Een breuk (in medische termen een hernia) is een uitstulping van het buikvlies door een zwakke plek of opening in de buikwand. De breuk is herkenbaar als een zwelling ter plaatse. De zwakke plek of opening in de buikwand is de breukpoort. Deze kan ontstaan door aangeboren factoren of door uitrekking van de buikwand.
De breukpoort kan de inhoud van de buik, bijvoorbeeld darmen, afklemmen. Vaak is dan snelle behandeling nodig. Door een buikwandbreuk kunt u buikpijn en rugpijn hebben. U kunt een buikwandbreuk herkennen aan een bult op uw buik.
Vermijd de eerste zes weken zware lichamelijke inspanning en het tillen van zware voorwerpen. Probeer hoesten, niezen en persen zo mogelijk te voorkomen. Als dit niet lukt leg dan uw hand op het wondgebied en geef lichte tegendruk ter ondersteuning, eventueel met handdoek of kussentje op het wondgebied.
Meestal duurt dit 1 tot 10 dagen. Heeft u lichamelijk zwaar werk? Bespreek dan met de chirurg wanneer u weer mag werken. Vaak is dit twee tot drie weken na de operatie.
Het buikvlies zit als bescherming rondom de organen in je buikholte. Het buikvlies zit ook tegen de binnenkant van je buikholte: je buikwand.
Symptomen van buikvlieskanker
Een vage pijn en een opgezette buik door vochtophoping zijn soms de enige symptomen. In een later stadium kunnen ook gewichtsverlies en moeheid optreden. Soms zijn er klachten zoals buikkrampen, overgeven en een veranderde stoelgang.
Zo'n littekenbreuk kan asymptomatisch zijn, waardoor geen klachten optreden. Toch kan er sprake zijn van klachten zoals een zwelling, vage last of pijn. De diagnose is een klinische diagnose, maar deze wordt altijd bevestigd met een echografie van de buikwand of een CT-scan van de buik.
Buikwandpijn is te herkennen aan de volgende klachten: Langere tijd pijn in de buik. De pijn voelt dof, zeurend of stekend. Soms kan u het stukje van de buik wat pijn doet niet voelen of voelt u minder in uw buik.
Een gastrectomie is een grote operatie, dus het herstel kan lang duren. U blijft meestal 1 of 2 weken in het ziekenhuis na de procedure, waar u mogelijk voeding rechtstreeks via een ader krijgt toegediend totdat u weer kunt eten en drinken. Uiteindelijk kunt u de meeste voedingsmiddelen en vloeistoffen verteren.
Buikwandbreuken (ook wel hernia genoemd) komen veel voor. Alleen al in Nederland worden jaarlijks ongeveer 25000 liesbreukoperaties en 5000 littekenbreukoperaties uitgevoerd. In het Reinier de Graaf ziekenhuis bieden we de zorg voor buikwandbreuken in de volle breedte aan in ons Buikwandcentrum.
Oefeningen die u moet vermijden als u een hernia heeft
Zware inspanningsoefeningen, zoals gewichtheffen, die ervoor zorgen dat u zich overbelast . Overstrekken van uw buikwand. Bewegingen die de buikspieren verlengen, zoals een opwaartse hondpositie bij yoga, belasten de spierwanden en moeten worden vermeden vóór een operatie.
Een breuk in de buikwand kan een paar millimeters groot zijn en toch al veel (pijn)klachten veroorzaken, terwijl grote breuken geen pijnklachten hoeven te geven. Een buikwand- of littekenbreuk verdwijnt nooit vanzelf en kan groter worden.
De operatie duurt ongeveer twee uur. De arts maakt de buikwand (tot aan het borstbeen) los van de onderliggende spierlaag. De navel blijft op zijn plaats. De huid wordt strakgetrokken, overtollige huid en onderhuids vetweefsel worden verwijderd.
Enkele veelvoorkomende symptomen van een herniale wurging zijn een pijnloze uitstulping op de plaats van de hernia en buikpijn gevolgd door misselijkheid en braken [1]. Tijdens het lichamelijk onderzoek lijkt de uitstulping op de plaats van de hernia vaak erythemateus .
Wat is de buikwand? De buikwand is de buitenste bekleding van de buikholte en bestaat uit verschillende lagen. Van binnen naar buiten: het buikvlies, spieren en bijbehorende peesbladen, onderhuids vetweefsel en de huid. Aan de voorzijde van de buik zitten de rechte buikspieren met een breedte van ongeveer 10 cm.
De meest voorkomende symptomen van een buikwandbreuk zijn een zwelling ter plekke, een oncomfortabel gevoel en toename bij activiteiten die de druk in de buik verhogen zoals hoesten, persen en zwaar tillen. Een breuk verdwijnt nooit vanzelf en kan groter worden.
Wissel af tussen het aanbrengen van een ijspakking en warme kompressen op het geblesseerde gebied . Ga naar een fysiotherapeut om rek- en versterkingsoefeningen te leren. Neem niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) om pijn en ontsteking te verlichten. Draag een buikbrace om de buikspieren te ondersteunen en zwelling te minimaliseren.
Het is een doffe, zeurende en soms stekende pijn. Doordat gevoelszenuwtakjes zijn afgekneld kan een stukje van de huid op uw buik dat bij deze zenuw hoort ongevoelig zijn. Hierdoor voelt het stukje huid dof aan, alsof het niet van uzelf is en/of is het minder gevoelig.
Een kleine breuk kan behandeld worden door sluiten van de breukpoort. Deze ingreep kan vaak in dagbehandeling gebeuren. Als de breuk wat groter is wordt tegenwoordig steeds meer gebruik gemaakt van kunststofmateriaal om de buikwand te verstevigen. Er is dan vaker een opname nodig.
Sommige personen ervaren geen symptomen, terwijl anderen hevige buikpijn kunnen hebben. Diagnose omvat een grondige medische geschiedenisbeoordeling, lichamelijk onderzoek en soms beeldvormende onderzoeken . In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de beschadigde wand te repareren.
Door gewichtsverlies, zwangerschappen, veroudering van de huid of operaties kan de buikwand zo verslappen dat een hangbuik ontstaat. Een hangbuik kan met behulp van plastische chirurgie worden gecorrigeerd. Met een medische term heet deze operatie abdominoplastiek of buikwandplastiek.
Als de tumor bijvoorbeeld in de buik zit, zijn een vol gevoel, darmklachten of een opgezette buik vaak de eerste symptomen. GIST-tumoren worden soms ontdekt omdat ze bloedverlies geven.
De belangrijkste klacht bij een buikvliesontsteking is hevige buikpijn. De pijn wordt erger bij diep zuchten. Ook bij voorzichtig voelen en kloppen wordt de pijn erger. Andere klachten die voorkomen bij een buikvliesontsteking zijn misselijkheid, braken en koorts.