De ziekte van Weil is een besmettelijke ziekte.Mensen krijgen het door een bacterie. Deze bacteriën heten leptospirosen. Van de bacterie kunnen mensen ook andere ziekten krijgen.
De diagnose van de ziekte van Weil kan worden gesteld aan de hand van de ziekteverschijnselen. De klassieke tekenen zijn geelzucht, nierfalen en bloedingen. Daarnaast kan bloed of urine afgenomen worden om de leptospiren aan te tonen met behulp van laboratoriumonderzoek.
De ziekte van Weil geeft veelal wel ernstige verschijnselen, die tot in 20% van de gevallen een dodelijke afloop kunnen hebben, indien behandeling niet tijdig wordt gestart.
In Nederland komt de ziekte zelden voor. Door deze bacteriën kunnen mensen ook andere ziekten krijgen. De informatie hieronder gaat alleen over de ziekte van Weil.
De kans op de infectieziekte is het grootst bij honden die zwemmen of in een waterrijk gebied wonen. Honden kunnen elkaar besmetten en als baasje kun je via de urine van je hond de ziekte ook krijgen. Je kunt je hond inenten tegen de ziekte van Weil. Hierdoor is de kans op besmetting een stuk kleiner.
De ziekte wordt behandeld met medicijnen. Soms is opname in een ziekenhuis nodig. Meestal worden mensen weer helemaal beter na enkele weken. Iemand kan zich nog enkele maanden moe voelen.
De ziekte wordt veroorzaakt door een wereldwijd voorkomende bacterie, Leptospira. De bacterie komt via de urine van een besmet dier in stilstaand water terecht, en vervolgens kunnen andere dieren besmet raken wanneer zij in dit water zwemmen.
Er zijn jaarlijkse vaccinaties waar de Ziekte van Weil onder valt, uw hond is dus in te enten tegen de ziekte. De entstoffen die bij honden worden toegepast, beschermen tegen de twee meest voorkomende typen van de bacterie.
Leptospiren treden via wondjes of slijmvliezen van mond, neus of ogen, mogelijk door water verweekte huid, actief het lichaam binnen. Daar verspreiden ze zich onmiddellijk in het bloed en de organen.
Besmetting met ziekte van Weil
Honden krijgen de ziekte van Weil via wilde dieren. Ratten zijn berucht, maar ook andere zoogdieren (mis, rund, paard, varken) kunnen de ziekte bij zich dragen. Knaagdieren kunnen de bacterie in de urine hebben zonder zelf ziek te zijn. De hond, koe en mens worden vaak wel (ernstig) ziek.
Zoönosen zijn ziekten die van dier op mens kunnen overgaan. Zoönosen komen regelmatig in het nieuws. Denk hierbij aan Q-koorts, maar ook gekkekoeienziekte en hondsdolheid zijn bekende zoönosen. Er zijn echter meer ziektes die (huis)dieren kunnen overbrengen op mensen.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Maar wist je ook dat ratten ons ziek kunnen maken? Zij kunnen de bacterie Leptospirose bij zich dragen. Deze bacterie kan de ziekte van Weil veroorzaken. Ratten verspreiden de ziekte door hun urine in grond, riool en in openbaar water achter te laten.
Gezondheidsrisico's van muizen
Ze kunnen met hun urine en poep je eten besmetten met salmonellabacteriën. Daardoor kun je een voedselvergiftiging krijgen. En ze kunnen de ziekte van Weil overbrengen, net als ratten. Muizen kunnen ook infecties met het hantavirus veroorzaken.
Je kunt ziek worden van een rattenbeet, want ratten dragen meestal zeer schadelijke bacteriën en virussen met zich mee. De meest bekende ziekte door rattenbeten is misschien wel de rattenbeetziekte. Die wordt veroorzaakt door de bacterie Streptobacillus moniliformis en die komt vrijwel bij alle knaagdieren voor.
Leptospirose wordt met antibiotica behandeld. Hoe eerder de behandeling wordt aangevat, hoe minder symptomen en complicaties zullen optreden.
Leptospirose komt met enige regelmaat voor bij honden, maar inmiddels is bekend dat meerdere soorten Leptospira ook bij katten voorkomen. Door leptospiren in de urine uit te scheiden kunnen zij zorg dragen voor het optreden van infecties bij de mens.
Rattenziekte of Leptospirose, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door Leptospira bacteriën. Het is een wereldwijd voorkomende infectie waar meerdere zoogdieren (ook de mens) gevoelig voor zijn.
Rattenziekte bij een hond: de oorzaak
De rattenziekte wordt via de urine van knaagdieren en besmette honden verspreid. Bij temperaturen van achttien graden Celsius of hoger kunnen de bacteriën tot zes weken in de grond overleven. In warm stilstaand water blijven ze soms drie maanden en langer leven.
Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een dodelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Hondsdolheid kan via een beet, krab of lik van een geïnfecteerd dier overgedragen worden op mensen. Infectie leidt tot zenuwverschijnselen.
Veel geïnfecteerde honden tonen helemaal geen symptomen. Honden die de ziekte van Lyme ontwikkelen, hebben in eerste instantie vaak koorts, kunnen wisselend kreupel zijn en vergrote lymfeknopen hebben. Ook neurologische verschijnselen kunnen optreden en in een later stadium nierproblemen.
1e inenting: Hondenziekte en Parvo, eventueel besmettelijke leverziekte. 2e inenting: Parvo en Ziekte van Weil. 3e inenting: Hondenziekte, Parvo, Ziekte v. Weil, besmettelijke leverziekte (Cocktail inenting, deze kan ook nog het vaccin tegen parainfluenza bevatten)
Symptomen Giardia bij de hond en kat
De meeste dieren met Giardia hebben geen problemen. Als dieren diarree krijgen, kan deze vanzelf weggaan, intermitterend (het gaat en komt) of chronisch (langdurig en continu) zijn. De ontlasting is vaak bleker, stinkt en is vettig.
Hardjo besmette druppeltjes urine. De infectie wordt overgebracht via direct contact met besmette urine, of door water of voer dat urine van geïnfecteerde dieren bevat en sperma van geïnfecteerde (pinken)stieren. De uitscheiding van de bacterie begint vijf tot tien dagen na de infectie.
De ziekte van Wilson (Koperstapelingsziekte) is een zeldzame, erfelijke stofwisselingsziekte die gekenmerkt wordt door stapeling van koper in onder andere de lever. Ons lichaam heeft koper nodig om goed te kunnen functioneren. In onze dagelijkse voeding zitten kleine hoeveelheden koper.