal verminderen of zelfs verhelpen.
Urge-incontinentie of aandrangincontinentie
Zodra u voelt dat u moet plassen, verliest u al urine. U moet heel vaak plassen en soms ook veel plassen in één keer. Mogelijke oorzaken van urge-incontinentie zijn een urineweginfectie, overactiviteit van de blaas, neurologische aandoeningen of dementie.
Voorbeelden zijn darifenacine, flavoxaat, oxybutinine, solifenacine en tolterodine. Duloxetine wordt gebruikt bij stressincontinentie en inspanningsincontinentie. Duloxetine zorgt voor versterking van de spieren rond de urinebuis. U heeft hierdoor minder last van ongewenst urineverlies.
Incontinentie houdt in: onwillekeurig urineverlies, ofwel 'je plas niet meer op kunnen houden'. Het is geen ziekte, maar het gevolg van een verstoring van de vulling van de blaas of van problemen tijdens de lozing van urine. Meestal werken de blaasspier, de plasbuisspieren, of de bekkenbodemspieren niet goed meer.
Incontinentie voor urine wil zeggen dat u uw plas niet goed kunt ophouden. Bij aandrang-incontinentie voelt u plotseling sterke aandrang om te plassen. U kunt de plas niet ophouden tot u het toilet bereikt. Aandrang-incontinentie gaat soms samen met inspannings-incontinentie.
Aandrangincontinentie of urge-incontinentie
Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van aandrangincontinentie (ook wel urge-incontinentie genoemd) wat ook de meest bekende vorm van incontinentie is.
Verlies van urine en/of ontlasting kan leiden tot huidproblemen, zoals roodheid en jeuk. Wij noemen dit vochtletsel of IAD (incontinentie geassocieerde dermatitis). De kwetsbare huid van vaak oudere mensen is minder bestand tegen bacteriën en schimmels in de urine of ontlasting die de huid kunnen aantasten.
Operatieve mogelijkheden voor de behandeling van stressincontinentie. Als uw klachten van urineverlies blijven bestaan, ondanks voldoende bekkenbodemspieroefeningen, kan een operatieve ingreep worden overwogen. Momenteel is de meest aangeboden operatie een midurethrale sling ('bandje').
Stress zorgt ervoor dat je spieren zich aanspannen. Het bindweefsel om je spieren gaat daardoor strakker om de spieren heen te gaan zitten waardoor je spieren niet meer optimaal kunnen bewegen. Ze zitten als het ware “gevangen” in het bindweefsel. De spieren reageren hier vervolgens op door nog meer aan te spannen.
Ga op uw rug liggen, met gebogen benen en uw voeten op de grond. Leg een hand op uw buik. Let op dat bij het aanspannen van de bekkenbodemspieren ('afknijpen') uw buik-, bil- en bovenbeenspieren ontspannen blijven en uw billen op de grond blijven. Wanneer u dit een paar keer oefent gaat het steeds beter.
Kan een overactieve blaas vanzelf over gaan? Een overactieve blaas gaat niet vanzelf over zonder actie. Het kan wel vanzelf overgaan als een onderliggende oorzaak wordt aangepakt. De klachten die horen bij overactieve blaas hebben primaire of secondaire oorzaken.
Je spieren spannen zich constant aan, je bent vermoeid, kunt je moeilijk concentreren of heb last van veel (spannings)hoofdpijn. Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen en andere psychische klachten zoals een burn-out, angststoornis en depressie.
Door stress spannen uw spieren aan, ook die in uw ogen. Hierdoor neemt uw gezichtsscherpte af. Het wazig zien door stress is een tijdelijke klacht. Zodra de stress minder wordt, wordt uw zicht weer helderder.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Het optreden van urine-incontinentie neemt toe met de leeftijd. Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder. Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Hoewel overdag in de broek plassen vaak vanzelf over gaat, is het belangrijk om op tijd hulp te zoeken. Soms kan overdag broekplassen wijzen op obstipatie (obstructie van de darmen) of een urineweginfectie. Het kan ook worden veroorzaakt door een anatomische afwijking aan de urinewegen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.