Kant verdeelt de wereld in tweeën: de fenomenale en de noumenale wereld. De fenomenale wereld is de wereld zoals wij deze waarnemen, ofwel de 'binnenwereld'. De noumenale wereld is de wereld zoals deze onafhankelijk van ons is, ofwel de 'buitenwereld'.
Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt.
Metafysica is de filosofische discipline die volgens Aristoteles na (in het Grieks: meta ) de fysica, de studie van de natuur, komt. De metafysica onderzoekt de eerste oorzaken van de dingen. Daarbij moet men oorzaak echter niet opvatten in de gangbare zin van causaliteit.
Wat de mens over de werkelijkheid meent te kennen, is volledig afhankelijk van zijn waarnemingen en hoe hij deze waarnemingen interpreteert. Nu kan de mens, zo zegt Kant, niet anders dan met in het bewustzijn a priori aanwezige structuren werken. Kant noemt deze 'aanschouwingsvormen' en 'categorieën.
De aanduiding categorische imperatief komt uit het gedachtegoed van de achttiende-eeuwse filosoof Kant. Het is een gebod met algemene, universele geldigheid: een gebod waarvan iedereen zou wensen dat anderen zich eraan houden, en waaraan jij je zelf dus ook houdt.
Onder Rede verstaat hij het vermogen om de zintuiglijke werkelijkheid te overstijgen en daar niet meer afhankelijk van te zijn. De Rede als het vermogen om te willen behandelt Kant in zijn tweede Kritiek: de Kritik der praktischen Vernunft (Kritiek van de praktische rede) uit 1788.
Een maxime is een subjectief principe, dat gebaseerd is op wat het subject (het individu) wil. De maxime bevat de praktische regel, bepaald door de rede volgens de voorwaarden van het subject (vaak volgens diens onwetendheid of ook diens neigingen).
Een goede wil is niet goed door wat hij tot stand brengt of verricht, niet door zijn geschiktheid om een gesteld doel te bereiken, maar hij is enkel goed door het willen, dat wil zeggen: op zich genomen.
Maxim is afgeleid van Maximiliaan. Maximiliaan is een Latijnse naam, afkomstig van het woord 'maximus'. Dit betekent 'de grootste'. Oorspronkelijk was Maximus een eretitel voor succesvolle legeraanvoerders, later werd het een naam.
Heb de moed je van je eigen verstand te bedienen! Is dan ook het motto van de Verlichting. ' Zo typeerde Immanuel Kant, in zijn fameuze opstel Beantwoording van de vraag: wat is Verlichting? (1784) het geestelijke tijdperk waarvan hij zelf deel uitmaakte.
Het Ding an sich, de wereld zoals hij 'echt' is, kan de mens volgens Kant niet kennen. Mensen kennen slechts de Dinge für mich. Dit betreft de manier waarop de wereld en alle dingen persoonlijk worden ervaren. Er is altijd sprake van een subjectieve interpretatie van de waargenomen werkelijkheid.
Kant verbindt geloof vooral met moraal en het goede doen. De verlichtingsfilosoof Kant (1724-1804) probeerde ervaring en denken met elkaar te combineren. De ratio achter de godsbewijzen legde hierdoor het loodje. God valt eigenlijk niet te begrijpen volgens Kant.
De wijsgeer Immanuel Kant (1724-1804) was een van de invloedrijkste filosofen sinds Aristoteles. Hij wordt beschouwd als de eerste Duitse idealistische filosoof en maakte vooral indruk met zijn driedelige werk Kritieken. Het meest bekend was zijn Kritik der reinen Vernunft (1781), de Kritiek van de zuivere rede.
De vraag 'Wat mag ik hopen? ' wordt in deze nieuwe vorm van godsdienstfilosofie beantwoord. Als godsdienstfilosoof laat Kant zien dat alleen de religie een perspectief van hoop kan bieden voor de morele levenswandel van de mens en de kloof tussen morele deugd en gelukzaligheid kan dichten.
Fenomenologisch onderzoek beoogt een verschijnsel te beschrijven zoals mensen het in hun dagelijks leven ervaren. De 'geleefde ervaring', dat wil zeggen hoe mensen een situatie of verschijnsel ervaren en er betekenis aan geven, staat centraal in het onderzoek.
Metafysica betekent gemeenlijk: Wat na de natuur (fysica) komt, wat de natuur "overstijgt". 'Meta' kan dan zowel 'na' als 'bovenuit' betekenen. Metafysica is de spil van de filosofie. Metafysica bestudeert het zijnde als zijnde in zijn eigenschappen en in zijn oorzaken.
“Paranormale gaven” is een term die gebruikt wordt voor dingen waarvan mensen zeggen dat ze dat kunnen, maar die door de wetenschap niet te verklaren zijn. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die zeggen dat ze gedachten kunnen lezen, of dat ze overleden mensen kunnen zien.
De wil is het bewuste vermogen van de mens om van een gedachte of een geheel van gedachten, een plan, over te gaan naar een handeling om een toestand te bestendigen, te veranderen of te doen ingaan.
de wil zelfst. naamw. (m.) Uitspraak: [wɪl] vermogen iets bewust te wensen of te begeren Voorbeeld: `een sterke wil hebben`uit vrije wil (niet gedwongen)Met een beetje goede wil lukt het wel.
bestemming, doel, intentie, oogmerk, opvatting, opzet, plan, streven, toeleg, voornemen, wil. wens (zn) : begeerte, believen, betrachting, desideratum, hoop, verlangen, wil, zin, zucht.