Wat is een maisonneuve fractuur? Deze fractuur is een breuk van het kuitbeen en het scheenbeen boven het enkelgewricht. Ook is vaak het membraan (dun vlies) tussen het kuit- en scheenbeen gescheurd en eventueel is er bandletsel.
ANTWOORD: Voor dit soort complexe enkel- en beenblessures is vaak een operatie nodig om het enkelgewricht te stabiliseren en een goede genezing mogelijk te maken. Als een Maisonneuve-fractuur niet wordt behandeld, kan dit leiden tot langdurige enkelinstabiliteit en vroegtijdig optredende artritis .
Mortise opname
Dit is een AP opname waarbij de enkel 15°- 20° naar binnen is gedraaid (= endorotatie). Dit voorkomt dat de fibula de talus overlapt. Het bovenste spronggewricht wordt in vergelijking met een zuivere AP opname beter vrijgeprojecteerd (fig. 2).
Wanneer u staat en loopt, mag u uw voet slechts lichtjes op de grond laten rusten . U mag geen gewicht op uw voet zetten. De laars beschermt uw enkel en zorgt voor meer comfort. Draag de laars wanneer u staat en loopt gedurende de eerste 6 weken.
Chirurgische interventie is een definitieve vorm van behandeling voor enkelinstabiliteit en de bijbehorende fibulafractuur. De proximale fibulafractuur wordt niet direct gestabiliseerd, maar in plaats daarvan indirect door de distale fibula aan de tibia te fixeren met transsyndesmotische schroeven (figuren 5a-f).
Niet alle Maisonneuve-fracturen vereisen een chirurgische behandeling en patiënten met een speciaal type van deze fractuur kunnen zich presenteren met een goed herstel na niet-operatieve behandeling zoals beschreven in dit casusrapport. De selectie van behandelingsopties moet gebaseerd zijn op zorgvuldig onderzoek en radiologische evaluatie.
Om te voorkomen dat deze blessure gemist wordt, bestaat het axioma dat de knie (proximale fibula) altijd onderzocht moet worden bij patiënten die zich presenteren met een enkelblessure. Wanneer de diagnose gesteld is, wordt een lange been posterieure spalk aangebracht en krijgt de patiënt krukken.
U mag niet op de gebroken voet staan of lopen.
In het begin kunnen bij moeilijke botbreuken complicaties optreden zoals bloedingen of beschadiging aan omliggende organen. Bijvoorbeeld de hersenen en de longen. Ook kunnen de zenuwen, huid of bloedvaten beschadigd raken.
De meeste mensen kunnen na 8 tot 12 weken weer normaal lopen. Nadat het gips is verwijderd, is het belangrijk dat u de volgende adviezen opvolgt: Draag stevige schoenen die de hele voet omsluiten en een ruwe zool hebben. Belast de enkel op geleide van pijn met behulp van krukken.
Wat is een maisonneuve fractuur? Deze fractuur is een breuk van het kuitbeen en het scheenbeen boven het enkelgewricht.
De meeste elleboogfracturen worden geopereerd d.m.v. ORIF (Open Reduction Interntal Fixation) Dit houdt in dat het gebroken botfragment weer op de orignele plaats word bevestigd met een plaat of schroeven. Dit wordt gedaan omdat de breuk niet uit zich zelf goed zal herstellen bij gipsen of spalktherapie.
Soms is een opname op de Medisch Psychiatrische Unit Gesloten nodig om tijdelijk een veilige, gestructureerde omgeving te bieden. Een opname op de gesloten afdeling kan nodig zijn wanneer begeleiding thuis door bijvoorbeeld huisarts, psycholoog of psychiater tijdelijk niet genoeg is.
Betekenis van de achternaam Maisonneuve
Woonnaam van (La) Maisonneuve of (La) Maison Neuve, de naam van verschillende plaatsen in verschillende delen van Frankrijk die ' nieuw huis ' betekent (zie Maison) of een topografische naam voor iemand die in het nieuwe huis woont.
Maisonneuve fractuur wordt gekenmerkt door fracturen van de proximale fibula en de volledige ruptuur van het anterieure inferieure tibiofibulaire ligament. Pronatie-externe rotatie is het belangrijkste letselmechanisme.
Als het geen pijn doet mag u de tenen, de voet en de enkel bewegen. Het is belangrijk om ook de heup en de knie te blijven bewegen.
Dijbeenbreuk. Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
Vroege complicaties zijn onder meer wondgenezingsproblemen , shock, compartimentsyndroom, vetembolie, trombo-embolie (longembolie), diepe veneuze trombose, gedissemineerde intravasculaire coagulopathie en infectie.
Anabole medicatie zoals teriparatide, een synthetische vorm van een parathyroïdhormoon , verhoogt de snelheid van botvorming en kan acute fracturen en niet-genezende fracturen helpen genezen. Het kan de genezing versnellen door de concentratie calcium in het bloed te verhogen en botten te stimuleren om nieuw weefsel te laten groeien.
Bij sommige breuken kunt u nog lopen . Ga er dus niet vanuit dat u geen medische zorg nodig hebt als u uw voet nog kunt belasten.
De breuk geneest meestal binnen enkele weken volledig. Het kan tot 8 weken duren voordat de voet weer volledig belastbaar is. Fysiotherapie is meestal niet nodig. Als u na 6 weken ontevreden bent over de functie van uw voet, dan kunt u een fysiotherapeut inschakelen.
Meestal zijn breuken in je tenen of middenvoet na ongeveer 4 tot 6 weken weer goed vastgegroeid. Daarna kan het nog wel 4 tot 6 weken duren voordat je je voet weer net zo goed kunt gebruiken als voor de breuk. Dan pas kun je weer sporten zoals je deed, lange tijd staan of lopen.
We spreken van een fractuur wanneer een bot gebroken is. Dit kan uiteenlopen van een scheurtje in het bot tot een volledige verbrijzeling. Er ontstaat een zwelling door de bloeduitstorting bij de breuk en normale bewegingen zijn vaak niet meer mogelijk.
Een spalkje achter je tanden zul je levenslang dragen. Een OIR beugel of een retentieplaat draag je doorgaans 1 tot 2 jaar na actieve beugelbehandeling. Wel is het aan te bevelen om langer door te gaan met een retentiebeugel, zodat de kans groter is dat je tanden en kiezen recht blijven staan.
Op jongere leeftijd is er een veel grotere kracht nodig om het spaakbeen te breken. Dit veroorzaakt dan uitgebreidere en in het gewricht doorlopende breuken. De 'Smith fractuur' komt veel minder vaak voor. Hierbij is de pols voorover geklapt, maar blijft de breuk buiten het gewrichtsvlak.