Planten zijn organismen die zich niet kunnen voortbewegen en die fotosynthese vertonen. De naam Plantae wordt niet meer voor een taxonomische eenheid gebruikt, maar oorspronkelijk had het vooral betrekking op de zaadplanten, varens en verwanten en mossen en een aantal uitgestorven groepen, zoals de zaadvarens.
De Kruipende boterbloem, Ranunculus repens L., is een meerjarige plantensoort uit de Ranonkelfamilie of Ranunculaceae. De plant heeft langgesteelde en meestal behaarde bladeren in rozetvorm.
Naamgeving. De boterbloem hoort, samen met de ranonkels (zoals de Ranunculus asiaticus) tot het geslacht Ranunculus, een geslacht met maar liefst 250 tot 600 soorten, met vrijwel altijd als overeenkomst de gele bloemen.
Boterbloemen komen veel voor in paardenweiden. Ze zijn mild giftig maar paarden grazen er omheen omdat ze onaangenaam smaken. Wanneer de bloempjes gedroogd worden, verdwijnen de giftige stoffen bijna volledig. Daarom is hooi dat gedroogde boterbloemen bevat wel veilig.
In de boterbloemen komt een glycoside voor: ranunculine, waaruit bij kneuzing van de plant langs enzymatische weg, de giftige substantie, protoanemonine genaamd, vrijkomt. SHEARER (1938) heeft aangetoond, dat de planten in de bloeiperiode, d.i. in de maanden mei en juni, het hoogste gehalte aan protoanemonine hebben.
Boterbloem: Symbool voor zelfrespect en stralende charme.
Boterbloemen worden in de ordentelijke tuin als onkruid beschouwd.
De Scherpe boterbloem, Ranunculus acris L., is een meerjarige plantensoort uit de Ranonkelfamilie of Ranunculaceae en komt in België en Nederland zeer algemeen voor in graslanden, hooilanden en langs de weg in bermen. De plant is dofgroen van kleur en behaard en ze kan tot maximaal 1 m hoog worden.
Habitat: Scherpe boterbloem is een plant van vochtige, matig tot zeer voedselrijke graslanden. In weiland profiteert ze van het feit dat de meeste grazers haar mijden. Ook in gemaaide graslanden, vooral wegbermen, is het vaak een aspectbepalende plant.
Floron verspreidingskaart voor 'Grote boterbloem'
Het is de Grote boterbloem, Ranunculus lingua L., uit de Ranonkelfamilie. De forse planten zijn te vinden langs waterkanten en in rietlanden in laagveen en langs rivieren op matig voedselrijke bodems.
Ranunculus is het verkleinwoord van het Latijnse rana (kikker). Ranonkels groeien vaak in of langs het water en in vochtige weiden, de plek waar veel kikkers voor komen. Lingua betekent tong.
De Kruipende boterbloem, Ranunculus repens L., is een meerjarige plantensoort uit de Ranonkelfamilie of Ranunculaceae.
Boterbloemen staan bekend om hun intense, glanzend gele kleur. Groningse onderzoekers hebben ontdekt dat de dunne, buitenste laag van de bloembladeren zich gedraagt zoals een olielaagje op water. Dat zorgt voor menging van kleuren en de kenmerkende glans.
Die mooie kleur van een boterbloem bleek meer dan een kwestie van pigment in de bloemblaadjes die het geel in het zonlicht terugkaatsen en de rest van het licht doorlaten. 'Je kunt zien dat het bloemetje een supergladde bovenlaag heeft – de epidermis', zegt Van der Kooi. 'Dat is de plek waar vooral het pigment zit.
Chrysant. Bij ons staat de chrysant staat symbool voor geluk en gezondheid.
In tuinen en kleinschalige milieus is de Scherpe Boterbloem een drachtplant voor honingbijen, vlinders, hommels en heel wat soorten solitaire bijen. Ze halen er nectar en geel stuifmeel.
Alles is eetbaar: de blaadjes, de bloemetjes en zelfs de uitgebloeide bloemen. Maar wist je dat ook korenbloemen, viooltjes, madeliefjes, lavendel, vlierbloesems, paardenbloemen, dahlia's, goudsbloemen, daglelies en rozen eetbaar zijn?
Boterbloemen (Ranunculus-soorten, zoals plantkundigen zeggen) zijn inderdaad giftig. De stof die hiervoor verantwoordelijk is, heet protoanemonine, een afgeleide van een andere stof die ranunculine heet (let op de naam). Bij dieren die ervan eten (runderen, schapen, varkens, honden...)
De gewone dotterbloem (Caltha palustris) – April 2020
De volwassen dotterbloem is erg giftig en dus niet eetbaar.
De gehele plant is giftig maar vooral het sap is gevaarlijk bij consumptie. De kruipende boterbloem is vooral giftig voor vee; runderen, paarden, schapen, varkens,…. De plant wordt tijdens het grazen echter gemeden tenzij er een voedseltekort is.