Bij een crematie wordt de overledene verbrand in een crematieoven. Het lichaam vergaat door de extreme hitte – 1100 graden – tot as. Dierbaren mogen de as houden of (laten) uitstrooien.
De as na crematie heeft een grijsachtige kleur met witte accenten. Deze witte stukjes zijn botfragmenten. Omdat de as na crematie veelal bestaat uit botten van het lichaam dat verbrand werd. Op het einde van het crematieproces ziet men op de vloer van de oven enkel botten liggen met wat grijze as.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Er blijven alleen botresten (calciumfosfaat) en een stroperige, zeepachtige restvloeistof over. De botten kunnen vermalen worden tot wit poeder en in een urn worden bewaard, net als bij een crematie.
Voelt het lichaam pijn tijdens cremeren? Nadat een persoon is overleden kan niks nog pijn doen. Met de huidige technologie is er geen onzekerheid meer of iemand wel of niet echt overleden is. Daarom doet crematie geen pijn voor de overledene.
Bij een crematie wordt de temperatuur in een crematieoven opgedreven tot het niveau dat de kist vanzelf ontvlamt. Daarmee start de crematie. Het lichaam van de overledene wordt gereduceerd tot as en een groot deel van de botten. De botten verbranden dus niet helemaal tijdens de crematie.
Wanneer iemand overlijdt, moet de uitvaart uiterlijk op de zesde werkdag na het overlijden plaatsvinden. Volgens de Wet op de lijkbezorging (Wlb) is het in Nederland verplicht om een overledene binnen zes werkdagen te begraven of cremeren, maar niet eerder dan 36 uur na het overlijden.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Bij het wassen van de overledene gaat de voorkeur uit naar het wassen met Swash doekjes / washandjes of een soortgelijk product. Swash doekjes / washandjes hebben een terugvettende werking waardoor een beschermende laag op het lichaam van de overledene aanwezig blijft.
In de wet staat beschreven dat de asbus een maand na de dag van het afscheid in het crematorium blijft staan. Dit is omdat de as beschikbaar moet zijn voor justitieel onderzoek, maar ook zodat nabestaanden de tijd hebben om een weloverwogen keuze te maken voor de asbestemming.
Bij de crematie wordt normaal gesproken de kist in de oven geduwd met behulp van een rolmechanisme. Een lichaam kan zonder kist meestal niet goed de oven in worden geduwd, ook omdat de lijkstijfheid na enkele dagen weer verdwijnt. Daarom verplichten de meeste crematoria het gebruik van een kist.
Wat mag er mee in de kist: de regels
Bij begraven en cremeren wordt er bijna altijd wel gebruik gemaakt van een uitvaartkist. Sommige nabestaanden vinden het fijn om persoonlijke spullen mee te geven in de kist. In de wet zijn er geen regels vastgelegd van wat er wel en niet in de uitvaartkist mee mag.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis.Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
Wetenschappelijke verklaringen over spiercontracties, reflexen en gasophoping geven aan dat het kan lijken alsof de overledene zelf nog beweegt, maar dat zijn geen bewuste acties. Het heeft dus vooral te maken met processen in het lichaam die na het overlijden optreden.
Om de mond te sluiten kan gebruik worden gemaakt van een kinsteun. Voor overledenenzorg bestaan verschillende soorten kinsteunen. Sommige soorten kinsteunen kunt u instellen en andere weer afbreken tot op de gewenste lengte.
Hallucinaties na een sterfgeval zijn een normale reactie op een verlies. Sommigen zien hun geliefde zelfs zo levensecht dat ze ertegen praten. Soms zijn deze hallucinaties beangstigend. In de meeste gevallen bieden ze troost en roepen ze positieve herinneringen op.
Het vergaan van de urn hangt van de bodemsamenstelling en vochtigheid in de grond af. De urnen worden onder andere gebruikt voor het begraven van de as in de aarde. Daarnaast kan de urn gebruikt worden voor een uitvaart op zee, waarbij de urn op een milieuvriendelijke manier te water gelaten wordt.
In het algemeen is het zo dat een overledene die goed gekoeld is, dat vaak 10 dagen kan doorstaan.
Asbus crematorium openen
Een asbus kan je net als een verfpot met een schroevendraaier onder de rand van het deksel oplichten. Je moet dit wel voorzichtig doen als je de asbus nog wil gebruiken. Het deksel kan buigen en dan sluit de asbus niet meer goed.
Kosten van een crematie
Gemiddeld kost cremeren tussen de € 7.000 en € 11.000 in Nederland. De kosten verschillen per crematorium. Hoe duur is een simpele crematie? Uitvaartkosten voor een persoonlijk afscheid liggen al gauw tussen de €6.500 en de €11.000.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Je betaalt in 2023 gemiddeld tussen de € 7.000,- en € 10.000,- voor een begrafenis. Hoe hoog de kosten precies zijn, is afhankelijk van je persoonlijke wensen. Een begrafenis is vaak duurder dan een crematie, een crematie kost gemiddeld namelijk € 5.000,- .
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Maar wat ga je met de as doen? Er zijn tal van mogelijkheden. Zo kan je een mooie urn uitkiezen en de as thuis bewaren, een urn laten bijzetten in de urnengallerij of columbarium van het crematorium, de urn laten begraven of de as laten verwerken in een mooi sieraad.